Kore Savaşı’nın gizli kahramanı... ‘Sniper Seyfi’ uçanı kaçanı vurmuş

Keskin nişancılar (sniper) esas şöhretlerini 2. Dünya Savaşı’nda yaptı. Finlandiya ordusundan Simo Hayha, Sovyet ordusundan Vasili Zaytsev bugün hâlâ konuşulan isimler. Hollywood onları keşfettiğinde daha da meşhur oldular. ‘Kapıdaki Düşman’ filmi de acımasız Sniper Zaytsev’i anlatıyordu.

İSKENDERUN’DAN KORE’YE

Seyfi (Akçakal) o yıllarda Uşak’ta henüz çocuktu. Zaytsev gibi kendi halinde bir köy çocuğuydu. 2. Dünya Savaşı bitip sular durulmaya başladığında da askerlik çağına yaklaşmıştı. Bu sırada Çin-Kore sınırında sular ısınıyordu. Kısa süre sonra çatışmalar başladı. Türkiye de Birleşmiş Milletler’in (BM) karar ve talebi doğrultusunda Kore’ye asker gönderme kararı aldı. Seyfi de İskenderun Limanı’ndan Kore’ye hareket eden gemideydi. Arkadaşlarıyla ilk yaptıkları, gemiyi ölçmekti. Boyu 365, eni 161 adımdı.

TELSİZCİYDİ, NİŞANCI OLDU

241. Piyade Alayı, 6. Bölük, 2. Takım’daydı. Başta ‘telsizci’ olarak vazifeliydi. Ama çok iyi bir ‘keskin nişancı’ olduğu fark edilince konumu değişti. Artık önemli hedefleri yok eden bir ‘sniper’ olarak çalışıyordu. Son derece cesur ve gözü kara idi. Siper savaşlarına sokulmuyor, özel görevler için geri planda tutuluyordu. 17 Mayıs’ı 18 Mayıs’a bağlayan gece de çok önemli işler yapmış, ödül olarak da ‘onbaşı’ rütbesi verilmişti.

‘EN MÜŞKÜL ANLARDA ÇOK HEDEFİ YOK ETTİ’

Köydeki lakabı ‘Çakın (şimşek)Seyfi’ idi. Askerde de bu namı devam etti. Çünkü yakın köylüsü olan bazı askerler ona öyle hitap etmeye devam ediyordu. Öyle ki takdir belgesine bile adı ‘Seyfi Çakın’ olarak yazılmıştı. Komutanı Mustafa Üstüner, hazırladığı takdir belgesinde Seyfi’yi şöyle anlatıyordu: “Yukarıda künyesi yazılı (Seyfi) insanüstü bir soğukkanlılık ve cesarete sahiptir. En müşkül anlarda vazifesini fazlasıyla yapmıştır. Telsizcidir. Taltif (terfi) olarak onbaşı yapılmıştır. Birçok şahsi kahramanlıkları görülmüş ve keskin nişancı olduğu için birçok hedefler ona yok ettirilmiştir. 17/18 Mayıs gecesi muharebesinde takım henüz keşiften dönmüş, cephanesini yenileyememişti. Seyfi ateş altında bütün mevzilere girerek arkadaşlarına cephane verdi. Yaralıları geri çekti. Sabaha kadar bu işleri yaparken ‘Komutanım dayanamıyorum, biraz da ben düşman öldüreyim’ diye sızlanıyor ve arada mevziye atlayarak ateş ediyordu. Her türlü taltife layık kahraman bir Türk evladıdır.” Seyfi, bu rütbeyi hayatının en gururlu anlarından biri olarak hiç unutmadı. 

MADALYASINI HİÇ ÇIKARMADI

Madalyasını göğsünde gururla taşıyan Sniper Seyfi, bu fotoğrafı savaştan köyüne döndüğünde çektirdi. Bazen civar köylerdeki Kore gazileriyle de buluşup maziyi yâd eden Seyfi Akçakal, 1985’te hayatını kaybetti.