Kürt yoksa destek yok
Güncelleme Tarihi:
Oluşturulma Tarihi: Eylül 16, 2007 02:00
DTP Diyarbakır Milletvekili ve Meclis Anayasa Komisyonu üyesi Aysel Tuğluk, AKP’nin yeni anayasa taslağı hakkında partisinin görüşlerini dile getirdi.
Tuğluk, şunların altını çizdi:
Anayasa değişikliğine, Kürt kimliği ifadesi kullanılmadan, farklı etnik ve kültürel kimliklerin hakları güvence altına alınmadan parti olarak destek vermeyiz.
Anayasada, Türkçe’nin resmi dil olması, farklı dilde eğitim, siyasi propaganda ve örgütlenme hakkının da anayasal güvenceye alınması gerekmektedir.
Vatandaşlık tanımı, partimiz için olmazsa olmaz değişikliklerden biridir. Eğer bu maddede yeniden Türk etnisitesine dönük bir tanımlama yapılırsa, bu anayasanın tümden reddine bir gerekçedir bizler için. Toplumun tüm farklı etnik ve kültürel kimliklerini reddetmeyen, bunların kimliksel ve kültürel haklarını anayasal güvence altına alacak bir vatandaşlık tanımı yapılmalıdır.
Kimi bölümlerde değişiklikler ve yenilikler olsa da çoğunlukla 1982 Anayasası’nın revize edilmiş halidir. Eskinin otoriter, devletçi zihniyetini anımsatacak ifadeler ve kısıtlamalar bulunmaktadır. Özellikle birey hak ve hürriyetlerinin, yine ifade özgürlüğünün kısıtlandığı haller klasik ’milli güvenlik’ kaygısıyla taslakta yer bulmuştur. Temel ölçü, şiddete başvurmadıkça tüm düşüncelerin özgürce ifade edilmesi olmalıdır. Bu açıdan AİHS’nin esas alınması gerektiğini düşünüyorum.
Anayasa değişikliğine, Kürt kimliği ifadesi kullanılmadan, farklı etnik ve kültürel kimliklerin hakları güvence altına alınmadan parti olarak destek vermeyiz.
Anayasada, Türkçe’nin resmi dil olması, farklı dilde eğitim, siyasi propaganda ve örgütlenme hakkının da anayasal güvenceye alınması gerekmektedir.
Vatandaşlık tanımı, partimiz için olmazsa olmaz değişikliklerden biridir. Eğer bu maddede yeniden Türk etnisitesine dönük bir tanımlama yapılırsa, bu anayasanın tümden reddine bir gerekçedir bizler için. Toplumun tüm farklı etnik ve kültürel kimliklerini reddetmeyen, bunların kimliksel ve kültürel haklarını anayasal güvence altına alacak bir vatandaşlık tanımı yapılmalıdır.
Kimi bölümlerde değişiklikler ve yenilikler olsa da çoğunlukla 1982 Anayasası’nın revize edilmiş halidir. Eskinin otoriter, devletçi zihniyetini anımsatacak ifadeler ve kısıtlamalar bulunmaktadır. Özellikle birey hak ve hürriyetlerinin, yine ifade özgürlüğünün kısıtlandığı haller klasik ’milli güvenlik’ kaygısıyla taslakta yer bulmuştur. Temel ölçü, şiddete başvurmadıkça tüm düşüncelerin özgürce ifade edilmesi olmalıdır. Bu açıdan AİHS’nin esas alınması gerektiğini düşünüyorum.