Güncelleme Tarihi:
Yılmaz, yaşadıklarına rağmen pes etmedi. Hayatına tekerlekli sandalyeyle devam eden Yılmaz, işine geri dönüp, evinin bahçesindeki atölyesinde ev eşyaları ile traktör tamiri yapmaya başladı.
Her gün ATV motosikletiyle otizmli oğlu Mehmet Emin Yılmaz'ı (16) okula bırakan Yılmaz, istenmesi halinde aşılamayacak zorluk olmadığını söyledi.
Özen Yılmaz, "Yüzde 90 engelliyim. Bacağımın kesileceğini duyunca şok oldum. Benim için sözün bittiği yerdi. Uzun süre psikolojik sorunlar yaşadım. Hastane döneminden sonra, evde de yatağa bağımlıydım. Tabi bu arada içim içime de sığmıyordu. Hayallerim vardı, bunlar bir anda bitmişti. 'Hayallerimi nasıl yaparım?' diye düşünmeye başladım. Büyük zorluklarla karşılaştım, yılmadım. En büyük destekçim ailem ve arkadaşlarım oldu. Onların desteğiyle ayakta durabildim. Kendimi hiçbir zaman engelli olarak görmedim. Biz engelli değiliz, sadece başkalarının yardımına muhtacız. Çok şükür kollarım iyi olduğu için, bir şeyleri yapabilme gayretim oldu. Geçmişte ne yaptıysam aynı işleri yapabilme hevesine kapıldım, bu da beni farklı yerlere götürdü. Şu an kendimi son derece sağlıklı görüyorum. Zamanla halime alıştım. Buna şükür. Yapacak olan daha çok işlerim var. Yaşama tutunmam benim ikinci baharım oldu. Hayallerim büyük, hiçbir şeyden de vazgeçmedim" dedi.
Yılmaz'ın arkadaşı Yakup Ateş ise "Geçirdiği kaza bizi son derece üzdü. 2019 yılından bu yana kendisine destek olmak için yanında oldum, hayat mücadelesinde kendisine destek verdim, her zaman da yanında olacağım" diye konuştu.