Oyuncak tutkunu Bozo şampiyonluğu  kaptırmıyor

Doğal afetlerde onlarca can kurtaran köpekler için, AFAD Deprem Simülasyon Merkezi’nde düzenlenen sınav, eğitim yeterlilik ve görev yeterlilik şeklinde iki başlık altında düzenlendi. 2 gün süren sınavda arama - kurtarma köpekleri ve eğitmenleri, gündüz ve gece olmak üzere çeşitli parkurlarda testlere tabi tutuldu. Gruplar halinde sınava alınan köpekler, senaryo gereği enkazda buldukları canlı sayısına göre puanlandırıldı. Yapılan sınavda, İHH arama kurtarma köpeği Bozo ve eğitmeni İbrahim Güler, sınava katılan 122 ekip arasından birinci oldu. İki aşamalı sınavı geçen arama - kurtarma köpeklerine sertifika verildi.

İbrahim Güler, “Arama - kurtarma köpeklerinin yetiştirilmesi ve olası ihtiyaç durumlarına hazırlıklı olmaları için, gerekli eğitimleri almaları önem taşıyor. Bu sınavlarda birinci olmamız bizi çok mutlu etti” dedi.

OYUN HIRSIYLA MOTİVE OLDU

Bursa’da, İHH Arama - Kurtarma ekibinde köpek eğitmeni olarak görev yapan İbrahim Güler, 6 Şubat depremlerinde çalışmalara katılan ve iki ayağından birden yaralanan Bozo’nun kendisini gururlandıran başarı hikâyesini Hürriyet’e anlattı:

“Daha önce aynı cinste olan bir köpeğim vardı. O ölünce İstanbul’daki arkadaşım bu köpeği hediye etti. Onu sahiplendiğimde 8 aylıktı. Arama - kurtarma yapacak köpeklerin oyuncak hırsı olması gerekiyor. Motivasyonlarını oyunla sağlıyoruz. Bozo’nun oyun hırsı çok olduğundan, elimizdeki oyuncakları almak için her şeyi yapıyor.

HAVLAYARAK İSTEMEYİ ÖĞRENDİ

Eğitimin temelinde havlamayı öğretiyoruz, yani elimizdeki oyuncağı havlayarak istemeyi. Saklanma kutuları dediğimiz havlama kutularımız var. Eğitime orada başlıyoruz. Açık, yarı kapalı ve kapalı olmak üzere üç aşamadan sonra enkaza çıkarıyoruz köpekleri. Arama - kurtarma köpekleri, enkazı bir oyuncak bulma alanı olarak görüyor.

Oğlum Bozo’nun bir oyuncağa ‘gözleri döner’ tabiri caizse. Sabah 8, akşam 5, eğitimi tamamlayana kadar bütün günüm onunla geçiyor. Bu onun ikinci sınavı. Sakarya’da da bir birinciliğimiz vardı. İlk sınava 2 yaşında girdik. Çıtayı çok yükseğe çıkarıyor oğlum. İşyerimizde özel kulübesi var. Kendimizden önce onların bakımını yaparız. Maması, tuvaleti ihtiyaçları, sularını temizler, sonra kendimize bakarız. Köpekle aramızda zamanla bir bağ oluyor. Bakışlarımızla bile anlaşabiliyoruz.”