Nazım Hikmet 100 yaşında

"Bizim öykümüz bitti Nazım. Senin yaşamın şimdi başlıyor. Büyük insanlık, seni doğuran ülkenin önünde saygıyla eğilerek geleceğe doğru taşıyıp götürecek seni inanıyorum. Şimdi evimizin eşiğinde duruyor, ardından bakarak diyorum ki. Mutlu Ol Nazım Hikmet".

Eşi Vera Tulyakova'nın, ölümünden sonra böyle seslendiği "dünya şairi" Nazım Hikmet, doğumunun 100'ncü yıldönümünde çeşitli etkinliklerle anılıyor.

UNESCO tarafından ilan edilen 2002 Nazım Hikmet Yılı, şairin nüfus kaydında belirtilen doğum tarihi olan 15 Ocak'tan bir gün önce başladı.

Politik görüşleri yüzünden yıllarca cezaevinde yatan, şiirleri yasaklanan, vatandaşlıktan çıkarılan Nazım Hikmet, hakettiği ilgiyi epey geç de olsa bu yıl boyunca görecek.

Vasiyet ettiği gibi "Anadolu'da, bir köy mezarlığına" değil, Moskova'da gömülmüş olsa da, 2002, Nazım Hikmet'in çok sevdiği memleketine yeniden dönüşü olacak bir anlamda.

Şilili şair Pablo Neruda'nın ölümünü öğrendikten sonra yazdığı şiirde "Teşekkürler böyle olduğun için! Teşekkürler o ateş için, Türkülerinde tutuşturduğun sonsuzca" dediği Nazım Hikmet'i, yaşamlarının bir döneminde onunla karşılaşan, bazıları ortak mekanları, bazıları ortak kaderleri paylaşanlar anlattı: Ressam İbrahim Balaban ve Avni Arbaş ile yazar, çevirmen Vedat Günyol Nazım Hikmet'in 'insan yönünü' gündeme getirip onunla paylaştıkları dönemleri bir kez dana anımsadılar. Attila İlhan, Nazım'ın uğradığı haksızlığı anlattı. Ataol Behramoğlu da Nazım Hikmet'in şiirini değerlendirdi.

Hazırlayan: Nazan MENGÜ
Kaynaklar:
*Romantik Komünist/S.Göksu- E. Timms /Doğan Kitap
*Bu Dünyadan Nazım Geçti/Vala Nureddin/ Milliyet Yayınları
*Gölgede Kalan Yıllar/Memet Fuat Bengü/Adam Yayınları
*Nazım'la Son Söyleşimiz/Vera Tulyakova Hikmet/Milliyet Yayınları