Mucize Mine

Güncelleme Tarihi:

Mucize Mine
Oluşturulma Tarihi: Ekim 14, 2007 00:00

İzmir’de, 15 yıl önce 635 gram ağırlığında, 32 santim boyunda altı aylık dünyaya gelen ve "yaşaması mucize" denilen Mine artık genç kız oldu. "Parmak çocuk" Mine Alşan, büyüyüp serpildi, annesinin boyuna ulaştı.

Mucize Mine
EV hanımı Yasemin ile Ege Üniversitesi Konservatuvarı’nda ışık, ses düzencisi Ümit Alşan’ın kızları Mine, 29 Mart 1992’de, Ege Üniversitesi Hastanesi’nde 6 aylıkken 635 gram ağırlığında ve 32 santim boyunda doğdu. Hastanenin tarihine "doğan ve yaşatılan en küçük bebek" olarak geçen Mine, bebekleri erken, düşük kiloyla dünyaya gelen ve onları kaybetme korkusu yaşayan anne babaların da umudu oldu. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Yeni Doğan Kliniği sorumlusu Prof. Dr. Nilgün Kültürsay ve ekibinin yaşatmak için büyük çaba harcadığı Mine, şimdi 15 yaşında, 55 kilo ve 1.55 boyunda. Bornova Kız Meslek Lisesi Gıda Teknolojileri ve Analiz Bölümü öğrencisi olan Mine, bebeklik görüntülerini izlerken "Bazen öyle doğduğuma ben bile inanamıyorum" diyor.

12 GÜN ANNESİNE GÖSTERİLMEDİ

Bebeklerinin yaşayacağı konusunda kimsenin umut vermediğini belirten baba Ümit Alşan, o zor günleri şöyle anlattı: "Ölüm riski yüksekti, bağlanmasın diye 12 gün annesine göstermedim. Bir hafta sonra Mine yaşama asılacağının ilk belirtilerini gösterdi. İki ay kuvözde kaldı. Korku dolu günlerdi. Umudumu yitirmedim, hep kızımın yaşayacağına inandım. Bebeğimize çok sevgi verdik. O sevgimizi hissetti. Şimdi böyle minik doğan bebek haberlerini izlediğimde, onların anne babalarının yanında olmak, Mine’yi örnek göstermek, umutlarını yitirmemelerini söylemek istiyorum."

BİR-İKİ GRAM ÖNEMLİYDİ

Aylarca evladını kaybetme korkusu yaşadığını belirten anne Yasemin Alşan da büyüyen kızının hikáyesini şöyle anlattı: "Doktorlar bugün bir gram, iki gram aldı diye bize müjde veriyordu. O bir-iki gramlar bizim için o kadar önemliydi ki. Şimdi artık ’fazla yeme’ diyoruz. Bugün Mine’miz varsa bunda Prof. Kültürsay ve ekibinin emeği çok büyük, minnettarız. Kızım boyuma geldi, artık arkadaş gibiyiz ve çok mutluyuz."

Ağzına uygun emzik ve biberon bulamıyorduk

Kızı 1 aylık olduğunda sevinçle objektife gülümseyen anne Yasemin Alşan o günleri şöyle anlatıyor: "Ağlamıyordu, bir aylıkken günde 5’er dakika yanıma verilmeye başlanmıştı. Zıbının kolunu 4 kat kıvırıyordum. Ağzına uygun biberon, yalancı emzik bulmak için eşim eczane eczane dolaşıyordu. Alt bezi kendinden büyüktü. Her iki saatte besliyorduk, yemediğinde ağlıyordum. Altı ay enfeksiyon riski olmasın diye kimseyi eve almadık. 1 yaşında yürüdü, 2 yaşında konuştu. Fiziksel gelişimde yaşıtlarına 10 yaşında yetişti."

Arkadaşlarım inanmıyor

Mine’nin babası Ümit Alşan, "Doğduğunda iki avucumun içinde kayboluyordu, şimdi annesinin boyunda. O zor yıllar, bize film gibi geliyor" diyor. Yaşamını ailesine ve doktorlarına borçlu olduğunu söyleyen Mine ise "Parmak çocuk olduğuma arkadaşlarım da inanmıyor" diye konuştu.
Haberle ilgili daha fazlası:

BAKMADAN GEÇME!