Otopsi kemikleri 28 yıl depoda unutuldu
Güncelleme Tarihi:
Yaşar ANTER/BODRUM (Muğla), (DHA)
Oluşturulma Tarihi: Nisan 25, 2008 10:52
MUĞLA'nın Milas İlçesi'nde, 1977 yılında trafik kazasında yaşamını kaybeden Huriye Arıcı'nın, ölümünden 3 yıl sonra otopsiye gönderilen kemiklerinin, gelen raporun ardından tekrar gömülmeyerek, eskiden adliye olarak kullanılan kaymakamlık binasının bodrumunda 28 yıldır unutulduğu ortaya çıktı.
Annesinin kemiklerinin mezarında olduğunu sanan oğlu Hüseyin Arıcı, olayı duyunca şoke oldu. Savcılık, konuyla ilgili soruşturma başlattı.
Milas'ın Menteş Köyü'nde oturan 56 yaşındaki Huriye Arıcı, 1977 yılında, yeğeni Mehmet Arıcı'nın geri manevra yaptığı otomobilin altında kalarak yaşamını kaybetti. Kazanın ardından, Milas 1'nci Asliye Ceza Mahkemesi'nde dava açıldı. Mahkeme, olayın cinayet olabileceği şüphesi üzerine 20 Nisan 1980 tarihinde mezarın açılarak, Huriye Arıcı'nın kemiklerinin otopsi için İstanbul Adli Tıp Kurumu'na gönderilmesine karar verdi. İstanbul Adli Tıp Kurumu Arıcı'nın kaftası, omur ve boyun kemiklerini, gerekli incelemenin ardından tekrar, Milas 1'nci Asliye Ceza Mahkemesi'ne gönderdi. Ancak, gönderilen kemikler, adliyenin iki ay önce boşalttığı kaymakamlık binasının, depo olarak kullanılan bodrum katındaki bir sandalyenin üzerinde unutuldu. Kaymakamlık binasındaki tadilat sırasında önceki gün sandalyenin üzerindeki kutuyu açan işçiler, ortadan ikiye kesilmiş kafatasını ve kemik parçalarını görünce çok şaşırdı. İşçiler konuyu kaymakamlık yetkililerine bildirdi. Kaymakamlık yetkililerinin yaptığı araştırma sonucunda kemiklerin 1977 yılında kazada ölen Huriye Arıcı'ya ait olduğu belirlendi.
‘ŞİKAYETÇİ DEĞİLİM’
Annesinin kemiklerinin mezarında olduğunu sanan evli, 2 çocuk, 4 torun sahibi 71 yaşındaki Hüseyin Arıcı, olayı Doğan Haber Ajansı muhabirlerinden öğrenince şoke oldu. O tarihlerde canaze ve otopsi işleriyle babasının uğraştığını belirteren Hüseyin Arıcı, “Ancak kemiklerin tekrar gömüldüğünü sanıyordum. Yıllardır annemi mezarında olduğunu bilerek, başında dua ettik. Böyle bir yanlışlık ve ihmal nasıl oldu anlamış değilim. Kimseden şikayetçi değilim. Kemikleri, bize verilmesi halinde, mezarına defnedeceğim” dedi.
ADLİYEYE TESLİM EDECEĞİZ
Kaymakam Bahattin Atçı da olay karşısında çok şaşırdığını ifade ederek, “Böyle bir unutkanlık nasıl oldu, bilmiyorum. Uzun yıllar adliye kaymakamlık binasında hizmet verdi. Yaklaşık iki ay öncede buradan taşınıp kendi binasına geçti. Sanırım depo olarak, kullanılan yerde adliyeye ait eşyaların içerisindeki bir kutuda kafatası ve kemikler unutulmuş. Bir yazı ile adliyeye kemikleri teslim edip, yasal sahiplerine verilmesini sağlayacağım. Üzgünüm, ne diyebilirim ki” dedi.
İLK KEZ TANIK OLUYORUM
Milas Cumhuriyet Başsavcısı Mert Koparan da meslek hayatı boyunca böyle bir olayı ne duyduğunu ne de tanık olduğunu belirterek, şunları söyledi:
“Cinayet şüphesi olan kazalarda savcılık, otopsi için kemik veya DNA testi isteyebilir. Ancak, bunlar resmi yazışmalarla yapılır. Kafatasının ortadan kesik olması otopsi yapıldığını ve kemiklerin geri gönderildiğini gösteriyor. Savcılıktan dosyayı bulup, konuyu inceleyeceğim. O tarihlerde görev yapan memurlara sorarak, bunun nasıl meydana geldiğini araştıracağım. Ancak, konunun bir ihmal ve dikkatsizlikten kaynaklandığını tahmin ediyorum. Resmi işlemleri tamamlayıp kemikleri ailesine teslim edeceğiz. Herhangi bir kasıt olduğunu sanmıyorum.”
