Örgünün cinsiyeti olmaz... 'Örgü kadın işidir’ önyargısını yıkıyorlar
Güncelleme Tarihi:
İstanbul Teknik Üniversitesi (İTÜ)’de öğrenciler boş zamanlarında bir araya gelip örgü örüyor. 880 üyesi olan ve aralarında pek çok erkek öğrencinin de yer aldığı İTÜ Örgü Kulübü’nde bilenler bilmeyenlere örgü örmeyi öğretir ve harıl harıl başlıklar, çoraplar, kaşkollar ya da kazaklar üretilirken ‘örgü kadın işidir’ önyargısı da yerle bir oluyor. Kulüp faaliyetleri sonucunda ortaya çıkan ürünler ise dezavantajlı köy okullarına ve deprem bölgesine gönderiliyor.
İTÜ Örgü Kulübü, iki yıl önce 4’üncü sınıf öğrencisi Okay Dedeoğlu tarafından kuruldu. Pandemi döneminde boş zamanlarını değerlendirmek için aile büyüklerinden örgü örmeyi öğrenen Dedeoğlu, yüz yüze eğitime dönüldükten sonra bu merakını kampüse de taşıdı. Dedeoğlu’nun hobisi, ilk başlarda sıra dışı bulundu ve özellikle erkek arkadaşları tarafından alay konusu edildi. Erkeklerin örgü öremeyeceği önyargısını yıkmak istediğini söyleyen Dedeoğlu örgü örmeyi okulunda zamanla bir kitlesel harekete ve birlikteliğe dönüştürdü. Örgü örme toplantıları giderek kalabalıklaştı, kulüp 880 üyeye ulaştı. Şimdi İTÜ öğrencileri, akşamları üniversitede bir araya gelerek örgü örüyor.
ÜRÜNLERİ KÖY OKULLARINA GÖNDERİYORUZ
Dedeoğlu, örgüye başlama hikayesini ve kulüpteki çalışmaları şöyle anlatıyor: “Pandemide, evden çıkabildiğimiz sınırlı saatlerde tuhafiyenin önünden geçerken gözüm ipliklere takıldı ve ‘neden olmasın’ dedim. İlk yünümü aldım ve denemelere başladım. Anneannem ve babaannemden tüyolar alıp kendimi geliştirdim. Yüz yüze eğitime döndükten sonraki 2 buçuk yılda ben ve bana en baştan itibaren katılan arkadaşlarım, 700-800 kişiye örgü öğretmişizdir. Örerek ürettiğimiz giysileri köy okullarına ve deprem bölgesine gönderiyoruz.
İPTEN ÜRÜN ÇIKARMAK CİDDİ MÜHENDİSLİK
Örgüyü okula taşıdığım ilk zamanlarda kendi ördüğüm yün giysileri giymeye başlayınca bu iş erkek öğrencilerin de dikkatini çekti. Geleneksel atkı bere yerine daha havalı ve farklı kıyafetlerin ortaya çıkması onlarda ilgi uyandırdı ve kulüpteki erkek sayısı arttı. Bakış açısı ‘örgü kadın işidir’den çıktı. Başından beri amacım örgüyü normalleştirmekti. Aslında ipten bir ürün çıkarmak ciddi bir mühendislik.
Sueda Barut (Endüstri Mühendisliği 3’üncü sınıf): Sınıf arkadaşım Ahmet Hakan beni getirdi. Bir erkek arkadaşımın beni örgü kulübüne getireceğini düşünmezdim. Kulüpte bir sürü erkek görmek de beni şaşırttı. Örgü örmenin yaşlı işi olduğunu düşünüyordum ama çok eğlenceli olduğunu fark ettim.
Ahmet Hakan Turan (Endüstri Mühendisliği 3’üncü sınıf): Annem terziydi, ben küçükken hep örgü örerdi. Kulüpteki ikinci haftam. Benim motivasyonum Hatay’daki ihtiyaç sahibi çocuklara atkı örmekti ancak işi çok sevdim. Mezun olana kadar bir kazak örmek istiyorum.
KIZ ARKADAŞIMA ELDİVEN ÖRÜYORUM
Türker Tonbak (Makine Mühendisliği 4’üncü sınıf): Arkadaşlarım başlarda dalga geçtiler ama örgü, beni sıkıntılardan uzaklaştırıyor. Bugünlerde Youtube’dan elle örme tekniğini öğreniyorum.
Ömer Balcı sağdaki
Ömer Balcı (Cevher Hazırlama Mühendisliği 4’üncü sınıf): Geçen sene annemden öğrenmiştim. O hevesin peşinden gittim. Kız arkadaşıma atkı bere ördüm ve şimdi eldiven örüyorum. Mühendisliğin amacı da ortaya bir şey koymak. Örerek üretmek mesleki olarak da iyi hissettiriyor.
Artun Çetiner (Kontrol Otomasyon Mühendisliği): Ağabeyim ve arkadaşımla aynı evde kalıyoruz. Dizi izlerken üçümüz de örüyoruz. Örgü yaparken kendimle kalıyorum ve bol bol düşünüyorum.
Barış Şahin (Siber Güvenlik Mühendisliği Hazırlık): İlkokulda annemden öğrenmiş, sonra sıkılıp bırakmıştım. Kulübü görünce tekrar başladım. Bir battaniye öreceğim. Burada yaş ve cinsiyet ayrımı olmaması çok güzel.
İŞ ORTAMI STRESLİ OLUNCA...
İrem Nur Yener sağdaki
İrem Nur Yener (Peyzaj Mimarlığı Yüksek Lisans): Annemin neden çok ördüğünü burada anladım. Aslında terapi gibiymiş. Öğrenme süreci güzel. Geleneksel düşünceyle bakarsak erkek sayısını gördüğümde şaşırmıştım. Karma bir şekilde örmek keyifli.
BAŞKA ÜNİVERSİTELERDEN DE GELİYORLAR
İTÜ Örgü kulübü başka üniversitelerden öğrencileri de kabul ediyor.
Bahçeşehir Üniversitesi Endüstri Mühendisliği 2’inci sınıf öğrencisi Başak Yavuz: ”Çocukken annem ve teyzemi izlerdim. Ortaokul ve lisede örüyordum. İleri seviyede bildiğim için yeni başlayan arkadaşlarıma yardımcı oluyorum.”
Ömer Batıkan Büyükaydın: “Daha önce hiç merak etmemiştim üniversitede ilgimi çekti. İlk kez toplantıya katılıyorum ve arkadaşlardan öğreniyorum.