OKULLAR AÇILDI: ZÄ°LLER KÄ°MÄ°N Ä°ÇÄ°N ÇALIYOR ! Sizi yakından ilgilendiriyor mu bilemeyeceÄŸiz ama ülkemizin 3 milyon civarındaki genci, bir diÄŸer deyiÅŸle yarınımızı

Güncelleme Tarihi:

OKULLAR AÇILDI: ZİLLER KİMİN İÇİN ÇALIYOR  Sizi yakından ilgilendiriyor mu bilemeyeceğiz ama ülkemizin 3 milyon civarındaki genci, bir diğer deyişle yarınımızı
OluÅŸturulma Tarihi: Eylül 11, 2000 00:00

OKULLAR AÇILDI: ZÄ°LLER KÄ°MÄ°N İÇİN ÇALIYOR ! Sizi yakından ilgilendiriyor mu bilemeyeceÄŸiz ama ülkemizin 3 milyon civarındaki genci, bir diÄŸer deyiÅŸle yarınımızı emanet etmekle övünüp durduÄŸumuz insan filizleri bugün iÅŸbaşı yapıyorlar. Yazılı basın yine okul harçları, kıyafet, kitap ve defter paraları sorunlarına her yıl olduÄŸu gibi bulmaca sayfalarının hemen yanı başında da olsa bolca yer verdi. Anchor-adamlarımız ise okul müdürlerini bağış alırken basarak önemli bir toplumsal görevi ifa ettiler. Ama 3 milyon gençle ilgilenen kimse yine yok. Biz onları okula vermek için bu kadar derdi göğüslerken onlardan bize ne. Ekonomik olarak zaten canı burnundaki insanlara 'çocukların ruh saÄŸlığı' filan desek herhalde garip karşılanır. Böyle ÅŸeyler Batı ülkelerinde konu edilir hep. Bir de filmlerde. Ama biz yine de bu haftaki yazımızı okulun kapısındaki bu çocukların ruh ve beden saÄŸlığı konusuna ayırmak istiyoruz. Konu size biraz fantezi gelse de unutmayın burası siberalem.. Hem Batılıların birliklerine girmek isteyen de bizler deÄŸil miyiz? Amacımız anne-babalara öğütler vermek deÄŸil. Çocukları konusunda dertlenenlere biraz olsun yardımcı olmak. ÖnereceÄŸimiz prensipler genel olarak Amerikan EÄŸitim Bakanlığı tarafından bu yıl okula baÅŸlayanların uyması gereken kurallar olarak geçen hafta yayınlanan rapordan seçildi. Önce okula gitmek konusunda zorluk çekenlerden baÅŸlayalım. Geçen yıllarda kötü notlar alan, problemli öğretmenlerle çalışan, arkadaÅŸlarıyla geçimsizlik çeken çocukları uzun bir yaz tatilinin ardından okula gönderebilmek kolay olmayacaktır şüphesiz.Ä°lk baÅŸlayanlar için de büyümüş ve okul çağına gelmiÅŸ olmanın heyecanı genellikle ebeveynlerden ayrılmanın gerilimiyle gölgelenir. Yapılacak ÅŸey en basitinden çocuÄŸu yeni ortama alıştırmak ve sevdirmek olabilir. Okul baÅŸlamadan önce çocukla okula giderek zaman geçirebilirsiniz. Yine çocuk okula baÅŸlayınca sizden tamamen koptuÄŸunu düşünmemelidir. Öğretmenlere birlikte kendi telefon numaranızı verin. Elbette anne-baba olarak hiç bir zaman aÄŸlama, sızlama durumlarına düşmeyin.