Kurduğu ceviz bahçesiyle köylü kadınlara istihdam sağladı

İsmail Gedik, çocukluğunun geçtiği Zonguldak'ın Devrek ilçesine bağlı Oğuzhan köyünde ailesinden kalma 17 dönümlük araziyi değerlendirmek istedi. Bunun için yaşadığı Eskişehir’de araştırmalar yapan Gedik, 2013 yılında ceviz bahçesi kurmaya karar verdi. Çevresiyle düşüncesini paylaşan Gedik, destek bulmakta zorlandı. Çevresindekilerin, ’yapamazsın. Parana yazık. Vaktini boşa harcama’ gizi sözlerine aldırış etmeyen Gedik, araziye, 13 çeşit, toplam 450 ceviz ağacı dikti. Her ay 370 kilometre yol kat ederek bahçesinin bakımlarını kontrol eden Gedik, köylülerin de desteğiyle ilk hasadını 2 yıl önce yaptı. Bakım ve hasat döneminde köydeki kadınlar da bahçede çalışarak gelir elde etmeye başladı. Gedik’in bahçesi, içinde 13 çeşit ceviz ağacını barındırması nedeniyle Ar-Ge ve akademik araştırmalara da konu oldu.

’ATIL DURUMDA DURMASINI İSTEMEDİM’

Evli ve 3 çocuk babası İsmail Gedik, "Bu arazi uzun yıllar ailemize hizmet etmiş. Ben de bu araziyi atıl durumda bırakmak istemedim ve kendimi gelip gitmeye mecbur kalacak bir uğraş yapmak istedim. Bölgesel anlamda da katkı olsun diye son döneminde revacı olan 2008 yılında yılın meyvesi seçilen ceviz bahçesi oluşturalım dedik. O amaçla bu vesileyle bu bahçe oluşturuldu. 2013 yılında kurduk bahçeyi. 17 dönüm alan üzerinde 450 ağaç bulunuyor. Bahçe akademik anlamda da bölgeye hizmet etmeye başladı. Ziraat fakültesinden doktora tezi hazırlayan bir hocamız var. Burayı seçme nedeni 13 adet farklı tür var. Bir bahçede bulunan çeşit türü. Bölgesel adaptasyonu ve uyum şekli olarak araştırılıyor. Akademik ve Ar-Ge çalışmalarına da bu şekilde destek oluyoruz. Köydeki kadınlarımız hasat ve besleme zamanlarında bahçemizde çalışıyor. Hasat döneminde 10 kadın çalışıyor. Çok büyük katkımız olmasa da çorbada katkımız oluyor" dedi.

CEVİZLER DAHA TOPLANMADAN SATILIYOR

Yerli cevize talebin çok fazla olduğunu ifade eden Gedik, ürünlerinin henüz toplanmadan alıcı bulduğunu belirterek, şöyle konuştu:

"Ben köy çocuğuyum. Benim çocukluğum burada geçti. Bana, ’Boşuna yapıyorsun, paranı harcıyorsun. 500 kilometre uzaktan bahçeye bakılmaz, edilmez.’ dediler. Belki onlar da kendilerine göre haklıydılar ama ben toprakla çok uzak değilim. Çocukluğum toprakla geçti ve köyde ağaç dikerdim. Toplum görmeden inanmıyor. O yüzden gelip gördükten sonra nasıl yapıldığını soranlar çok fazla. Ben bu tür şeylere cevap vermekten bazen bahçeyle ilgilenemiyorum. Soran 10 kişiden ikisi yapsa ülke için kazançtır diye düşünüyorum. Gönül ister ki birçok insan bu işi yapsın. Bölgede bacasız fabrika şekline bu iş yapılsın."