OluÅŸturulma Tarihi: Eylül 06, 2003 00:00
Bugün saat 16:30'da Hezarfen Havaalanı'ndaki Rock'n Coke Festivali'nin sahnesine Amerika'nın en sivri dilli punk rock topluluğu çıkacak. 1980'lerde ABD ve Avrupa'yı sarsan Dead Kennedys, silahlanmayı, savaşları, muhafazakár siyasetçileri yerden yere vuran militan şarkılarıyla tanınıyor. Müziğe 15 yıl ara verdikleri halde CD satışları yılda 100 bini bulan topluluk 2001'de yeniden biraraya geldi. Dead Kennedys'in kurucusu East Bay Ray'i geçen hafta Los Angeles'tan aradık. ‘‘Bush'un, Irak'ı işgál etmekle yaptığı hatanın bedelini dünyadaki tüm Müslümanlar ve Hıristiyanlar kuşaklar boyu ödeyecek’’ diyen Ray ile punk ve politikayı konuştuk.Gerçek isminiz Ray Pepperell yerine sahne adınızla hitap etmemi istediniz. Neden takma isim kullanıyorsunuz?- Özel hayatımı özel tutmaya çalışıyorum. Ayrıca Punk'ta birçok takma isim var: Johnny Rotten, Sid Vicious, Johny Remoon, Marky Remoon... Bizler de takma isim kullanıyoruz. Benim sahne adım East Bay Ray, davulcumuzun D.H Peligro, basçımızın Klaus Floride, solistimizin Death Penalty. Bu isimleri esprili oldukları için seçtik. Evet, geçmişte şarkılarımız nedeniyle sorunlar yaşadık. Ama takma ismin bununla ilgisi yok. Hangisi daha zor: Punk fanatikleriyle uğraşmak mı, yoksa müzik piyasasında akıntıya karşı kürek çekmek mi?- Her tür fanatizmle mücadele ediyoruz. Sağcılar gibi solcular da çok tutucu olabiliyor. Punk rock çok geniş bir yelpazeye sahip. Bir uçta Sex Pistols, onların sarhoş ve salak adamları Sid Vicous, öteki uçta zeki, keskin ve yetenekli Johnny Light var. Dead Kennedys bu yelpazenin hep entelektüel, zeki tarafında oldu. Dinleyicilerimiz de bu yaklaşıma yakın punk rock olgunluğunu taşıyan insanlar. Zor olan müzik dünyasında akıntıya karşı kürek çekmek...Siz müziğe başladıktan bu yana neredeyse üç kuşak değişti. Gençlerle aranız nasıl?- Dinleyicilerimizden üçte ikisi genç. Birkaç kuşağa birden hitap etme onurunu yaşayan ender gruplardan biriyiz. Teksaslıyım. Bizim oralarda Meksika'nın nerede olduğunu bilmeyen gençlere rastlıyorum. 11 Eylül'den önce Irak, Suudi Arabistan'ın nerede olduğunu bilmeyenler şimdi Dünya'yı tanımak zorunda kaldı. Amerikalıların ruh háli epeyce tuhaf. Sadece kendi ülkelerine odaklanmış durumdalar; dünya umurlarında değil...2001'de, 15 yıl sonra sahnelere geri döndüğünüzde çok farklı bir Dünya buldunuz. Dead Kennedys'i bugün neler endişelendiriyor, hangi konular ilgilendiriyor?