Kız kardeşimi öldürmemi istiyorlar, beni durdurun
Güncelleme Tarihi:
Emel ARMUTÇU
Oluşturulma Tarihi: Eylül 15, 2011 00:00
Hürriyet’in Aile İçi Şiddet Acil Yardım Hattı’nı arayan bir erkek, “Töre benden kız kardeşimi öldürmemi bekliyor, çevrem beni dışladı. Öldürmemek için ikna edilmeliyim” diye yardım istedi. S.M.’nin yardım çığlığı, artan kadın cinayetleri arasından doğan umut ışığı gibiydi.
HÜRRİYET Aile İçi Şiddete Son! Acil Yardım Hattı’na önceki gece, diğerlerinden çok farklı bir yardım çığlığı geldi. Arayan ne kocasından dayak yiyen bir kadın, ne de babasının şiddetinden kurtulmaya çalışan bir genç kızdı. Saatler gece yarısına yaklaşırken hattın 212 656 96 96 numaralı telefonunu çeviren, “Töre benden kız kardeşimi öldürmemi bekliyor. Tüm çevrem beni dışladı. Kahraman mı olayım yoksa mahallenin utancı mı? Öldürmemek için ikna edilmek istiyorum” diyen bir erkekti.
![/images/100/0x0/55eaa8abf018fbb8f88e781b]()
Kız kardeşi sevdiği erkekle kaçan 25 yaşındaki S.M., üzerindeki baskıdan dolayı kız kardeşini, kocasını, hatta eski eşini de vuracağını, en sonunda da intihar edeceğini söyledi. Bir yandan da elindeki bıçakla oynadığını, bileklerini kesmek istediğini anlattı. Bütün cümleler içinde en çok kurduğu ise “Lütfen bana yardım edin” oldu.
Parmak kolu götürür
Kız kardeşi evlenmek istediğini, birini sevdiğini bile söylemeden ortadan kaybolmuş bir gün. Sorup soruşturup kiminle kaçtığını öğrenmişler. O günden sonra S.M., kardeşine kırgınlığını bile yaşayamamış, hayatı cehenneme dönmüş. Tüm çevresinin kendisiyle selamı sabahı kestiğini, çok yakın olduğu akrabalarının bile aramadığını ve sessiz bir şekilde beklediklerini belirten S.M., “Bizim buralarda parmak kolu götürür. Başına böyle bir şey gelen kahveye gidip çay içemez. İki, üç günde bir görüştüklerim artık aramaz oldu. Benden ne beklendiğini biliyorum. Büyük bir utanç içindeyim, şanım şerefim iki paralık. Aylarımı aldı ama nerede yaşadığını öğrendim” dedi. Ama bir yanının bunu hiç istemediği belliydi: “Kızımı düşünüyorum, ona ne olur? Bana kızını düşün, ileriyi düşün deyin, beni vazgeçirin.”
Hat psikoloğunun psikolojik destek görüşmesiyle biraz sakinleşen ve yardım teklifini kabul eden S.M., adresini ve telefonunu verdi. Acil Yardım Hattı çalışanları, diğer vakalarda olduğu gibi, S.M. için de emniyet görevlileriyle işbirliği yaptı. Görüşmeden kısa bir süre sonra S.M.’nin bulunduğu adrese ulaşan polisler, onu itildiği suçu işleyip başkalarının canını almadan ya da kendisine bir zarar vermeden alarak polis merkezine götürdü, ifadesi alındıktan sonra bir ruh sağlığı merkezinde doktor kontrolünden geçirilen S.M., suç oluşmadığı için serbest bırakıldı.
İyi ki sizi aramışım
Daha sonra sorularımızı yanıtlarken, “Komiser de bana sizin gibi bu davranışımın çok ümit verici olduğunu söyledi, iyi ki aramışım” diyen S.M., psikolojik yardım alma teklifimizi de olumlu karşıladı ve düzenli bir şekilde devam edeceği sözü verdi. “Bunları konuşabileceğim kimse yok. Sizi aradığımda inanılmaz bunalımdaydım, çıkış bulamıyordum. Şimdi daha iyiyim. Kız kardeşime çok kızgın ve kırgınım, affedeceğimi hiç sanmıyorum, ama töre cinayeti işlemek zorunda olmadığımı da biliyorum, bu baskıyı üzerimden atmak ve önüme bakmak için çaba harcayacağım” diye devam etti.
