Değerli öğretmenlerimize özel en güzel ve anlamlı Öğretmenler Günü şiirleri!

24 Kasım Öğretmenler Günü bu yıl da milyonlarca öğrenci tarafından düzenlenecek olan törenlerle anılacak. Öğrenciler okullarda düzenlenen törenlerle şiirler ve sözleri öğretmenlerine dile getirecek. İşte, en güzel ve anlamlı 24 Kasım Öğretmenler Günü şiirleri.

ÖĞRETMENLER GÜNÜ ŞİİRLERİ

SEVGİLİ ÖĞRETMENİM

Sevgisinin sonu yok,
Kalbinin şefkati çok,
Gönlü büyük, gözü tok,
Sevgili öğretmenim.

Bilgisi ışık saçar,
Sözleri gönül açar,
Ruhum sevinçen uçar,
Sevgili öğretmenim.

Bekliyoruz yolunu,
Sardık sağla solunu,
Uzat bize kolunu
Sevgili öğretmenim.

Toplandık dizi, dizi,
Sev, okşa hepimizi,
Sensin okutan bizi,
Sevgili öğretmenim.

Doğru yol gösterirsin,
Okutur, eğitirsin,
Bize bilgi verirsin,
Sevgili öğretmenim.

Seni candan severiz,
Saygı duyar överiz,
Ellerinden öperiz,
Sevgili öğretmenim!..

Ali Osman ATAK

ÖĞRETMENE SELAM

Öğretmenim!
Ben bir çocuğum,
Taze fidanım,
Çok narindir canım,
Dünyaya ilk adımım,
Yeni başlıyor yolculuğum...

Öğretmenim!
Uzaklarda kaldı köyüm,
Annem babam kardeşlerim,
Şimdi çok uzaklarda,
Uzaklarda kaldı sarı ineğim,
Kocabaş köpeğim...

Sensin rehberim,
Sensin ışığım,
Kanadım ol,
Doğruya güzele gerçeğe,
Al götür beni,
Gül yüzlü güneşe…

Benzemek istiyorum,
Kardelen çiçeğine,
Sağlam adımlarla,
Yürümeliyim yarınlara,
Donat beni bilimle,
Kucaklaştır ilimle…

Mahmut Cantekin

24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜ

Eğitim emektarı, çocukların neferi
Bilginin sağanağı, bulunmaz asla eşi
Umudun ışığında geleceğin seheri
Sabırla harf harf dokur kültür denen ateşi
Gönüllerin baş tacı, sonsuzluğun Güneşi.

Öğrenim yıllarının renkli tülü öğretmen
Yirmi dört kasımların altın gülü öğretmen.

Ana baba şefkati sıcacık gülüşünde
Hayat gülleri açar şevk dolu bakışında
Bilinçli toplum için başarının peşinde
Yol olur yoldaş olur aydınlığın düşünde
Gönüllerin baş tacı, sonsuzluğun Güneşi.

Öğrenim yıllarının salkım dalı öğretmen
Yirmi dört kasımların sevgi balı öğretmen.

Ta ana sınıfından son basamağa kadar
Eğitim alanında her şeyde emeği var
Kâh şehirde kâh köyde bilgiye bilgi katar
Kimi kalem oluyor kimi de bilgisayar
Gönüllerin baş tacı, sonsuzluğun Güneşi.

Öğrenim yıllarının renkli tülü öğretmen
Yirmi dört kasımların, altın gülü öğretmen.

Atatürk’ün izinde uygar bir toplum olmak
Cumhuriyet özüyle nefes nefese dolmak
Çağdaşlığa akarken geçmişi örnek almak
Öğretmenlik aşkına duyarlı olabilmek!
Gönüllerin baş tacı, sonsuzluğun Güneşi.

Öğrenim yıllarının salkım dalı öğretmen
Yirmi dört kasımların sevgi balı öğretmen.

Gülşen Şenderin

GÜL ÖĞRETMENİM

Geleceğe ışık tutan,
Bilgimize bilgi katan,
İrfan kaynağından akan,
Dil sendedir öğretmenim.

