Güldürünün büyük ustası

Marıo Monicelli, edebiyat ve politik gazetecilikle uğraşan orta sınıf bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi ve yaptığı filmlerle İtalya'nın en sıradışı komedi yönetmeni olmayı başardı. Monicelli'nin bu başarısında, filmlerinde sanatsal yaratıcılıkla eğlendirmeyi ustaca örtüştürmesinin büyük payı vardır. Tabii bir de filmlerinde daima sıradan insanları, onların konuşmalarının ve yaşamlarının içindeki komik unsuru bulup çıkartarak beyazperdeye yansıtmasının...

İtalyan sinemasının Marcello Mastroianni, Vittoria Gassman, Ugo Tognazzi, Silvano Mangano gibi dev oyuncularıyla çalışan ve Festival'de dört filmiyle yer alan Monicelli'nin, bugünkü programda iki filmi birden gösteriliyor. İlki, 1960 New York Film Festivali'nde En İyi Yabancı Film ödülünü kazanan ‘‘Bilinmeyen Kişiler’’ (I Solıtı Ignoti-1958). Bir grup amatör dolandırıcının lideri Cosimo, araba hırsızlığından tutuklandığında büyük bir soygun planlamaktadır. Kendi yerine içeri girsin diye Peppe'yi ihbar eder. Peppe tutuklanır ama Cosimo yine de hapisten çıkamaz ve bunun üzerine Peppe’ye soygunla ilgili planlarını anlatır. Peppe çıkınca soygunu gerçekleştirmek için kolları sıvar. Her şey en ince ayrıntısına kadar planlanmış olmasına karşın, öyle terslikler peşpeşe gelir ki...

Günün diğer Monicelli filmi, ‘‘Dostlarım’’ (Amıcı Miei-1975). Başrolünde Philippe Noiret, Ugo Tognazzi gibi oyuncuların yer aldığı film, bir taşra kasabasında sıkılan ve oyunlar tezgahlayarak hem eğlenen hem de dostluklarını ayakta tutan beş kişinin hikayesini anlatır: Bir gazetenin gece vardiyasındaki polis muhabiri, düşkün bir aritokrat, bir mimar, bir kahveci ve kasaba doktoru.