Töreye meydan okudu
S.M., Aile İçi Şiddet Acil Yardım Hattı’nı ilk aradığında “Kardeşimi öldürüp kahraman mı olayım yoksa canını bağışlayıp mahallenin utancı mı?” diye soruyordu. Ama sonunda kardeşini öldürmesini emreden töreye meydan okuyarak asıl kahraman oldu.
Kız kardeşi sevdiği erkekle kaçan 25 yaşındaki S.M., üzerindeki baskıdan dolayı kız kardeşini, kocasını, hatta eski eşini de vuracağını, en sonunda da intihar edeceğini söyledi. Bir yandan da elindeki bıçakla oynadığını, bileklerini kesmek istediğini anlattı. Bütün cümleler içinde en çok kurduğu ise “Lütfen bana yardım edin” oldu.
Parmak kolu götürür
Kız kardeşi evlenmek istediğini, birini sevdiğini bile söylemeden ortadan kaybolmuş bir gün. Sorup soruşturup kiminle kaçtığını öğrenmişler. O günden sonra S.M., kardeşine kırgınlığını bile yaşayamamış, hayatı cehenneme dönmüş. Tüm çevresinin kendisiyle selamı sabahı kestiğini, çok yakın olduğu akrabalarının bile aramadığını ve sessiz bir şekilde beklediklerini belirten S.M., “Bizim buralarda parmak kolu götürür. Başına böyle bir şey gelen kahveye gidip çay içemez. İki, üç günde bir görüştüklerim artık aramaz oldu. Benden ne beklendiğini biliyorum. Büyük bir utanç içindeyim, şanım şerefim iki paralık. Aylarımı aldı ama nerede yaşadığını öğrendim” dedi. Ama bir yanının bunu hiç istemediği belliydi: “Kızımı düşünüyorum, ona ne olur? Bana kızını düşün, ileriyi düşün deyin, beni vazgeçirin.”
Hat psikoloğunun psikolojik destek görüşmesiyle biraz sakinleşen ve yardım teklifini kabul eden S.M., adresini ve telefonunu verdi. Acil Yardım Hattı çalışanları, diğer vakalarda olduğu gibi, S.M. için de emniyet görevlileriyle işbirliği yaptı. Görüşmeden kısa bir süre sonra S.M.’nin bulunduğu adrese ulaşan polisler, onu itildiği suçu işleyip başkalarının canını almadan ya da kendisine bir zarar vermeden alarak polis merkezine götürdü, ifadesi alındıktan sonra bir ruh sağlığı merkezinde doktor kontrolünden geçirilen S.M., suç oluşmadığı için serbest bırakıldı.
İyi ki sizi aramışım
Daha sonra sorularımızı yanıtlarken, “Komiser de bana sizin gibi bu davranışımın çok ümit verici olduğunu söyledi, iyi ki aramışım” diyen S.M., psikolojik yardım alma teklifimizi de olumlu karşıladı ve düzenli bir şekilde devam edeceği sözü verdi. “Bunları konuşabileceğim kimse yok. Sizi aradığımda inanılmaz bunalımdaydım, çıkış bulamıyordum. Şimdi daha iyiyim. Kız kardeşime çok kızgın ve kırgınım, affedeceğimi hiç sanmıyorum, ama töre cinayeti işlemek zorunda olmadığımı da biliyorum, bu baskıyı üzerimden atmak ve önüme bakmak için çaba harcayacağım” diye devam etti.
Töreye meydan okudu
S.M., Aile İçi Şiddet Acil Yardım Hattı’nı ilk aradığında “Kardeşimi öldürüp kahraman mı olayım yoksa canını bağışlayıp mahallenin utancı mı?” diye soruyordu. Ama sonunda kardeşini öldürmesini emreden töreye meydan okuyarak asıl kahraman oldu.