Oluşturulma Tarihi: Ekim 08, 2004 00:00
Kenyalı ağaçlandırma uzmanı ve Çevre Bakanlığı Müsteşarı Bayan Wangari Maathai, 2004 Nobel Barış Ödülü'nü kazandı. Maathai, Norveç'in Nairobi büyükelçisinin, ödülün Oslo'da açıklanmadan 3 dakika önce kendisine verileceğini söylediğini belirtti. Maathai, “Çok heyecanlıyım. Ne söyleyeceğimi bilemiyorum” diye konuştu. Oslo'daki komite, öğlen, 2004 Nobel Ödülü'nün Maathai'ye verildiğini belirtti.NOBEL BARIŞ ÖDÜLÜ'NÜ KAZANAN İLK AFRİKALI KADIN Bu yılki Nobel Barış Ödülü'nü kazanan Kenyalı ağaçlandırma uzmanı ve Çevre Bakanlığı Müsteşarı Bayan Wangari Maathai'nin, Nobel Barış Ödülü'nü kazanan ilk Afrikalı kadın olduğu belirtildi. Maathai, Nobel ödülünün verilmeye başladığı 103 yıl öncesinden beri ödülü kazanan 7'nci Afrikalı oldu. 64 yaşındaki Maathai, Norveç'in başkenti Oslo'da parlamentonun onayıyla verilen 10 milyon İsveç kronu (1,3 milyon dolar) tutarındaki Nobel Barış Ödülü'nün sahibi oldu. Maathai, Afrika “Yeşil Kuşak Hareketi”nin önderi olarak, erozyonun önlenmesi için kıta çapında 30 bin fidanın dikilmesine öncülük etti. Ödül, “doğanın korunmasının barışın korunması için önemine atfen” verildi. Ödülde, gelecek insan nesillerinin sağlığı için büyük önem taşıyan ağaç dikimiyle dünya barışının önemi vurgulandı. Dinamitin sanayi ve inşatta kullanımının mucidi Alfred Nobel'in vasiyetiyle 103 yıldır verilen ödülü kazanan Maathai, 194 aday arasından seçildi. Barış Ödülü'nü geçen yıl İranlı kadın hukuk uzmanı Şirin Ebadi kazandı. Nobel ödülleri sahiplerine Nobel'in ölüm yıldönümü olan 10 Aralık'ta veriliyor. MAATHAİ: “ÇEVREYLE BARIŞ BİRBİRİNE SIKI SIKIYA BAĞLI”Norveç radyo-TV'sine demeç veren Maathai, “Çevrecilik davası barışın önemli bir veçhesi, zira kaynaklarımız azalınca onları elde edebilmek için savaşa tutuşuyoruz” dedi. Maathai, “Bizler şu anda geleceğin barış tohumlarını ekiyoruz...” diye konuştu.Bu yıl Kenyalı kadın çevreci Wangari Maathai'nin kazandığı Nobel Barış Ödülü, ilk kez 1901 yılında verilmeye başlandı. Nobel barış ödülünü, 1901'den bugüne kadar kazananların listesi şöyle: 2004- Kenyalı kadın çevreci Wangari Maathai 2003- İranlı hukukçu Şirin Ebadi 2002- Eski ABD Başkanı Jimmy Carter 2001- BM ve BM Genel Sekreteri Kofi Annan 2000- Güney Kore Devlet Başkanı Kim Dae-jung 1999- Sınır Tanımayan Doktorlar örgütü 1998- Kuzey İrlandalı siyasetçiler John Hume ve David Trimble 1997- Uluslararası Kara Mayınlarının Yasaklanması Kampanyası ve kampanyanın koordinatörü Jody Williams (ABD) 1996- Doğu Timor Roma Katolik Piskoposu Carlos Belo ve insan hakları savunucusu Jose Ramos Horta (Doğu Timor) 1995- Nükleer silah karşıtı Joseph Rotblat ve başkanı olduğu Bilim ve Dünya İlişkileri üzerine Pugwash Konferansı (İngiltere) 1994- İsrail Başbakanı İzak Rabin, Dışişleri Bakanı Şimon Peres ve Filistin Devlet Başkanı Yaser Arafat 1993- Güney Afrika Ulusal Kongre lideri Nelson Mandela ve Güney Afrika Devlet Başkanı F.W. de Klerk 1992- Yerli hakları savunucusu Rigoberta Menchu (Guatemala) 1991- Ulusal muhalefet lideri Aung San Suu Kyi (Burma) 1990- Sovyetler Birliği Devlet Başkanı Mihail Gorbaçov 1989- Ruhani lider Dalay Lama (Tibet) 1988- BM barış gücü askerleri 1987- Kosta Rika Devlet Başkanı Oscar Arias Sanchez 1986- Yahudi yazar ve insan hakları savunucusu Elie Wiesel (ABD) 1985- Sovyetler Birliği'nden Yevgeny Chazov ve ABD'den Bernard Lown'un başkanlığındaki Nükleer Savaşı Önlemede Hekimler örgütü 1984- Güney Afrika Anglikan Kilisesi Başkanı Desmond Mpilo Tutu 1983- Dayanışma Sendikası lideri Leh Walesa (Polonya) 1982- İsveç Silahsızlanma Bakanı Alva Myrdal ile Meksikalı diplomat ve eski Dışişleri Bakanı Alfonso Garcia Robles 1981- BM Mülteciler Yüksek Komiserliği (BMMYK) 1980- Arjantin insan hakları savunucusu Adolfo Perez Esquivel 1979- Rahibe Teresa (Hindistan) 1978- Mısır Devlet Başkanı Enver Sedat ve İsrail Başbakanı Menahem Begin 1977- Uluslararası Af Örgütü 1976- Kuzey İrlanda Barış hareketinin kurucuları Betty Williams ve Mairead Corrigan 1975- İnsan hakları savunucusu Andrey Saharov (Sovyetler Birliği) 1974- Sean MacBride (İrlanda) ve Japonya Başbakanı Eisaku Sato 1973- ABD Dışişleri Bakanı Henry A. Kissinger ve Vietnam Demokratik Cumhuriyeti barış heyeti sözcüsü Le Duc Tho. Le Duc Tho, ödülü almayı reddetmişti. 1972- Ödül Parası, Nobel barış ödülü vakfına ayrıldı. 1971- Almanya Başbakanı Willy Brandt 1970- Norman Borlaug (Meksika) 1969- Uluslararası Çalışma Örgütü (Cenevre) 1968- Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Başkanı Rene Cassin (Fransa) 1967-1966- Ödül parasının üçte biri ana fona, üçte ikisi ödülün özel fonuna aktarıldı 1965- Birleşmiş Milletler Çocuk Fonu (UNICEF) 1964- Martin Luther King (ABD) 1963- Uluslararası Kızılhaç Komitesi ve Kızılhaç Dernekleri Birliği (Cenevre) 1962- Nükleer deneme karşıtı Linus Carl Pauling (ABD) 1961- BM Genel Sekreteri Dag Hjalmar Agne Carl Hammarskjöld (ölümünden sonra) 1960- Afrika Ulusal Kongresi lideri Albert John Lutuli (Güney Afrika) 1959- Philip J. Noel-Baker (İngiltere) 1958- Mültecilere yardım örgütü başkanı, papaz Georges Henri Pire (Belçika) 1957- Eski Dışişleri Bakanı Lester Bowles Pearson (Kanada) 1956-1955- Ödül parasının üçte biri ana fona, üçte ikisi ödülün özel fonuna aktarıldı 1954- Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği 1953- ABD Başkanı George Catlett Marshall (Marşal Planı nedeniyle) 1952- Misyoner, cerrah Albert Schweitzer (Gabon) 1951- C.G.T. Sendikasının