Daim üzerimde gözün
Kulağıma küpe sözün
Ders işlerken güler yüzün
Gül sendedir öğretmenim

Karanlığa çıra sensin
Cehalete çare sensin
Hayatıma yön verensin
Yol sendedir öğretmenim

Türkçe, tarih gördük tek tek
Dini, fenni bilmek gerek
İlim dolu petek petek,
Bal sendedir öğretmenim

Öğrettin edebi, yolu
Sayende sevdik okulu
Salkım salkım meyve dolu,
Dal sendedir öğretmenim

Ata gibi sevilecek,
Yoluna gül dökülecek,
Hep minnetle öpülecek,
El sendedir öğretmenim.

Mehmet Postallı / 2013

ÖĞRETMENİM

Gözlerine baktım, yüreğine kadar gülüyordu.
Çok zarif ellerin, binlerce nakış işliyordu.
Dudaklarından tane tane dökülen her hece,
Bana öğüt veriyor, hedefimi gösteriyordu.
Ben senin eserinim, şükran borçluyum öğretmenim.

Bu günlerimi ben değil, bana sen hazırladın.
Sade, ham bir madde'ydim, beni hamur gibi yoğurdun.
Seni çok üzdüm öğretmenim, sen bana darılmadın.
Tam aksine, öptün beni, yanaklarımı okşadın.
Ben senin eserinim, şükran borçluyum öğretmenim.

Kalem tutuyorsa elim, öz Türkçe'yse dilim,
İlimdir, İrfandır, Kadirdir senden öğrendiklerim,
Bu gün öğretmenler günü, senin günün'dür öğretmenim,
Bakmam yaşıma, huzurunda saygıyla eğilirim,
Ben senin eserinim, şükran borçluyum öğretmenim.

Sen var oldun Başöğretmenin devrimlerinden sonra!
Ulus için, yılmadın, yorulmadın, düştün yollara!
Kar, kış, fırtına demedin, vurdun kendini dağlara,
Yöntemi ve yönetimi öğrettin biz Cumhurlara.
Ben senin eserinim, şükran borçluyum öğretmenim.

Bir tarih, bir coğrafya yaşıyor o bakışlarında.
Kar düşmüş kara dağlarına, siyah yok saçlarında.
Buna rağmen, bülbüller şakıyor senin gönlünde.
Solmasın senin yüzün, hep gülsün, bu gün de, yarın da.
Ben senin eserinim, şükran borçluyum öğretmenim.

Hasan Azkıran

ÖĞRETMENİM-2

Ağaçlarda yaprağımsın
Bereketli toprağımsın
Ufuktaki bayrağımsın,
Benim canım öğretmenim.

Kalem tutan beyaz eller
Yol gösteren tatlı diller
Büyük-küçük seni dinler,
Benim canım öğretmenim.

Bizleri çok seviyorsun
Doğru bilgi veriyorsun
Ne de güzel gülüyorsun,
Benim canım öğretmenim.

Kardeşmisin bilmem nesin
Kulağımda çınlar sesin
Okulumda bir tanesin,
Benim canım öğretmenim.

Annem babam sever seni
Karanlıkta koyma beni
Okuyorum daha yeni,
Benim canım öğretmenim.

Çocuk dersin kalpte çiçek
Kanatlanır arı böcek
Arılar da bal verecek,
Benim canım öğretmenim.

DOĞANAY’ım hep översin
İnsanları çok seversin
Ömür boyu bitmez dersin,
Benim canım öğretmenim.

Kemal DOĞANAY

ÖĞRETMEN KIZIMA

Hiçbir şekli olmayan tozu verdik eline
Su ile karıştırıp hamur ettin biline
İlim irfan öğrettin Ali, Mehmet, Seline
Öğretmenler gününüz kutlu olsun evladım.

Şimdi kutsal mesleğin oldu hayat fırını
Maksadı hep vermektir hesap etmez kârını
Ağarttın saçlarını boyamadın kırını
Öğretmenler gününüz kutlu olsun evladım.

Senin el atmadığın canlılar çok kuraktır
Defterinde yeis yok umutsuzluk ıraktır
Koyduğun bu hedefler bizlere son duraktır
Öğretmenler gününüz kutlu olsun evladım.

Pınar gibi çağlayıp gönüllere aktığın
Vatanın her ferdine can gözüyle baktığın
Seksen sekiz senedir meşaleler yaktığın
Öğretmenler gününüz kutlu olsun evladım.

