Kabakulak

BARBRA STREISAND A Love Like Ours (Sony)

İnsanlar patlıcan sevenler ve sevmeyenler, kulak temizleme çubuğu kullananlar ve kullanmayanlar gibi ikiye ayrılabileceği gibi Barbra Streisand'ı sevenler ve sevmeyenler diye de ayrılabilir. Bu süper felsefî girişin ardından Streisand'ın yeni albümüne geçebiliriz. Albüm aslında Barbra ve kocası Jim'in albümü. Albüm kapağı zaten aile fotoğraf albümü gibi. Barbra ve Jim tatilde, Barbra ve Jim dans ediyor, Barbra ve Jim evleniyor, Barbra ve Jim -çok afedersiniz- öpüşüyor filan, falan. Albümde 12 adet klasik Streisand şarkısı var. Richard Marx ve korkunç saksofoncu Kenny G gibi iki tüyler ürpertici insan bulunsa da, bu tür albümler için en ideal kadro kurulmuş ‘‘A Love Like Ours’’ için. Barbra'yı sevenler zaten alacaktır. Aslında bu albümle ilgili kitap bile yazılır ama biz efendi gibi Barbra'yı sevenlerine bağışlayalım. Özetle, albümü dinlemeyi bitirip, tehlikenin geçtiğinden emin olduktan sonra gözlerimi kapadığımda, sadece gelin arabalarının arkasındaki ‘‘Evlendik, mutluyuz’’ yazısı kaldı. Bir yastıkta kocasınlar...

NOTTING HILL Orijinal Film Müziği (Universal)

BİR yandan 1984-1994 arasında Londra'daki telefon kulübelerine bırakılan sado-mazo seks ilanlarıyla ilgili kapsamlı bir araştırma okurken (Yalan, hep resimlerine bakıyorum), bir yandan da bir romantik komedinin soundtrack'ini yazmak, siz de kabul edersiniz ki çok sıkıcı. Ama böyle laf salatası yaparak bu albümü harcamak istemem. Duruma şöyle bir bakıyorum da; yine Julia Roberts, yine bir romantik komedi (Bu lafa uyuz olanlar elini kaldırsın, evet indirebilirsiniz) ve yine ben. Hayat hakikaten tekerrürden ibaret galiba. Ama bu kez soundtrack gayet iyi. Elvis Costello'nun ‘‘She’’si, Al Green'in ‘‘How Can You Mend A Broken Heart’’ı ve Bill Withers'ın ‘‘Ain't No Sunshine’’ı var bir kere albümde. Arada halk arasında ‘‘tırışka’’ tabir edilen şarkılar da var ama sırf bu üç şarkı için bile bu albüme katlanılır. Özellikle aptal aptal şarkılara aşk şarkısı diye yıllarca katlanmak zorunda kalmış kişilere, yukarıda adını andığımız üç şarkıyı defalarca dinlemelerini öneriyorum.

SCORPIONS The Best Of(EMI)

VAY, vay, vay. Müsaadenizle bir vay daha eklemek istiyorum: Vay! Teşekkür ederim, devam edebiliriz. Herhalde 1980'lerin hemen başı. Hayata estetik bakışı, Alman Bravo Dergisi'nin hakimiyetinde bir grup arkadaşız. Her şeyi dinlemeye çalışıyoruz. Ama hepimizin favorisi, Sex Pistols, Clash, Iron Maiden, Scorpions, Led Zeppelin, Deep Purple filan falan. Anlayacağınız gürültü isteyen çocuklarız henüz. Bizi kimse dinlediğimiz müzik yüzünden Satanist diye damgalamıyor. Öyle gerzeklikler yok henüz. Scorpions'ı hepimiz çok seviyoruz. Çünkü melodik ve gürültülü. Zaman geçti tabii ki. Uzun süredir Scorpions dinlemiyorum. Ama ne Scorpions'a ne de Led Zeppelin'e laf ettirmem. Tıpkı Beatles'a veya ne bileyim Pink Floyd'a ettirmeyeceğim gibi. Olayı uzatmadan şöyle bağlayayım. The Scorpions'ın best of'u çok iyi bir retrospektif. Bu arada merak eden olur diye şunu da söylemek istiyorum: Hepimiz saçımızı uzattık ama hiç birimiz adam öldürmedik. Şimdi de hepimizin ailesi bizlerle gurur duyuyor. Gençler, otoriteye teslim edilmemesi için herkesin sahip çıkması gereken bir kitle. Sakın unutmayın.

katkaya@hurriyet.com.tr