Koyun mübarektir çıktı cennetten
Güncelleme Tarihi:
Oluşturulma Tarihi: Aralık 23, 2001 01:59
Üç ayda bir yayımlanan P Dergisi'nin son sayısı Sanatta Hayvan konusuna ayrılmış. Dünyanın her köşesinden, eski ve yeni hayvan çizimleriyle, yazılarıyla hem sanatseverlerin hem de hayvanseverlerin kaçırmaması gereken muhteşem bir sayı.
Herşey var bu dergide: Chagall'ın yaptığı La Fontaine Masalları resimleri, Fikret Mualla'nın Hayvanat Bahçesi, eski İngiliz tablolarındaki av hayvanları, Osmanlı, Arap, Acem, Hint-Moğol minyatürlerindeki doğanlar, şahinler ve diğerleri, Hintlilerin Kelile ve Dimne Masalları, Japonların balık çizgileri, eski Mısırlıların kedi heykelleri, Rönesans resimlerindeki atlar ve kuşlar... Bütün bunlar Türk ve yabancı yazar ve uzmanların yazılarıyla sunuluyor.
Sabri Koz'un ‘‘Aşık Edebiyatımızdan Hayvanlara Bakışlar’’ başlıklı yazısında, bugüne kadar duymadığınız çok güzel hayvan şiirleri var. Biz buraya, Aşık Ömer'in yaban hayvanlarını anlatan ‘‘Vuhuş ve Tuyur’’ adlı uzun destanından birkaç dörtlük alıyoruz:
Ayıya hor bakma ateştir özü
Gerçek kurdun dahi soğuktur yüzü
Gergedan bir hayvan onun boynuzu
Zehir nûş eyleyen canlara şifa
*
Koyun mübarektir çıktı cennetten
Keçide bulamadım eser lezzetten
Katır eşek dönmez düşen hizmetten
At yanında ester misal-isaba
*
Bülbül bu fenada geçmez gülünden
Baykuş uzlet etmiş halkın elinden
Çakır ile balabanın elinden
Balıkçın eylemiş yurdunu derya
*
Hüdhüdün dillerde söylenir ismi
Kırlangıcın dahi naziktir resmi
Doğandır kaz ile ördeğin hasmı
Şahinin önünce uçar mı turna
KEDİ ŞİRİN DEĞİLDİR
Kedi Mısırlılar ve Selçuklular için kutsaldı. Kedi formundaki bu Selçuklu buhurdanı bugün New York Metropolitan Müzesi'nde. Yazar Tomris Uyar, P Dergisi'ndeki ‘‘Kedi Duruşu’’ başlıklı yazısında şöyle diyor: ‘‘İşin kötüsü, kedinin baş düşmanı canlıların en kaypağı, en güvenilmezi olan insan: çağlar boyunca onu köpek gibi evcilleştirmeyi, ‘‘şirin’’leştirmeyi kurmuş, onun derin bakışlarında Tanrı'yı anımsatan bir görkem fark edince, şeytanla işbirliği yaptığı inancına kapılmış, gizemini büyücülükle ilişkilendirmiş. Evet, kedi sözcüğün hiçbir anlamında ‘‘şirin’’ değil.’’
PERÇEMLİ KIR ATIM
Bu kır at iskeleti resmi, İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi'nde. Köroğlu şöyle yazmış: Başını başımdan yukarı tutar/Haykırır köpüğü başından atar/Kaçarsa kurtulur kovarsa tutar/Alma gözlü kız perçemli Kır Atı'm.
Sabri Koz'un ‘‘Aşık Edebiyatımızdan Hayvanlara Bakışlar’’ başlıklı yazısında, bugüne kadar duymadığınız çok güzel hayvan şiirleri var. Biz buraya, Aşık Ömer'in yaban hayvanlarını anlatan ‘‘Vuhuş ve Tuyur’’ adlı uzun destanından birkaç dörtlük alıyoruz:
Ayıya hor bakma ateştir özü
Gerçek kurdun dahi soğuktur yüzü
Gergedan bir hayvan onun boynuzu
Zehir nûş eyleyen canlara şifa
*
Koyun mübarektir çıktı cennetten
Keçide bulamadım eser lezzetten
Katır eşek dönmez düşen hizmetten
At yanında ester misal-isaba
*
Bülbül bu fenada geçmez gülünden
Baykuş uzlet etmiş halkın elinden
Çakır ile balabanın elinden
Balıkçın eylemiş yurdunu derya
*
Hüdhüdün dillerde söylenir ismi
Kırlangıcın dahi naziktir resmi
Doğandır kaz ile ördeğin hasmı
Şahinin önünce uçar mı turna
KEDİ ŞİRİN DEĞİLDİR
Kedi Mısırlılar ve Selçuklular için kutsaldı. Kedi formundaki bu Selçuklu buhurdanı bugün New York Metropolitan Müzesi'nde. Yazar Tomris Uyar, P Dergisi'ndeki ‘‘Kedi Duruşu’’ başlıklı yazısında şöyle diyor: ‘‘İşin kötüsü, kedinin baş düşmanı canlıların en kaypağı, en güvenilmezi olan insan: çağlar boyunca onu köpek gibi evcilleştirmeyi, ‘‘şirin’’leştirmeyi kurmuş, onun derin bakışlarında Tanrı'yı anımsatan bir görkem fark edince, şeytanla işbirliği yaptığı inancına kapılmış, gizemini büyücülükle ilişkilendirmiş. Evet, kedi sözcüğün hiçbir anlamında ‘‘şirin’’ değil.’’
PERÇEMLİ KIR ATIM
Bu kır at iskeleti resmi, İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi'nde. Köroğlu şöyle yazmış: Başını başımdan yukarı tutar/Haykırır köpüğü başından atar/Kaçarsa kurtulur kovarsa tutar/Alma gözlü kız perçemli Kır Atı'm.