- Açlık, mayın tarlasında yaşamaya zorlanan insanlar, Afganistan, Irak... Bush yönetimi savaşa para harcamaktan yorulmayacak. Düğmeye basarken olabilecekleri düşünmediler. Bugün bir camiyi havaya uçurmuşlar. (Irak'ın Necef kentindeki Muhammed Bagır El Hekim suikastinden bahsediyor.) Namaz sonrası camiye bombalı suikast yapmak için gözü dönmüş bir cani olmak gerekir. Büyük bir kaos yaşanıyor. Dünya çok tehlikeli bir sürece girmiş durumda. Korkuyorum... Fanatik intihar bombacılarını durdurmanın yolu yok. Bush'ın, Irak'ı işgal etmekle yaptığı hatanın bedelini tüm dünyadaki Müslümanlar ve Hıristiyanlar kuşaklar boyu ödemek zorunda kalacak. Ölümlerle yaşanan acı, öfke ve nefret kuşaktan kuşağa geçecek...Gelecekten umudu kesmişsiniz galiba...- (Gülüyor) Eskiden daha iyimserdim. Ölmeye hazır bu kadar çok insan, bu kadar nefret varken, tolerans ortadan kalkmışken iyimser olmak zor. Biz hep şiddete karşı olduk. Siz hep şarkılarınızdaki başdöndürücü hızla ünlüydünüz. 40'lı yaşlardasınız artık. Yavaşlayıp dünyaya daha derinden bakmayı düşünüyor musunuz? - Düşük tempolu parçalarımız da var. Hızlı parçaları hızlı, yavaşları yavaş çalıyoruz. Bana sorarsanız geçmişten çok daha iyi bir tınıya ulaştık. Konserlerimizde mükemmel diyebileceğimiz yorumların oranı çok yükseldi. Eskiden yüzde 50'ydi bu oran.Sizce, punk rock bir çeyrek yüzyıl daha hayatta kalabilecek mi?- (Gülüyor) Elvis Presley ortaya çıktığı günlerde bile, rock akımının en fazla iki yıl yaşayacağı düşünüyordu. Elvis hálá eskisi kadar önemseniyor. Punk rock dünya kültürünün bir parçası oldu. Pop gruplar, politik gruplar var. Biz başladığımızda İngiltere'de Cross gibi politik bir grubun yanı sıra Boss Cocks gibi pop bir grup vardı. İkisini de seviyordum. Şimdi bizim East Bay'den Greenday'in çalışmalarını seviyorum. Yeni proje dosyanızda neler var?- Dört hafta önce ‘‘God We Trust / Lost Tapes’’ adlı bir
film yayımladık. Bu bizim stüdyoda çekilmiÅŸ belgeselimiz. Ocak ayında ‘‘Live at Dead Club’’ adlı bir konser albümü yayımlayacağız.Web sitenize hiç beklemediÄŸiniz ülkelerden ilginç mesajlar geliyor mu?- Dünyanın dört bir yanından sorular, istekler geliyor. Beni en ÅŸaşırtan Demir Perde yıkılmadan önce Polonya'daki bir dinleyicimizden mektup almamızdı. Nihayet geçen yıl Polonya'ya gittik Krakow'da bir konser verdik. Son zamanlarda internetten gelen mesajlar içinde beni en ÅŸaşırtan Türkiye'den gelen konser davetiydi. Menajerimiz ‘‘Gitmek ister misiniz?’’ diye sorduÄŸunda kulağımıza inanamadık.Ve haritaya bakıp, Ä°stanbul'u bulmakta zorlandınız deÄŸil mi?.. Åžaka bir yana, Türk müzikçilerle yolunuz kesiÅŸti mi hiç?- Yapmayın lütfen... Ben üniversite mezunuyum. Ailem mimar olmamı istemiÅŸti. Eski yapılarla, tarihle ilgileniyorum. Ä°stanbul'un haritadaki yerini bilirim. (Gülüyor) Roma'dan eski bir ÅŸehir olduÄŸunu, eski adı Konstantinapol'un nereden geldiÄŸini, üzerinde kurulan imparatorlukları, Ayasofya'yı, BoÄŸaziçi'nin güzelliÄŸini kitaplarda okudum. Tanıştığım tek Türk müzikçi New York'a yerleÅŸen ve etnik müzik yapan bir sanatçıydı. Adını hatırlayamıyorum.