'Kaderim babamla aynı olmasın'

Babası öldüğünde 11 yaşında olan genç, babasının hayatını kaybettiği maden ocağına ilk kez girecek olmanın heyecanını yaşıyor.

TTK Kozlu Müessese Müdürlüğünde, 3 Mart 1992'de 263 madencinin can verdiği grizu faciasında 41 yaşındaki babası Mustafa hayatını kaybeden Gökhan Gemicioğlu (27), TTK'nin 3 bin işçi alımı için açtığı mülakatlara katıldı.

Mülakatta uzunluğu 2-4 metreyi bulan ve ağırlığı da 35 kilogramı aşan maden direği taşımasının yanı sıra kazma, kürek ve baltayı nasıl kullandığı test edilen Gemicioğlu, babasının maden şehidi olması nedeniyle de verilen ek puanla kuraya katılmaya hak kazandı.

Müessese müdürlüğünde, butona basılmasının ardından küre içinden düşen toplardaki numaralara göre noter huzurundaki kurayı kazanan Gemicioğlu, babasının 16 yıl önce hayatını kaybettiği ocakta çalışacak olmanın heyecanını yaşıyor.

Bazı işçilerin cesetlerinin 5 yıl sonra bulunabildiği facianın izlerini hale taşıyan anne Gemicioğlu'nun çalışmasını istemediği genç, sağlık kontrollerinin ardından 1 Ocak 2009'da yerin metrelerce altında iş başı yapacak.

İŞ YERİNİ GEZDİ

Kurayı kazanmasının ardından işbaşı yapacağı ocağın bulunduğu müessese müdürlüğünü gezen bir çocuk babası Gemicioğlu, 3 Mart 1992'de 11 yaşındayken babasının grizu faciasında yaralandığına yönelik haber geldiğini, bunun üzerine de hastaneye gittiklerini söyledi.

Hastanede babalarının yaralı değil, hayatını kaybettiğini öğrendiklerini anlatan Gemicioğlu, şöyle konuştu:
“TTK'de çalışmak için 2000 ve 2006'da da ağabeyimle birlikte başvurmuştum. Ancak, ikimizde kazanamadık. Bu yıl ki sınava ise ağabeyim yaş sınırını aştığı için katılamadı. Fakat, Allah yardım etti, ben kurayı kazandım. Ailemizde annem dışında herkes sevindi. Her işe gittiğimde babamı hatırlayacak olan annem üzüntü duyuyor. Çünkü, facianın izlerini halen taşıyor. Ocağa girmekten korkmuyorum, ancak her seferinde babam aklıma geleceğinden içimde burukluk var.”

BABASININ MEZARINDA DUA ETTİ

Müessese müdürlüğünde çalışanlardan işiyle ilgili bilgiler alan Gemicioğlu, daha sonra babasının mezarına giderek dua etti.

Daha önce maden ocağına hiç girmediğini, bir hastanede temizlik görevlisi olarak çalıştığını belirten Gemicioğlu, şunları kaydetti:
“Küçük yaşlardayken madenlerden nefret ediyor, ocağa girmeyi de hiç düşünmüyordum. Anne ve baba, insanın en çok sevdiği varlıklardır. Babamın maden ocağında ölmesi beni çok etkilemişti. Ancak, hayat bizi mecbur bıraktı, ben de maden işçisi oldum. Umarım kaderim babamla aynı olmaz. Devlet garantisi olması ve çocuğumun geleceği için bu işe ihtiyacım vardı”

Anne Fatma Gemicioğlu da eşinin acısını yıllarca yaşadığını belirterek, “Çocuklarımın madenci olmasını hiç istemedim. Ancak, hayat şartları bir oğlumu daha madene sokacak. O işe her gittiğinde anılarım aklıma geleceğinden merak içinde olacağım” dedi.