ÇocuÄŸa okula baÅŸlayıp büyüdüğünü göstermenin bir yolu da okulu gezdirmektir. ÇoÄŸu mesela tuvaletin nerede olduÄŸunu bilmek ister. Tüm yaÅŸ grupları için geçen yıl ne olursa olsun bu yılın yeni bir baÅŸlangıç olduÄŸunu vurgulamak esastır. Ebeveyn olarak her zaman onların tarafında olduÄŸunuzu göstermelisiniz. Yeni bir okula baÅŸlayan çocuklar ilk aylarda yalnızlık çekerler. Onları bu konuda önceden uyarmak yararlı olacaktır. Çok utangaç çocukların okul içi aktivitelere olanca yoÄŸunluÄŸuyla katılması veya okul-sonrası kulüpler gibi seçilmiÅŸ küçük gruplarda bulunmaları rahatlamalarını saÄŸlayabilir. Her çocuk okul baÅŸlamadan önce özellikle bir çocuk doktoru tarafından kontrol edilse iyi olur. Bedensel rahatsızlıkların yanısıra ruhsal sıkıntılar da çocuk tarafından dile getirilebilir. Yine aşılar, olası alerjiler, görme veya iÅŸitme bozuklukları bu kontrol sırasında ortaya çıkabilir. Böylece önlemler erkenden alınabilir.Önemli nokta çocuÄŸun geliÅŸimsel olarak hazır olup olmadığıdır. Yani yaşıyla uygun bedensel yapı ve davranış biçimleri göstermekte midir? Anne-babalar tarafından belirtilecek sorunlar detaylı olarak deÄŸerlendirilebilir: Çocuk belli konularda zorlanıyor olabilir, arkadaÅŸlarıyla sorunları vardır, öğrenme zorluÄŸu veya depresyondan mustariptir, vb.Yine okul sporlarına uygunluk test edilecek konulardan bir diÄŸeridir. Genellikle kontrol esnasında ebeveynler çocuÄŸa eÅŸlik ederler. Ancak ergenlik çağının üstündeki gençler, kısa bir süre doktorla yalnız bırakılmalıdır. Kendi özel sorunları olabilir. Okul baÅŸladıktan sonraki esas konu ise ödevler oluyor maalesef. Ãœlkemizde hiçbir ÅŸeyin olmadığı gibi bu iÅŸin de bir standardı yok. Amerikan EÄŸitim Bakanlığının belirlediÄŸi süreler ilginç. Ä°lkokul 2. sınıfa kadar süre günde 20 dakikayı geçmemeli, 3-6. sınıflar için 60 dakikayı.8. sınıf öğrencilerinin ise ancak %10 kadarı günde iki saatten fazla çalışıyorlar. Amerikan çocuklarının %20 si ise günde 6 saatten fazla T.V. seyrediyor. Ä°lke her zaman aynı. Ev ödevi sınıfta öğretilen konulardan hiç bir zaman daha zor olmamalı. Peki çocuk zorlanırsa ne yapacağız?Önce konuÅŸup derdini anlamak gerekiyor. Çalışma süresi mi az, yoksa süre olması gerekende uzun mu?Yani öğrenme zorluÄŸu mu, yoksa isteksizlik mi esas. Öğretmenle iliÅŸkiye geçmek ve çocukla birlikte onu sıkmadan ödevle uÄŸraÅŸmak çözümün ilk basamağı. Vallahi biraz daha yazarsak Ramazan ayında dini bilgiler veren köşe yazarlarına döneceÄŸiz. Ama anlattıklarımızdan ve muhtemelen de sizin (ve bizim) yaÅŸadıklarımızdan öğrendiÄŸimiz kadarıyla çocuk sahibi olmak kolay deÄŸil. Yukarıdaki gibi önerilerde bulunmak ise her zaman pek kolay. Bunlara bakarsanız, teorik düzeyde çözümler pek basit görünüyor. Ama iÅŸ pratiÄŸe gelince "herkese baÅŸarılar!"Aslında konu 'insan' olunca genellemelerde bulunmak çoÄŸu zaman iÅŸe yaramıyor. Çünkü herkes özel.Hepimize ve çocuklarımıza saÄŸlıklı ve hayırlı bir öğretim yılı diliyoruz..Dr. Serdar GÃœNAYDIN - 11 Eylül 2000, Pazartesi Â
Haberle ilgili daha fazlası:

BAKMADAN GEÇME!