Kabakulak

Kanat ATKAYA

THE WEDDING SINGER

Orijinal Film Müziği

(Warner Bros.)

Az sonra kuracağım cümleye dikkat edin. Kariyerimin ilk ‘‘yaşlanıyorum galiba’’ endişesiyle kurulmuş cümlesini okuyacaksınız, azzz sonra... Bu albüm beni alıp, geçmişe götürdü (gerçekten fena, değil mi?). Her neyse, şu sıralar sinemalarda gösterimde olan ‘‘Wedding Singer’’ın soundtrack'i, 1980'lerin hit parçalarından oluşturulmuş. Yanılmıyorsak The Bugglers'a ait olan ‘‘Video Killed the Radio Star’’ın TPOTUSOA (Belki hatırlarsınız, adının açılımı çok uzun olan grup, bir daha yazamayacağımı söylemiştim) yorumuyla açılan albümde ‘‘Do You Really Want to Hurt Me’’, ‘‘How Soon Is Now’’, ‘‘Hold Me Now’’, ‘‘Everyday I Write The Book’’, ‘‘China Girl’’, ‘‘Blue Monday’’ ve hatta ‘‘Pass The Dutchie’’ bile bulunuyor. Çok başarılı, çok eğlenceli, çok keyifli bir albüm. Evde, işte, kırda, kentte (neler diyorum ben) dinleyebilirsiniz. Ayrıca konuyla çok alakalı olmasa da Drew Barrymore güzel bir kadın.

FRESH CUTS

Çeşitli Sanatçılar

(BMG/Sony/PolyGram)

TAKINTILI olmak hakikaten fena bir şey. Olmadık şeylere kafam takılıyor sürekli. Mesela ‘‘çeşitli sanatçılar’’ ne demek? Bu adamların hepsi müzisyen değil mi? Umutsuz vak'a diyebilirsiniz tabii. Lakin bunlar da önemli. Konuya gelelim... Türkiye'de faaliyetlerini sürdüren üç plak şirketinin (Türkiye'de artık plak -vinyl- formatı yok ama biz böyle diyoruz. Bu da ayrı bir konu) bir araya gelerek hazırladıkları Fresh Cuts'ın üçüncüsü çıktı. Durumda bir değişiklik yok. İlk iki albümde olduğu gibi bunda da yakın dönemin hit parçaları bir arada bulunuyor. Run DMC, Will Smith, M People, Hanson, Jamiroquai, Ace of Base, Natalie Imbruglia, Sarah McLachlan, Shania Twain'in şarkılarının yer aldığı albüm, yabancı müzik yayını yapan bir radyo istasyonunun play-list'ini andırıyor. Ben bu albüme ne iyi derim, ne kötü. Son derece şahsiyetsiz bir yaklaşımla, kararınızı kendiniz verin demekle yetiniyorum.

FASTBALL

All The Pain Money Can Buy

(PolyGram)

ALBÜM çıkalı çok oldu aslında ama ancak yazabiliyoruz. Fastball'un ‘‘All The Pain Money Can Buy’’ı, bu yıl çıkan en iyi albümlerden biri. Çocuklar ABD'li. Taş gibi müzik yapıyorlar. Taş gibi derken, müziklerinin sert olduğunu falan düşünmeyin. Gayet sağlam, rahat dinlenen bir tarzları var. Bir arkadaşım söyleyene kadar ‘‘The Way’’in dışındaki şarkıların sözlerine pek dikkat etmemiştim. Şarkı sözleri de gayet iyi. Fastball'u bu kadar beğenmemizin nedeni bir mucize yaratmış olmalarından kaynaklanmıyor. Sadece doğru olanı yapmışlar, yeteneklerini ve ellerindeki imkanları abartmamışlar, lüzumsuz yere şişinmemişler. Olayı da çözmüşler haliyle. Fastball'u her şeyden önce samimiyeti için sevdi Kabakulak. Gerisi zaten boş. Sabah uyanmak için ideal bir çalışma, faydalı bir eser. Tür olarak nedense bir şey uydurma isteğimi dizginleyemediğimden ‘‘ironik-rock’’ diyebilirim. Dilin olduğu gibi kulağın da kemiği yok zaten...