Malatya Şeker'in taşınmazının devrine durdurma

Şeker-İş Sendikası, Türkiye Şeker Fabrikası A.Ş'ye ait taşınmazların 4046 sayılı Özelleştirme Kanunu uyarınca Malatya Belediyesine ve diyanet hizmetlerinde kullanılması kaydıyla Diyanet İşleri Başkanlığına tahsis edilmek üzere Maliye Hazinesine bedelsiz devrine ilişkin 8 Ağustos 2006 tarihli ÖYK kararının iptali ve yürütmesinin durdurulması istemiyle Danıştay'da dava açtı.

Danıştay 13. Dairesi, “kamu yararı açısından devri zorunlu kılan sebeplerin somut şekilde ortaya konulmadığı” tespitini yaparak, ÖYK kararının yürütmesini durdurdu. Dairenin kararında, Türkiye Şeker Fabrikasına ait taşınmazlardan, şeker üretimi ile ilgili olanlarla şeker ile doğrudan ilgisi olmayanların ayrıma tabi tutularak özelleştirme programına alınmasına karar verildiği belirtildi.

Şeker üretimi ile ilgisi bulunmayan taşınmazların bir kısımının, 4046 sayılı Özelleştirme Kanunu uyarınca, milli güvenlik ve kamu yararının gerektirdiği durumlar göz önünde bulundurularak ilgili kuruluşlara devrinin yapılmasının mümkün olabileceği kaydedilen kararda, ancak bu devri kamu yararı açısından zorunlu kılan sebeplerin, devirden sonraki kullanım amaçları da dikkate alınarak, somut şekilde ortaya konulması gerektiğine işaret edildi.
Belirtilen zorunluluğun ortaya konulmadığının anlaşıldığı vurgulanan kararda, bu nedenle ÖYK'nın dava konusu kararında hukuka uyarlık bulunmadığı kaydedildi.

Kararda, devir sonrası durumu gösterir “Malatya Şeker Fabrikası Umumi Vaziyet Planı”na göre, Adana-Malatya karayolu üzerinde bulunan şeker fabrikası girişinin, Malatya Belediyesine devredilen alan içinde kaldığı, yapılması düşünülen yeni girişin ise Malatya 2. Ordu Komutanlığına çok yakın olması nedeniyle askeri tesis açısından sakıncalı olduğu yönünde görüş bildirildiği de ifade edildi.

KAMU YARARINA DA AYKIRI

Dairenin kararında, Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş tarafından Özelleştirme İdaresi Başkanlığına gönderilen 9 Şubat 2005 tarihli yazıda, Malatya Şeker Fabrikasının faaliyetlerinin, mevcut statüde aksatılmadan sürdürülebilmesi için, derin kuyular, fabrika deşarj ve kanalizasyon hatları bulunan alanın Malatya Şeker Fabrikasının çevre sorunlarının çözülebilmesi için Atıksu Arıtım Tesisinin yapılabileceği tek uygun yer olarak görüldüğünün bildirildiği kaydedildi.
Bu yazı gereğince 13 Haziran 2005 tarihli ÖYK kararında, “Türkşeker'e ait ve fabrikanın kullanımında bulunan 1072 ada, 15 nolu parselin, Türkşeker ile görüşülerek tespit edilecek doğrudan şeker üretimi için gerekli birimlerin olduğu bölümün, fabrikanın kullanımı için bırakılacak şekilde ifraz edilmesine, kalan bölümün ise özelleştirme programına alınmasının” hükme bağlandığı belirtilen kararda, bunlara rağmen, sözü edilen derin su kuyularının bulunduğu alanın da Malatya Belediye Başkanlığına devredilecek taşınmazlar içinde yer aldığı kaydedildi.

Kararda, dava konusu ÖYK kararında, bu yönden de kamu yararına ve hukuka uyarlık bulunmadığı ifade edildi.