Neden öldürüyorlar

Hayvanlar aleminde, insanlar gibi yok yere ve zevk için cinayet işleyen fert yok. Hayvanların birbirlerini oldürmelerinin başlıca nedeni, karınlarını doyurmak. Ama bazen egemenlik bölgesini koruma, kıskançlık gibi nedenlerle de birbirlerini öldürüyorlar. Bilim dergisi Focus, ekim sayısında hayvanlar alemindeki cinayetleri araştırdı.

Tutku ve seks cinayetleri, para ya da iktidar için öldürme, entrika ve kan davaları, savaşlar yalnızca insanların dünyasına özgü. Hayvanların dünyasında böyle bir şey söz konusu değil. ‘‘Bazı hayvanlar zevk için nedensiz yere öldürür’’ sözü de kanıtlanmamış bir önyargı. Bilim adamları, hayvanların yalnızca içgüdüsel olarak varlığını sürdürmek için öldürdüğünü belirtiyorlar. Bugüne kadar ‘‘zevk’’ için bir kuşu ya da fareyi öldüren bir kediye rastlanmamış durumda. Bir kedinin bir fareyi kapıp ölene kadar oynaması, kuşkusuz dayanılmaz bir olay. Ama bu asla bir ‘‘oyun’’ ve ‘‘zevk’’ değil. Avcıyla av arasındaki ilişkinin bir biçimi. Yine bilim adamlarına göre ebeveynleri tarafından beslenen etobur yavrularında avlanma olayına neredeyse hiç rastlanmıyor. Örneğin henüz anneleri tarafından beslenen genç aslanların çok ender olarak bir yaban sığırına saldırdığı görülüyor. Bunun da avlanmayı öğrenmek için mi, yoksa korunmak için mi olduğu kesinleştirilmiş deği. Çünkü genç aslanlarda görme duyusu çok gelişmediği için, hareket eden bir nesneye içgüdüsel tepki verdikleri tahmin ediliyor.

Yalnızca Kuzey Amerika'da yaşayan çayır köpekleri, bazen kentlerdeki akrabalarına benzemeyen şiddet gösterilerinde bulunuyorlar. Özellikle açlık dönemlerinde, bu hayvanlar dişilerini yiyor, gebe olanlarını toprağa gömüyorlar. Dişiler de yavrularını ölüme terk ediyorlar. Hayvanbilimciler, bunun ‘‘vahşet’’ olmadığını, türün devamı için içgüdüsel bir davranış olduğunu belirtiyorlar. Çünkü sürünün diğer bireyleri, ancak genç nüfus artmayınca kendilerine ve yavrularına yeterince besin bulabiliyorlar.

Aslında kıtlık dönemlerinde nüfusu sınırlı sayıda tutmaya yönelik bu davranışlar, yalnızca çayır köpeklerine özgü değil. birçok canlı türünde görülebiliyor. Pelikanlar, baykuşlar, kartallar ve daha başka kuş türleri, kıtlık dönemlerinde geç yumurtadan çıkan yavruyu gagalayıp öldürüyor ve daha önce yumurtadan çıkan yavrunun beslenme şansını çoğaltıyorlar.

Bilim adamları egemenlik alanı ve iktidar cinayetlerine memeliler, primatlar gibi yüksek hayvan gruplarında da rastlandığına dikkat çekiyorlar.

Klanların savaşı

Arılar, genellikle 40 ile 50 bin bireyden oluşan kolonilerde yaşarlar. koloni üyeleri, birbirlerini özel olarak salgıladıkları bir kokuyla tanıyorlar. Koloniye dışarıdan girmek isteyen bir başka arı, kovanın önünde nöbet tutan muhafızlar tarafından anında kokusundan tespit ediliyor ve öldürülüyor.

Kanlı aşk gecesi

Peygamber-develerinin çiftleşmesi kanla noktalanıyor. Erkek peygamberdevesi, çiftleşmenin belli bir anında kendisini dişiye yiyecek olarak sunuyor. Dişi, önce erkeğin kafasını koparıp yemeye başlıyor. Dişinin ziyafeti sürerken çiftleşme de devam ediyor.

Bilim adamları genç leopar ve aslanların bazen beslenmelerinin dışında saldırganlık göstermelerini, eğitimlerinin bir parçası olarak değerlendiriyorlar.