Kurtulanlar anlattı: Her yer toz dumandı göz gözü görmedi

Patlamadan iki dakikayla kurtulduğunu anlatan 14 yıllık madenci Aydın Kalaycı: Eksi 300 kotunda 14 kişiydik. Oradan tek ben çıkabildim. İlk çıkanlardanım. Biz bir aileydik, akrabaydık. Ailemizi kaybettik. Öyle bir toz duman hayatımda görmedim. Lambayla önümü göremiyordum. Bir dakikayla, iki dakikayla da olabilir. Beş adımla da olabilir. Beş adım önünüzde metan da olabilir. Dünya karardı. Tekrar o madene girdim. Ondan sonra iki defa girdim. Sonra sabah 5 sıralarında girdik. 14 yıldır bu madenlerde çalışıyoruz. İlk kez böyle bir şey yaşandı. Devam edeceğiz. Ekmek parası.

CAN YOLDAŞLARIMIZ GİTTİ

Patlamanın olduğu esnada ocakta bulunan 13 yıllık madenci Ayhan Kobay: Patlama sırasında eksi 250 kotundaydım. Patlamanın olduğu alandaki arkadaşlarımın yardımına koştum. 3 arkadaşımın cansız bedenini çıkardım. Arkadaşlarımı o şekilde görünce dizlerimin bağı çözüldü, elbiselerimde onların kanı var. Biz bir aileydik, ailemizi kaybettik, mesai arkadaşlarımızı kaybettik. Can yoldaşlarımız gitti. O anı anlatamam, arkadaşlarımın cansız bedenleriyle karşılaştığımda yaşadığım acıyı anlatamam, tarif olmayan şeyler bunlar.

Arama kurtarma için ocağa inen madenci şeflerinden Emrah Açıkgöz : Yaşadığım en büyük acı, şehitlerden birinin 5 sene birlikte çalıştığım çok yakın arkadaşım olmasıydı. Tabii hepsi acı ama o arkadaşımı görünce dünyam başıma yıkıldı. Bölgede yoğun karbonmonoksit gazı vardı, cihazlarımızı kuşandık, ‘Aşağıda iki bölge var’ dediler. Biz yangın olmayan bölgedeydik. İçeride inanılmaz karbonmonoksit gazı vardı. Elimizdeki sensörler bile uyarı vermeye başladı. Eksi 350 kotunda ayağa ulaşmaya çalıştık, orada zor da olsa maalesef ilk şehidimize ulaştık ve temiz havaya indirdik. Patlama, rayların üzerindeki vagonları bile duvarlara çarpmış. Tabii göz gözü görmüyor, yoğun bir duman da var. El ele tutuşa tutuşa gittik, arkadaşlarımıza ulaştık.

RÜYALARIMIZA GİRECEKLER

Madende çalışan işçi Celal Kara: Patlamadan sonra madene indiğimizde arkadaşlarımızın cansız bedenlerini gördük, şoke olduk. Biz madenciler yerin altında kelle koltukta, her gün başımıza bir şey gelir mi korkusuyla yaşıyoruz. 14 senedir burada çalışıyorum, böyle bir şeyle karşılaşmadım. Neyin ne olduğunu bilmiyoruz. Bizim için bundan sonrası daha zor olacak. Belki arkadaşlarımız rüyalarımıza girecek. Çok zor olacak ama ekmek parası...