Ormanın hafızası Necati amca

Necati Cengiz, 1971 yılında İstanbul Orman Fakültesi’nden mezun oldu. Orman Genel Müdürlüğü’nde genç bir mühendis olarak işe başladı. İlk görev yeri Kastamonu’ydu. Daha sonra Aydın, Burdur ve Isparta’da çalıştı. Ardından ağaçlandırma birimine geçti. Yanan veya erozyona maruz kalan bölgeleri ağaçlandırıyorlardı. O zaman için basit ve önemsiz görünen bir alışkanlık edindi. Ağaçlandırdıkları sahaların fotoğraflarını çekmeye başlamıştı. Başlarda ‘hobi’ olan bu iş bir süre sonra ciddi bir faaliyete dönüştü. Necati Cengiz 2008’de emekli olduğunda geride binlerce fotoğraftan oluşan devasa bir arşiv kaldı. Cengiz şimdi 40 yıl önce ağaçlandırıp fotoğraflarını çektiği sahaları geziyor. Artık gür ormanlara dönüşmüş o sahaların eski hallerini gösteren fotoğrafları eline alıp tekrar fotoğraf çektiriyor.

3 BİN FOTOĞRAF ÇEKTİ

Arkadaşlarının ‘ormanın hafızası’ diye adlandırdığı Cengiz bu arşivini şöyle anlattı: “Ağaçlandırma bölümünde çalışırken o zamanki müdürümün bana bir tavsiyesi oldu. Dedi ki ‘Bak Necati, bizim işimiz uzun vadeli bir iş. Emeklerimizin karşılığı kısa vadede görülmez, o yüzden aslında neler yaptığımızı ormancılar dışında pek kimse anlamaz. Sen bu ağaçlandırdığımız sahaların fotoğraflarını çek.’ Ben de onun tavsiyesine uyarak fotoğraf çekmeye başladım. Kâğıt halini saklamak zor olacağı için dia çektim. 3 bine yakın fotoğraf çektim. Her birini numaralayıp arşivledim.”

TARİFSİZ MUTLULUK

Necati Cengiz, yıllar sonra o çıplak yerlerin gür ormana dönüşmüş olduğunu görmenin tarifsiz mutluluk verdiğini söyleyerek, “Binlerce insanın ortak emeğiyle bu güzellikler ortaya çıktı. Şimdi emekliyim. Teşkilattaki arkadaşlarım sağ olsunlar gittikleri sahalara bazen beni de götürüyorlar. Yeni hallerinin fotoğraflarını da çekiyorum. Bahçemde emeklilik günlerimi geçirirken karşı yamaçlara yıllar evvel diktiğim fidanlardan oluşan ormanları görmek en büyük mutluluğum. Bu da benim talihim” diyor.