Nefes Alıyorum

FİLMİN KONUSU

Sicilya’nın güneyinde Lampedusa adında güzel ve kurak bir ada vardır. Mavilerin en güzeli bir denizle çevrili bu yer balıkçıların, kavgacı çocuk çetelerinin ve birbirine sımsıkı bağlı ama bir o kadar da kıskanç ailelerin meskenidir. Yaşantı hiç değişmez; huzurlu olduğu kadar boğucu, tatlı olduğu kadar zalimdir. İki küçük oğlu ve bir kızı olan genç anne Grazia orada yaşar. Onun uçarı, sevgi dolu, özgürlüğüne düşkün kişiliği köylü değerleriyle pek bağdaşmamaktadır.

NOTLAR... NOTLAR... NOTLAR...NOTLAR...

* Yönetmen Emanuele Crialese, bu filmi çekmek için ABD'den ülkesi İtalya'ya geri dönmüş . "Köklerime dönmek istiyordum" diye anlatıyor Crialese. Yolu, Lampedusa Adası'na düşmüş. Adanın büyüsü, Crialese'nin çocukluk anılarının canlanmasına yol açmış. Üç hafta planladığı tatili tam altı ay sürmüş. Crialese'ye bu film için ilhamı da adada tanıştığı Filippo adlı çocuğun balıkçılar ile ilgili anlattıkları vermiş.

* Filmi çekerken, İtalyan yeni gerçekçi sinemasının öncülerinden Vittorio de Sica'nın Milano'da Mucize'si ona bir tür "gölge " rehberlik etmiş. " Günlük hayatın gerçekliğini göz ardı etmeyen, aksine yücelterek kişisel mit sayılabilecek bir mertebeye ulaşan bir film Milano'da Mucize... . Bu tam benim aradığım şeydi. Bununla beraber, İtalya denince akla gelen her türlü pitoreski kullanan sözümona İtalyan usulü filmlerden çekmek istemedim. Filmim masala benzesin, seyircinin hayal gücünü uyarsın istedim" diye anlatıyor.

* Crialese ilk yazdığı senaryoda hiç diyalog kullanmamış. Sonradan araya Lampedusa lehçesinde diyaloglar eklemiş. Crialese anlatmaya devam ediyor: "İtalyanca çok edebi dildir, çok güzel dildir ama bazen İtalya’da konuşulan çok sayıda farklı lehçenin sesini boğar. Lehçelerin çoğu zaman şairane, müzikal, insanı hemen saran bir yanı vardır ve ben bundan büyük keyif alırım. İşte bu yüzden oyuncuları ada sakinleri arasından seçmeye gayret ettim."

* Filmde, profesyonel oyuncuların yanısıra adada yaşayan küçük çocuklar da rol alıyor. Şöyle sürdürüyor sözlerini  Crialese: " Filippo sık sık evimin önünden geçerdi. Görevi odun taşımaktı. Bir gün onu gideceği yere arabamla bırakmayı teklif ettim. İşte tanışıklığımız böyle başladı. Hakkında belgesel bile çekebilirdim. Kuş avlamayı adet edinmişti. Zalimane bir davranış olduğu için bundan vazgeçmesini istedim. Daha sonra bana canlı yakaladığı kuşları getirmeye başladı. Filmdeki biraz yabani ve acımasız çocuk tasvirinin kaynağı bu olaydı. Pasquale’ye gelince, belli bir kederi dışa vurabilen bir yeniyetme arıyordum. Oyuncu seçmek için Palermo’nun dışındaki yoksul mahallelerden birine gitmiştim. Pasquale de oradaydı, ama oyunculuk için değil kahve dağıtmak için. Çok geçmeden çocuğun farkına vardım. İyi ki önce çocuklarla ilgilenmişim çünkü bunun yetişkinleri tanımamda faydası oldu, zira adadaki bütün yetişkinlerin çocukluğu böyle geçmişti. Marinella adındaki geç kız aşağı yukarı annesinin o yaşlardaki halinin bir yansımasıydı. Bu benzerliğin üzerinde durmaya çalıştım."

FİLMİN KÜNYESİ
Yönetmen:Emanuele Crialese
Senaryo:Emanuele Crialese
Oynayanlar:Valeria Golino, Vincenzo Amato, Francesco Casisa, Veronica D'Agostino, Filippo Pucillo