Mülteci başkan

OSMANİYE’de Suriyeli Türkmenlerin kaldığı mülteci kampındayız. Yaklaşık 14 bin kişinin konakladığı yerleşkede konteynerkent sokaklarında beraber yürüdüğümüz kişi, “Başkan! Kadınların gururusun!” tezahüratlarıyla karşılanıyor. Bu kişi Suriye’nin ilk Türkmen kadın belediye başkanı Miyyede Faki. Beş yıldır kampta yaşayan Faki’nin hikâyesi Suriye’de Türkmen Dağı’nın Bucak bölgesinde başlıyor... Şam Üniversite’sinde Hukuk Fakültesi’ni bitirdikten sonra Lazkiye’de Maliye Müfettişliği’nde çalışmaya başlıyor. Memurluğunun ikinci ayında başka bir Türkmen bölgesi Bucak’tan Burhan Mullamusa, Faki’ye evlenme teklif ediyor. Faki, Bucak’tan Bayır’a gelin giderken kendisini bir teklif daha bekliyor; 16 bin nüfuslu Rabia (Gebelli) ilçesi belediye başkanlığına aday olmak ister miydi? Faki, “Aslında aklımda böyle bir fikir yoktu” diye başlıyor anlatmaya: “Ama ‘Kadın yapamaz’ diye meydan okununca Türkmenlere örnek olsun diye aday oldum. ‘Bayır’da erkek mi kalmadı? Kadın başına yapabilecek misin’ diyen çok oldu.”

‘BAŞARAMAZSAN SON OLUR’

Miyyede Faki seçimde 10 aday arasında en fazla oyu aldı. Ancak Suriye’de en çok oyu almak yetmiyordu... Lazkiye’deki Baas Partisi yetkilisinin onayı gerekiyordu. Yetkili, “Kazanan adaylar arasında en çok oyu sen almışsın. Eğer başarılı olursan bir kadın daha almayı düşünürüz. Başarısız olursan bu konuyu kapatırız” dedi. Onayı alan Miyyede Faki, 28 yaşında Türkmenler için ilk, Suriyeliler için ikinci kadın belediye başkanı oldu.

İlk dönemin nasıl geçtiğini, “Kolay değildi ama enerjim çoktu! Kimse kadın belediye başkanına alışık değildi” diye anlatıyor. Faki, dört yıllık görev süresi sonunda ikinci kez adaylığını koydu ve başarılı oldu. Bu sefer tereddütsüz seçildi. Üstelik Lazkiye’deki kadın belediye başkanlarının sayısı üçe çıktı. Faki, ikinci döneminde belediyenin bütçesini 3 milyondan 12 milyon Suriye lirasına yükseltti. Bunun bedeli çocuklarından uzak kalmak oldu ama görev süresi 2007’de bittiğinde vicdanı rahat Lazkiye’ye taşındı. Maliye’deki işine döndü.

SINIRI KAÇAK GEÇTİLER

Huzurlu hayatları 2011’den itibaren savaşın Lazkiye’nin kapısını çalmasıyla bozuldu. Şehir merkezindeki olaylar sebebiyle Faki çocuklarını köye gönderdi. Ancak çatışmalar ertesi yıl köylere de sıçradı. Miyyede Faki şöyle anlatıyor: “Şehirde muhalifiz diye, köyde Esadçıyız diye rahatsız ediliyorduk. Bir gün arabayla evden çıktık. Arabayı sınırda park edip kaçak olarak Türkiye’ye geçtik. Beş aya döneriz diyorduk, beş yıl oldu... Osmaniye’de Suriyeli Türkmenler için bir kampın kurulduğu haberini aldığımız günden beri buradayız. İlk günler zordu ama en azından Bayır ve Bucak’tan komşularımızla beraberdik.”

GÖNÜLLÜ ÖĞRETMEN

Beş yıldır mülteci kampında yaşamak nasıl bir duygu? Miyyede Faki şöyle yanıtlıyor: “Çok can kaybettik. Nerede olduğunu bilmediğimiz akrabalarımız var ama en zoru vatanı kaybetmekmiş. Yeri geldi mevsimlik tarım işçiliği yaptım. Şimdi kamptaki okulda gönüllü öğretmenim. Eskiden valilerle, bakanla görüşürken şimdi kampa bakan veya vali ziyaretçi geldiğinde temsilci olarak çağırıyorlar. Kampta kendimizi güvende hissediyoruz. Suriye’de artık hiç Türkmen kalmadı ama yarın topraklarımızda savaş bitse hemen döneriz.”

MÜLTECİ KAMPINDA HAYAT

OSMANİYE’de, AFAD’a bağlı Cevdetiye Konteynerkenti sakinlerinin yüzde 95’ini Bayır Bucak bölgesinden gelen Suriyeli Türkmenler oluşturuyor. 2016’ya kadar çadırkent olarak devam eden yerleşke 2017’de konteynerlerden oluşan bir barınma merkezine dönüştürüldü. Kampın şu an 14 bin 300 sakini var.