Hülya’yı hayaline kavuşturan mektup
Güncelleme Tarihi:
Zeki GÜNAY- Mehmet BULUT / DHA
Oluşturulma Tarihi: Kasım 22, 2008 00:00
Oğuzeli İlköğretim Okulu öğrencisi Hülya Okkay’ın kan kanserinden kaybettiği babasına yazdığı mektup, kendisinin ve kardeşlerinin hayallerinin gerçekleşmesine yol açtı. Kaymakam Vekili Remzi Demir, bu tür mektuplarla 41 yetim ve öksüz çocuğa sahip çıktı.
GAZİANTEP’in Oğuzeli İlçesi Kaymakam Vekili Remzi Demir, Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı’ndan ayırdıkları bütçeyle düzenledikleri proje kapsamında, Milli Eğitim Müdürlüğü aracılığıyla ilçe ve köylerindeki 41 yetim ve öksüz çocuğa, ’Bugün anne-babanız yaşasaydı, onlardan ne isterdiniz?’ diye mektup gönderdi. Bir süre sonra öğrencilerin gönderdiği mektupları değerlendiren Demir, ilginç isteklerle karşılaştı. Kimi öğrenciler bisiklet, bilgisayar, eşofman, mont, MP3 çalar, ağlayan bebek isterken; bazı kız öğrenciler erken evlendirilmeyip eğitimine devam etmek istediğini söyledi.
Babası Fevzi Okkay’ı 2001’de kan kanserinden kaybeden Oğuzeli İlköğretim Okulu 5’inci sınıf öğrencisi Hülya Okkay, mektubunda şunları yazdı: "Sevgili babacığım, seni çok özledim. Eğer sen hayatta olsaydın bize bol bol sebze alırdın. Bana pembe pembe elbiseler al isterdim. Sadece bana değil, ağabeyime de pantolon, gömlek al isterdim. Kırmızı ayakkabı alsaydın bana, bayramda giyerdim. Babacığım sen hayatta olsaydın beni lunaparka götürürdün, eğer sen yanımızda olsaydın, çalışıp anneme çamaşır makinesi alırdın. Babacığım ablamın ceketi yok. Kışın çok üşüyor. Şimdi beni duyacağını bilsem, ’Babacığım yanımıza gel bizi hiç bırakma’ derdim."
Bu mektubun ardından Hülya Okkay istediği kırmızı ayakkabısına, "çok üşüyor" diye yazdığı ablası montuna, ağabeyi de gömlek ve pantolonuna kavuştu. Demir, makamında ağırladığı öğrencilere hayalini kurdukları eşyaları armağan etti. Mutluluğu yüzünden okunan Okkay, Demir’e teşekkür etti. Demir, projeyle hem öksüz ve yetim çocukların gönlünü aldığını, hem de devletin yanlarında olduğunu hissettirdiklerini söyledi.
Babası Fevzi Okkay’ı 2001’de kan kanserinden kaybeden Oğuzeli İlköğretim Okulu 5’inci sınıf öğrencisi Hülya Okkay, mektubunda şunları yazdı: "Sevgili babacığım, seni çok özledim. Eğer sen hayatta olsaydın bize bol bol sebze alırdın. Bana pembe pembe elbiseler al isterdim. Sadece bana değil, ağabeyime de pantolon, gömlek al isterdim. Kırmızı ayakkabı alsaydın bana, bayramda giyerdim. Babacığım sen hayatta olsaydın beni lunaparka götürürdün, eğer sen yanımızda olsaydın, çalışıp anneme çamaşır makinesi alırdın. Babacığım ablamın ceketi yok. Kışın çok üşüyor. Şimdi beni duyacağını bilsem, ’Babacığım yanımıza gel bizi hiç bırakma’ derdim."
Bu mektubun ardından Hülya Okkay istediği kırmızı ayakkabısına, "çok üşüyor" diye yazdığı ablası montuna, ağabeyi de gömlek ve pantolonuna kavuştu. Demir, makamında ağırladığı öğrencilere hayalini kurdukları eşyaları armağan etti. Mutluluğu yüzünden okunan Okkay, Demir’e teşekkür etti. Demir, projeyle hem öksüz ve yetim çocukların gönlünü aldığını, hem de devletin yanlarında olduğunu hissettirdiklerini söyledi.