Nankör, hizipçi korkak, doyumsuz

Floransa'da görev yapan yüksek rütbeli bir devlet memuruydu. Siyasete, siyasetçilere çok yakındı. İtalya Cumhuriyeti yıkıldığında sürgüne gönderildi. Bu dönemde oturup 'Hükümdar' adlı eserini yazdı. Hükümdar, onu hem yaşadığı dönemde, hem de geçen 491 yıllık sürede 'çok ünlü' biri yaptı. O artık tüm kötülüklerin babasıydı!

'Amaca ulaşmak için her yol meşrudur... Bu yolların hukuki, ahlaki, dini sınırı yoktur' dedi. Aslında bulunduğu dönemin 'hükmedenlerini' inceleyip yazmıştı. Ama onların değil, Machiavelli'nin adı bütün kötülüklerin ve ahlaksızlıkların ortak adı olarak simgeleşti.

MediaCat Kitapları'ndan çıkan Klasiklerden Liderlik Dersleri (John K. Clemens, Douglas F. Mayer) adlı eserde Homeros'tan Darwin'e, Platon'dan Shakespeare'e kadar birçok yazar ve düşünürün 'liderlik' konusundaki görüşleri yer alıyor. Bunlar günümüzdeki örneklerle karşılaştırılarak, şaşırtıcı sonuçlara varılıyor.

*İnsanların (ve devletlerin) küçük çıkarlar uğruna birbirine büyük kötülükler yaptığı bugünün dünyasında Machiavelli'den örnekler vermeyi seçtim. Machiavelli modern zamanlardaki kötülüğün boyutunu görse muhtemelen 'Hükümdar' kitabını yazmaya utanırdı. Daha doğrusu bu iş onu aşardı.

Gelelim Machiavelli'nin bugün, geçmişe nazaran çok daha kayda değer olan 'liderlik ve yönetim' tespitlerine...

Machiavelli'ye göre, devletler gibi şirketler de güç kaynakları ve bunların kullanımıyla ilgililer. Her ikisi de düzen kurmak ve güvenlik sağlamak için her şeyi yapabilir.

Machiavelli, kötülüğün her zaman iyiliği yeneceği konusunda hiç şüphe duymamış. ‘‘Her hareketiyle iyilik peşinde koşan bir kişi yok olmaya mahkumdur. Çünkü iyi olmayanların sayısı çok fazladır‘‘ diyor.

Ona göre her şeyin güllük gülistanlık olduğu bir dünyada, hem sevilen hem de korkulan bir yönetici olmak ideal bir durum. Ancak bu mümkün olmadığı için yönetici sevilmekten çok korkulmayı tercih etmeli.

İnsanlar nankör, maymun iştahlı, hizipçi, tehlikeden kaçmaya kararlı ve çıkar sağlamak konusundan doyumsuzlar. Bu nedenle çıkarlarına aykırı hareket edilmediği sürece yöneticilerin yanında yer alıyorlar.

Yalnızca insanların sözlerine güvenerek güvenliği sağlamayı düşünen bir hükümdar (yönetici) yok olmaya mahkum.

Ruhun üstünlüğü ve asaleti yerine parayla kazanılan dostluklar uzun ömürlü olmuyor. Onlara ihtiyaç duyduğunuzda cüzdanınızı terk etmiş olduklarını görüyorsunuz. İnsanlar sevdikleri birine kıyasla, korktukları birini yaralamaya daha az uğraşıyorlar.

Machiavelli, hem bireylere, hem şirketlere ayna tutuyor. Marifet o aynaya bakmaya cesaret etmekte.