Hepimiz tamam mıyız?

Bu tarafa gelin siz de
çünkü buradan bakınca “bir yıl daha gitti işte ömrümüzden”
gibi bir alınyazısı cümlesinin mezarı başında toprak avuçlarken bulmuyorsunuz kendinizi
*
Bir yıla yenilmek yakışır mı bize?
Biz gönderdik işte onu gideceği yere
Kim demiş giden bizdendir diye?
*
Bi laf bilirim
ama nerden bilirim bilemem
“geçmişi bir kitap gibi kullanın,eviniz gibi değil”
Aslında bu tür cümleleri sevmem
hani böyle mesaj yüklü bir bulutu
hani böyle tapınak yazıtı tadında şeyler bana bu dünyadan  gelmiyor nedense
çamurlu bir suyla ıslatıyor beni,daralıyorum küf kokusundan
ama bu cümleyi seviyorum işte
hatta ve hatta sevmekle de kalmıyor
bu cümleyi söyledikten sonra da şöyle bir eklenti yapıyorum, çarpık ve altyapısız,hemencecik…
“kitaplığınız güzel şeyler anlatan bu kitaplarla dolup taşsın ama siz o kitaplıkta toz olmayın”
Biliyorum biliyorum!
Bu gecekondu tarzı,imarsız,ruhsatsız,deprem kurbanı cümlelerle bir dünya yaratamam bu sayfalarda
Yıkın gitsin…
*
Gözlerim biber sürülmüşçesine yanıyor
2007 giderken süratli bir gösterim yaptı da
Sizi bilmem ama ben çok sevindim gidişine
Sevmedim onu…
Sanırım o da farklı hislerle gitmedi bana karşı
Zaten giderken takındığı tavırdan farklı değildi gelişi de
pek hoyratça davrandı bana
Ben de ne bir resim ne bir not eklemedim deftere
Giderken bir şey bırakmadı o yüzden
silip süpürdü…
yarın sabah belki siz bu yazıyı okurken bu nedenle ben yitik bir hafıza ile uyanacağım...
*
Kalan sağlarla yola devam edip, gidenleri gitmiş bilmekten başka bilmemek
acımasızca gelir bana
ölüm döşeğinde ya da hasta yatağında bir insanın başında çene çalıp, gülüşmeye benzer bu…
bu nedenle ben gidenlerle beraber
onlara göz kulak olsun diye,
düğümlenmiş boğazımı, unutamadığım zihnimde kazılı birkaç anıyı ve iç çekişlerimi gönderirim
ama hepsi içeri giremediği bir kapının tokmağı ile döner yanıma…
boynu bükük, çaresiz…
İçim kıpır kıpır ederken oturup çoşkun bir yazı yazayım dedim izin vermedi işte
eli boş dönenler…
*
ama bundan sonrası çoşkun olacak emin olun
çünkü kapımız çaldı
saat 00:55
4 tane ergin delikanlı
ben kapıyı açar açmaz darbuka çalıp oynamaya başlıyorlar
apartman boşluğu hiç de boş değil
bütün daire sakinleri boşluk düşmanı…
kafalar hoş
çoğu don paça…
bir bahşiş de bana ver dercesine yatmışlar yerlere
hala devam eden bu boşluk şöleni çocuklar için bol harçlık kesesi oluyor..
*
neyse nerde kalmıştım
orda kalayım iyisi mi
*
yeni yılın ilk bebeğini göremedim ve sonrasında gelenleri de
yani tüm ilkleri kaçırdım
ilk yazımı yazayım diye
sormam gereken bir şey vardı vakit kaybetmeden
hepimiz tamam mıyız?
2007 birilerini çalmadı değil mi?
malum biraz eli eğriydi
ya da kleptoman…
bağrımızdayken bile kimleri saklamadı ki koynuna…