Meydan gibi meydan olsun o zaman

Londra’daki Trafalgar Meydanı muntazam tarihi yapıların ortasında, heykelleriyle, gözü okşayan süs havuzuyla, kenarlarındaki iki sıra ağaçlarla öyle güzeldir ki insan bazen oraya sadece meydanı seyretmeye gider.
St. Petersburg’daki Saray Meydanı kenarında bütün ihtişamıyla Hermitage Müzesi boylu boyunca uzanır.
Moskova’daki Kızıl Meydan’ı Kremlin Sarayı’nın 20 metrelik duvarları, Aziz Basil Katedrali ve Lenin Mozolesi çevreler.
Paris’in Concorde Meydanı’nı güzel çeşmeler ve heykeller doldurmuştur. Bir tarafında Champs Elysees uzanır, diğer tarafında dev Tuileries Bahçeleri yemyeşilliğiyle oturur.
Vatikan’daki Aziz Petrus Meydanı, Aziz Petrus Basilikası’nın önünde yer alır. Heykeltraş Gian Lorenzo Bernini meydanın bugünkü kusursuz görünümünü kazanması için onyıllarını harcamıştır. Sütunları, su şelalesi ve ortasındaki Mısır obeliski ile meydan gibi meydandır.
Venedik’in San Marco Meydanı’nı Napolyon “Dünyanın en güzel salonu” diye tanımlamıştır. Hakikaten de öyledir. Venedik’e denizden gelirken ilk bu meydan göze çarpar. Ağacı yoktur ama onu çevreleyen yapının estetiği yeter.
Buenos Aires’in Mayo Meydanı yemyeşildir. İnsanın içini de, ciğerlerini de açar.
Daha böyle onlarca örnek sıralayabiliriz…
Evet, doğrudur, meydanlar yeşil olmak zorunda değildir.
Lakin, “Meydanda ağaç olmaz” diye kesin bir yargıya varılması da çok anlaşılır değildir.
Böyle bir kural yok.
Meydanda elbette ağaç da olabilir, çiçek de, bahçe de…
Hadi bunlar yok diyelim…
O zaman meydanı çevreleyen dünya güzeli yapılar…
Meydanı süsleyen heykeller…
Uyduruk fışkiyeler değil ama insanda içine atlama hissi uyandıran su şelaleleri olur.
Bizde millet yayalaştırılan Taksim Meydanı’na gidince neye bakacak da içi açılacak?
The Marmara’ya mı?