Başkanı Leon Jouhaux (Fransa) 1950- 1948'de Filistin arabulucu vekili Ralph Bunche (İngiltere) 1949- Lord John Boyd (İngiltere) 1948- Ödül parasının üçte biri ana fona, üçte ikisi ödülün özel fonuna aktarıldı 1947- The Friends Service Council (Kuakerlar mezhebi-İngiltere) ve The American Friends Service Committee (Kuakerlar mezhebi-ABD) 1946- Emily Greene Balch (ABD) ve John Raleigh Mott (ABD) 1945- Eski Dışişleri Bakanı Cordell Hull (ABD) 1944- Uluslararası Kızılhaç Komitesi 1943-1939- Ödül parasının üçte biri ana fona, üçte ikisi ödülün özel fonuna aktarıldı 1938- Nansen Uluslararası Mülteci Bürosu (Cenevre) 1937- Lord Edgar Algernon Robert Gascoyne Cecil (İngiltere) 1936- Milletler Cemiyeti Başkanı Carlos Saavedra Lamas (Arjantin) 1935- Gazeteci ve pasifist Carl von Ossietzky (Almanya) 1934- Milletler Cemiyeti Silahsızlanma Konferansı Başkanı Arthur Henderson (İngiltere) 1933- Sir Norman Angell (Ralph Lane) (İngiltere) 1932- Ödül parası, Nobel barış ödülü özel fonuna aktarıldı 1931- Jane Addams (ABD) ve Nicholas Murray Butler (ABD) 1930- Ekümenik hareketi lideri, Başpiskopos Lars Olof Nathan (Jonathan) Söderblom (İsveç) 1929- Eski dışişleri bakanı Frank Billings Kellogg (İngiltere) 1928- Ödül parası, Nobel barış ödülü özel fonuna aktarıldı 1927- Ferdinand Buisson (Fransa) ve Ludwig Quidde (Almanya) 1926- Fransa Dışişleri Bakanı Aristide Briand ve Gustav Stresemann (Almanya) 1925- Dışişleri Bakanı Sir Austen Chamberlain (İngiltere) ve ABD Başkan Yardımcısı Charles Gates Dawes 1924-1923- Ödül parası, Nobel barış ödülü özel fonuna aktarıldı 1922- Fridtjof Nansen (Norveç) 1921- Başbakan Karl Hjalmar Branting (İsveç) ve Christian Lous Lange (Norveç) 1920- Leon Victor Auguste Bourgeois (Fransa) 1919- ABD Başkanı Thomas Woodrow Wilson 1918- Ödül parası, Nobel barış ödülü özel fonuna aktarıldı 1917- Uluslararası Kızılhaç Komitesi 1916-1914- Ödül parası, Nobel barış ödülü özel fonuna aktarıldı 1913- Henri la Fontaine (Belçika) 1912- Eski Dışişleri Bakanı Elihu Root (ABD) 1911- Bakan Tobias Michael Carel Asser (Hollanda) ve gazeteci Alfred Hermann Fried (Avusturya) 1910- Uluslararası Daimi Barış Bürosu 1909- Eski Başbakan Auguste Marie François Beernaert (Belçika) ve Paul Henri Benjamin (Fransa) 1908- Yazar Klas Pontus Arnoldson (İsveç) ve Fredrik Bajer (Danimarka) 1907- Ernesto Teodoro Moneta (İtalya) ve Louis Renault (Fransa) 1906- ABD Başkanı Theodore Roosevelt 1905- Yazar, Barones Bertha Sophie Felicita von Suttner (Avusturya) 1904- Uluslararası Hukuk Enstitüsü (Belçika) 1903- Sir William Randal Cremer (Büyük Britanya) 1902- Elie Ducommun (İsviçre) ve Charles Albert Gobat (İsviçre) 1901- Jean Henri Dunant (İsviçre) ve Frederic Passy (Fransa)
button