Ä°stanbul'da katılacağınız Rock'n Coke Festivali, Coca Cola tarafından düzenleniyor. Bu festivalde çalmanız bazılarını ÅŸaşırtacak. Çıktığınız sahneyi, söylediÄŸiniz ÅŸarkılar kadar önemsiyor musunuz?- Önemsiyoruz tabii. Konser anlaÅŸmasını menajerimiz yaptı, biz sonra öğrendik. Bu festival olmasa belki yolumuz hiç Türkiye'ye düşmeyecekti. Bu nedenle Ä°stanbul'daki konseri önemsiyoruz. Önemli olan ne çaldığımız, ne söylediÄŸimiz. Mikrofon ve dinleyicinin bulunduÄŸu her zeminde söyleyecek sözümüz var. Ãœstelik ne ÅŸarkılarımızı deÄŸiÅŸtireceÄŸiz ne de sözlerini...GeçmiÅŸte deÄŸiÅŸtirmenizi isteyen oldu mu?- (Gülüyor) Ä°lk albüm için görüşme yaptığımız plak firmalarından biri ÅŸarkılarımızı çok beÄŸenmiÅŸ fakat grup ismini deÄŸiÅŸtirmemizi istemiÅŸti. Biz de, siz plak firmanızın ismini deÄŸiÅŸtirin, dedik. (Gülüyor)DÃœN REAGAN'I TOPA TUTUYORDU BUGÃœN BUSH'U YERDEN YERE VURUYORJohn Kennedy, 1950'lerde ABD'de önemli bir politik açılıma öncülük etmiÅŸti. Sayesinde Amerikalılar ‘‘yaÅŸadığım toplum için ne yapabilirim’’ diye düşünmeye baÅŸladı. Cemiyet duygusu yeniden oluÅŸtu. Bu süreç JFK, Robert Kennedy ve Martin Luther King suikastıyla kesintiye uÄŸradı. Bu felsefenin anısını yaÅŸatmak için grubun adını Dead Kennedys koymuÅŸtuk. Son 20 yılda hayat çok deÄŸiÅŸti. Fakat insanoÄŸlunun doÄŸası, politik sorunlar deÄŸiÅŸmedi. Reagan'ın adını çıkarıp Bush'un adını koyduÄŸumuzda, ne yazık ki eski ÅŸarkılarımızda dikkat çektiÄŸimiz sorunların bugün de geçerli olduÄŸunu görüyoruz. Nükleer silah ürettiÄŸi gerekçesiyle Irak iÅŸgál edildi. Ãœstelik büyük bir kamuoyu desteÄŸi vardı Bush'un arkasında. Åžimdi CIA'nın aÄŸzından, aslında Saddam'ın nükleer silahı bulunmadığını öğreniyoruz. Ä°ÅŸte bu nedenle biz bireylerin kendi kararlarını kendileri vermeleri gerektiÄŸi kanısındayız. Åžarkılarımızda bu mesajı veriyoruz. Mesajımız 25 yıl, hatta binlerce yıl önce olduÄŸu gibi bugün de geçerli. Ve ÅŸimdi konuÅŸmamız gereken gerçek tehlike Bush'un politikaları. Sorunların kaynağı saÄŸcı ve solcu tutucularYeniden biraraya geldikten sonra dünya turnesine çıktık. Yeni ÅŸarkı yazacak zamanımız olmadı. Ä°stanbul'dan sonra konserlere ara verip yeni ÅŸarkılar yazacağız. Hedef tahtamızda tutucular olacak. Sanırım dünyadaki sorunların kaynağı saÄŸ ya da sol kesimden tutucular. Her ÅŸeyin en doÄŸrusunu bildiklerini sanıyor, herkes adına karar vermek istiyorlar. Amerikan toplumunun da bir bölümü tutuculardan oluÅŸuyor. Bu insanların diÄŸerleri adına hata yapmasına engel olmak lazım...Â
button