İki umutsuz Özgur bir imkânsız aşk bir minik mucize

İkisi de eroinman. Bebekleri için kurtulmak istiyorlar. Bu sıra dışı hayat hikâyesinin perdesini RADİKAL’den Ezgi Başaran araladı. İşte, eroin bağımlısı iki genç ve bir doğmamış bebeğin öyküsü...

“HANİ bumerang vardır ya, atarsın geri gelir. İşte ben iyiyken bir atölyem vardı, onu üretiyordum. İyi olayım, zehri atayım, yine bumerang yapıp satacağım. Doğacak kızıma öyle bakacağım” dedi Özgür. Ve gülümseyerek kolunu sıktı diğer Özgür. Özgür C. 35 yaşında, sevgilisine aşık, evsiz, parasız. Özgür B. 22 yaşında, sevgilisine onun haberi bile yokkenden beri aşık, evsiz, parasız ve 6 aylık hamile. İkisi de eroinman.

Şu an bile biliyorum ki, buraya gelmeden önce eroin kullandınız.
- “Evet çünkü yoksa yataktan kalkamazdık, konuşamazdık sizinle. Ama çok çok az, bizi yürütecek kadar. Bir de öbür türlüsünü denedik; madde çekilirken kızımız çok hızlı ve garip hareketler yapıyor annesinin karnında.”

Sokakta küçük bir kız

İnsan çok öfkeleniyor, dinlemeye böyle başlayınca. Başa sarıyorum.
Özgür B., küçük tatlı kız, aile nedir hiç bilmedi. Bildiğine aile denmez. Babası eroin kullanmakla kalmaz, satardı. Yakalanmış ve hapse düşmüştü. Özgür B. 3 yaşındayken annesi akciğer kanserinden ölmüş. Kalmış bir abisi. Kalmasaydı. O öyle diyor. Sebebi:
- Abim de bağımlıydı. Kız çocuğu olarak parayı daha kolay bulabileceğimi düşündüğünden beni de zehirledi... Sokakta bir hayat sürüyorduk. Küçük bir kızın sokakta yaşaması, öyle dolaşması çok zor olduğu için saçlarımı olmadık renklere boyar, çirkin görüneyim diye her tarafıma piercing takardım.”

O güzel ve iyi çocuk

Sonra gizlice Taksim Gençlik Merkezi’ne yazıldı, orada kaldı, resim dersleri aldı. “Ama abimin kazığı bitmemişti. Kafası iyiyken polislere ‘Ben satıyorum, kardeşim kullanıyor, evde bir sürü var’ diyor. İkimiz birden hapse.. İki yıl yattım. Orada, hem de temizlenmişken tek düşündüğüm Özgür’dü. Taksim’de gördüğüm güzel ve iyi çocuk.”  Hapisten çıktığında kış mevsimiydi. Yaza kadar temiz kalmayı başardı. Ama sonra. Aslı’yı diriltmesi lazım geldi. Aslı kim derseniz, onun sokak ismi...

Özgür C.’nin hayatı

Özgür C., akıllı, uslu, orta sınıf, sıradan bir aileden gelir. 18 yaşında bir ergenlik krizi sonucu evinden ayrıldı. Çıkıp kendini sokaklara vurmuş, bir takım arkadaşlarla harabelerde kalmıştı. Sonra Göztepe’de 7 arkadaşıyla bir öğrenci evi yaptılar. Kapıları herkese açıktı. O kapıdan uyuşturucular da giriyordu, esrar, hap, şurup, mantar, kaktüs ve tabii eroin de. Müzik yapmaya başladılar... Dertleri şuydu: Müziği yapacak kafada olmak...

Üç aşamalı ‘bitiş’

Bütün bir grup olarak eroin kullanmaya başladılar. Tabii bir süre sonra çöktü ev. Bırakın müzik yapmayı, kirayı ödeyememeye, üçüncü aşama olarak da aç kalmaya başladılar. “Aslında ben iradeliyim. Bir gece yattım ve sabah kalktığımda bırakmaya karar vermiştim. İlk gün akşama doğru zordur. Fenalık basar, gözün açık karabasanlar. İkinci gün kusma ve ishal. Kolunu kaldıramazsın. O dönemde yanımda olan kız arkadaşım da çok destek olmuştu. Üniversiteye hazırlandım, Mimar Sinan Tarih’e girdim. İki yıl okudum, iş bulunca bıraktım. Küçük bir atölye kurdum. Bumerang atölyesi.”

Aşkından kaçamadı

ÖZGÜR C. ve Özgür B. aslında 10 yıldır birbirlerini tanıyorlardı. Özgür B. aşıktı, Özgür C. ise şefkatli. İki yıl önce bir gün Taksim’de karşılaştılar. Özgür, hep tanıdığı Aslı’yı gördü.Kalbi ezildi, çarptı, uçtu. O gece bumerang atölyesinde sarılıp uyudular.
Ertesi sabah Özgür, yeni aşık olduğu eski arkadaşının hapisten çıktıktan sonra yeniden eroine başladığını öğrendi. Ya bırakıp gidecekti, her şeyi...Ya da... Yapmadı mı yapamadı mı, aşk mıydı bileğinden çeken yoksa atölyede kalıbını çıkardığı bumerang gibi dönüp dönüp gelen zehir mi? Kendisi de bilmiyor. Yeniden başladı. Birbirlerini sevmek dışında hiçbir amaçları yokmuş gibi toz duman, kir pas içindeyken 6 ay önce beklenmedik, bu şartlarda gelmesi biyolojik olarak da nadir rastlanan bir misafir çaldı kapıyı.

Bir bebek yatağı yeter

Özgür B. anlatıyor: “Kendimde bir enteresanlık hissettim. Test yaptım, hamileyim. Üç saat boyunca ağladık ikimiz de. Mutluluktan... Bize hep anlatırlardı; iki eroinmanın çocuğu olmaz diye. Ama oldu...” Özgür C. anlatıyor: “Tedirgin miyim, evet tabii. Şu anda tek bir amacım var, ikimiz de kızımız doğmadan temizlenelim ve ben aileme bakabilecek kadar para kazanabileyim. Sade ve normal bir hayat istiyoruz. Evimizde eşya bile olmasa olur, valla. Bir bebek yatağı yeter.”
? Kızınızın da bağımlı doğacağını biliyorsunuz değil mi?
- “Hepsini biliyoruz. Kızımız o laneti açan kilit oldu. Tedavi olmayı istemek için bugüne kadar hiç sebebimiz olmamıştı. Şimdi var. Bu mucizenin kıymetini bilecek kadar berbat bir yerden geliyoruz.”

ÖNEMLİ NOT: Özgürler Çapa’daki, Balıklı Rum’daki veya AMATEM’deki madde bağımlılığını tedavi etme merkezlerinden yardım bekliyor.