Ahmet Çelik

SANATKAR

Al, işte boyalarım
Bir resim yap bana,
Kâğıdı kocaman olsun...
Bir manzara çiz Anadolu'dan
Şöyle güzel bir manzara
Seyrine doyum olmasın...
Dünyamı karartan
Kara bulutları çizme sakın!
Önce, güneşi yap
En üst köşeye;
Aydınlatıcı olsun,
Sıcaklık versin gönüllere...
Ön plânda
Bir çoban görünsün;
Yaslamış sırtını
Ulu bir çınar ağacına.
Kavalını da ver eline
Yanık yanık çalsın
Bizim türkülerden...
Çıngıraklı
Kınalı koyunları,
Kuzuları da yap tabi.
Gönüllerde sevgiyi yeşerten
Çimenleri de boya.
Sümbülleri, nergisleri de çiz
Körpe çocuklar misali...
Bir dere aksın yan taraftan
Beyaz köpüklü,
Suları serinletici olsun
Yeşertsin tohumları...
Sonra;
Uzaklarda görünen
Bir köy olsun,
Bizim köyümüz.
Evleri görünsün; kerpiçten.
Okulunu da çiz;
Bacası ak tüten...
Ve,
Bir yol çiz
Arkadaki dağların ta yücesine
Aydınlık olsun...
Eline sağlık öğretmenim,
Ne kadar da güzel oldu!..
Olmasaydı bu çizgiler,
Boş kâğıt neye yarardı!..
Ya ben;
Ya bendeki çizgilerin öğretmenim;
Bilginin,
Gerçeğin,
Sevginin
Solmayacak çizgileri.
Ya onlar olmasaydı,
Ben; manzarasız
Boş resim kâğıdı gibi
Bir hiç olurdum...
Devam et öğretmenim:
Tükenmesin hiç kalemin,
Tükenmesin nefesin.
Gönlümün ta derinliklerinde
Yücelerden yücesin...
Bir kâğıda,
Bir kendime bakıyorum.
Başkalarını bilmem ama,
Dünyanın en büyük sanatkârı
İnan sensin...

Hüseyin KULAKSIZ

SENİNLE HER MEVSİM BAHAR ÖĞRETMENİM

Bir gün dersem ki, ben öğretmenim
Kalemimin mürekkebi alın terindir.
Vedalaşıp gidersem öğretmenim
Unutmayı unuturum da, unutmadığım
Kalbimdeki en güzel yerindir.

Bir gün adımı soranda çocuklarım
Kendimden önce senin adını söylerim
Solmadan açabiliyorsa köpre tomurcuk,
Uğrunda harcanır boncuk boncuk,
Yine de bitmez öğretmenim var derim

Güllerin güzelliğini göstermeden önce
Gülşenin vurulduğu tebessümünü anlatırım
Her zil çalışında önce sen gelirsin aklıma
Senden incecik bir ışık gelir şiir şiir
Ben susarım, yine sen konuşursun gönlünce.

Bir gün dersem ki ben öğretmenim
Sen güneş kadar uzakta bile olsan
Her bakışımda gülümseyişini görürüm
Işıksız açmazmış çiçek, gelmezmiş bahar
İnan seninle her mevsim bahar öğretmenim.

Yılmaz İMANLIK

ZİLLER ÇALACAK

Zil çalacak... Sizler derslere gireceksiniz bir bir
Zil çalacak, ziller çalacak benim için,
Duyacağım evlerden, kırlardan, denizlerden;
Ta içimden birisi gidecek uça ese...
Ama ben, ben artık gidemeyeceğim.

Zil çalacak... Siz geminize, treninize gireceksiniz bir bir
Zil çalacak, ziller çalacak benim için,
Duyacağım iskelelerden, istasyonlardan bütün;
Ta içimden birisi koşacak ardınızdan....
Ama ben, ben artık gelemeyeceğim.

Sonra bir gün bir zil çalacak yine
Hiç kimseler kimsecikler duymayacak,
Ne sınıflar, ne iskeleler, ne istasyonlar, ne siz...
Ta içimden birisi kalacak oralarda
Ben gideceğim.

Zeki Ömer DEFNE