Kamboçya'da "sanatsever" yarasalar

Gazete, müze çalışanlarının yarasaların çatı kirişlerine yuva yapmasını önlemek için tel ağ gerdiklerini yazdı. Müzedeki yarasalara ne yapılacağı tartışması yıllardır sürerken, görevliler, kurak mevsimde rüzgarla birlikte yarasa dışkısı tozlarının müze çalışanları ve ziyaretçilerin üzerine yapışması ve yağışlı mevsimlerde pis koku yayılmasından şikayetçiydi.  

Avustralya hükümeti 1990 yılında Ulusal Müze'deki yarasaların sığınması amacıyla başka bir çatı kurulması için mali destek verdi, ancak yarasaları yeni evlerine çekme planından sonunda vazgeçildi. 
 
Vahşi yaşam uzmanları, diğer yarasa türlerinin aksine buruşuk dudaklı müze yarasalarının ağaçlarda ve küçük evlerin çatılarında yaşayamadığını ve eninde sonunda başka bir yaşam alanı olmazsa öleceğini söylüyor.  

Müzenin yarasalardan temizlenmesini istemeyen Vahşi Yaşamı Koruma Derneği yetkilileri, müzenin çatısını beton tavanla ve metal kirişlerle yeniden yapmak için mali destek bulmaya çalışırken, müze görevlileri birden yarasaları tahliye etme kararı aldı.  

Derneğin teknik danışmanı Joe Walston, yarasaların yaşamlarını sürdürmesi için geniş alanlara ihtiyacı olduğunu söyleyerek, meyve böcekleri, tahıl böcekleri ve sivrisineklerle beslenen yarasaların tahliyesinin başkent Phnom Penh'deki böceklerin artışı anlamına geldiğini belirtti.  

Daha önce yarasaları inceleyen bir Avustralyalı uzman da yarasaların yokluğuyla bu yıl başkentteki yaşama 6 bin ton sivrisineğin dahil olacağına dikkati çekti.  

Yarasaların baÅŸkentteki diÄŸer evi Olimpik Stadyum, geçen yıl yenileme çalışmaları baÅŸladığında yarasalardan temizlenmiÅŸti.Â