Milas'ın Menteş Köyü'nde oturan 56 yaşındaki Huriye Arıcı, 1977 yılında, yeğeni Mehmet Arıcı'nın geri manevra yaptığı otomobilin altında kalarak yaşamını kaybetti. Kazanın ardından, Milas 1'nci Asliye Ceza Mahkemesi'nde dava açıldı. Mahkeme, olayın cinayet olabileceği şüphesi üzerine 20 Nisan 1980 tarihinde mezarın açılarak, Huriye Arıcı'nın kemiklerinin otopsi için İstanbul Adli Tıp Kurumu'na gönderilmesine karar verdi. İstanbul Adli Tıp Kurumu Arıcı'nın kaftası, omur ve boyun kemiklerini, gerekli incelemenin ardından tekrar, Milas 1'nci Asliye Ceza Mahkemesi'ne gönderdi. Ancak, gönderilen kemikler, adliyenin iki ay önce boşalttığı kaymakamlık binasının, depo olarak kullanılan bodrum katındaki bir sandalyenin üzerinde unutuldu. Kaymakamlık binasındaki tadilat sırasında önceki gün sandalyenin üzerindeki kutuyu açan işçiler, ortadan ikiye kesilmiş kafatasını ve kemik parçalarını görünce çok şaşırdı. İşçiler konuyu kaymakamlık yetkililerine bildirdi. Kaymakamlık yetkililerinin yaptığı araştırma sonucunda kemiklerin 1977 yılında kazada ölen Huriye Arıcı'ya ait olduğu belirlendi.
‘ŞİKAYETÇİ DEĞİLİM’
Annesinin kemiklerinin mezarında olduğunu sanan evli, 2 çocuk, 4 torun sahibi 71 yaşındaki Hüseyin Arıcı, olayı Doğan Haber Ajansı muhabirlerinden öğrenince şoke oldu. O tarihlerde canaze ve otopsi işleriyle babasının uğraştığını belirteren Hüseyin Arıcı, “Ancak kemiklerin tekrar gömüldüğünü sanıyordum. Yıllardır annemi mezarında olduğunu bilerek, başında dua ettik. Böyle bir yanlışlık ve ihmal nasıl oldu anlamış değilim. Kimseden şikayetçi değilim. Kemikleri, bize verilmesi halinde, mezarına defnedeceğim” dedi.
ADLİYEYE TESLİM EDECEĞİZ
Kaymakam Bahattin Atçı da olay karşısında çok şaşırdığını ifade ederek, “Böyle bir unutkanlık nasıl oldu, bilmiyorum. Uzun yıllar adliye kaymakamlık binasında hizmet verdi. Yaklaşık iki ay öncede buradan taşınıp kendi binasına geçti. Sanırım depo olarak, kullanılan yerde adliyeye ait eşyaların içerisindeki bir kutuda kafatası ve kemikler unutulmuş. Bir yazı ile adliyeye kemikleri teslim edip, yasal sahiplerine verilmesini sağlayacağım. Üzgünüm, ne diyebilirim ki” dedi.
İLK KEZ TANIK OLUYORUM
Milas Cumhuriyet Başsavcısı Mert Koparan da meslek hayatı boyunca böyle bir olayı ne duyduğunu ne de tanık olduğunu belirterek, şunları söyledi:
“Cinayet şüphesi olan kazalarda savcılık, otopsi için kemik veya DNA testi isteyebilir. Ancak, bunlar resmi yazışmalarla yapılır. Kafatasının ortadan kesik olması otopsi yapıldığını ve kemiklerin geri gönderildiğini gösteriyor. Savcılıktan dosyayı bulup, konuyu inceleyeceğim. O tarihlerde görev yapan memurlara sorarak, bunun nasıl meydana geldiğini araştıracağım. Ancak, konunun bir ihmal ve dikkatsizlikten kaynaklandığını tahmin ediyorum. Resmi işlemleri tamamlayıp kemikleri ailesine teslim edeceğiz. Herhangi bir kasıt olduğunu sanmıyorum.”