Maganda dışarda dedeler içerde

Gelen ihbarlar üzerine savcının talimatıyla güvenlik güçleri, geçen ocak ayında ‘Kuvayı Milliye Mücadele Gaziler Derneği Vakfıkebir Şubesi’ni bastı. Ele geçirilen fotoğraflardan yola çıkılarak dernek üyelerinin evlerinde ikinci bir arama yapıldı.

Aramalarda Kadem Ayvaz’ın evinde babasından kalan 1907 model bir mavzer tüfek, bir Luger marka tabanca bulundu. Osman Fırıncı’nın evinde aynı model bir tabanca ve bir tüfek, Şuayip Turutoğlu’nun evinde de 2 adet piyade tüfeği ve 2 adet Lugar marka tabanca ile çok sayıda mermi bulundu. Bunun üzerine gözaltına alınarak ‘ateşli silahlar kanuna muhalefet’ suçundan mahkemeye çıkarılan Osman Fırıncı (80), Şuayip Turutoğlu (76) ve Kadem Ayvaz(77) tutuklanarak cezaevine konuldu. İlerleyen yaşlarında cezaeviyle tanışan sanıklar, üst mahkemeye itirazları üzerine 20 gün cezaevinde kaldıktan sonra yaş durumları da göz önünde bulundurularak tutuksuz yargılanmak üzere tahliye edildiler. Baba mirası silah ve madalyalarla törenlere katılan dedelerin başına gelenler bununla da kalmadı. Haklarında dava açılan üç sanık, bir yıllık yargılama sonucunda Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesi’nce önce 6 şar yıl hapis cezasına çarptırıldılar.

KABUS GÖRÜYOR

Mahkeme sanıkların iyi hallerini de göz önünde bulundurarak indirim uyguladı. Sonuç olarak sanıklar toplam 5’er yıl hapis, 500 milyon lira para cezasına çarptırıldılar. Temyiz için dosya Yargıtay’a gönderildi. Yargıtay yerel mahkemenin kararını onarsa dedeler tekrar cezaevine koyulacak. Osman Fırıncı’nın oğlu Bayram Fırıncı, ‘Babam gece yataktan fırlıyor, ‘Beni götürecekler’ diye bağırıyor. 80 yaşında adam, ne yapmış, adam mı öldürmüş, babasından hatıra silahla gazilik mirasını sürdürmeye çalışıyordu’ dedi. Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer’in olaya el koymasını isteyen olaya Fırıncı, ‘Hapis cezasını affetsin, ceza onaylanırsa bu adamlar cezaevinde ölürler, zaten hastalar’ dedi.

Babam Ata’ya aşçılık yaptı

Kendisine telefonla ulaştığımız Osman Fırıncı, şunları söyledi: ‘Babam Ahmet Fırıncı, Atatürk’ün aşçısı idi. Bana kalan gazilik unvanını mahkeme kararıyla teslim aldım. Yine babamdan kalan kalan silah ve üniforma ile benim gibi olan arkadaşlarla törenlere katılırdık. Silahıma ruhsat alabilmek için, gerek dernek başkanlığına, gerekse başka makamlara başvuru yaptım. Yıllardır bir cevap gelmeyince, ben de hatıra silah kullanmanın yasak olduğunu bilmediğim için silahı törenlerde kullanıyordum. Bu silahı 40 yıldır kullanırım, törenlere katılırım, valilerin bakanların önünden yürüyüp askeri kışlalara girerim, kimse bana bir şey demedi.’