Gönül gözüyle terapi
Güncelleme Tarihi:
Doğuştan görme engelli psikolog Eralp Akdoğan, 21 yıldır kamuda görev yapıyor. Akdoğan, “Teknolojiyle engel diye bir şey kalmadı. Artık engel sadece zihinlerimizde” dedi.
Her yıl 10-16 Mayıs tarihleri arası engellilerin sorunlarının gündeme getirilmesi, dünyaya onların penceresinden bakılarak farkındalık yaratılması amacıyla Engelliler Haftası olarak kutlanıyor. Bu haftada, doğuştan görme engelli 47 yaşındaki Eralp Akdoğan, Hürriyet’e konuştu ve şunları söyledi: “21 yıldır psikolog olarak çalışıyorum. Çalışırken üniversiteyi kazandığım haberi geldi. Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü’nde okuyordum. O zamanlar teknoloji bu kadar gelişmiş değildi. Biz görme engelli öğrenciler kaset, pilli teyp, walkman ile ders çalışıyorduk. Bilgisayar hayatımıza girmemişti. Şimdiki gençler daha şanslı. Görme engelliler açısında da bilgiye ulaşmak günümüzde çok kolay.
BENİMLE DAHA RAHAT EDİYORLAR
Şu anda Etlik Zübeyde Hanım Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ndeyim. Bugüne kadar sayısını bilmediğim kadar çok hasta baktım. Bu çağda engellilik diye bir şey yok. Artık organlarınızdan birinin eksik olması sizi engelli yapmıyor. Engel beyninizde. İnsanlar görmeyen bir psikolog olabileceğini düşünemiyorlar. Çünkü kafalarında bir doktor resmi var. Doktor dediğiniz görür, reçeteye, dosyaya bakar. Ben bu resme uymuyorum. Ancak ilk görüşmeden sonra insanlar benimle daha rahat ediyorlar. Çünkü özel yaşantıları başkasıyla paylaşmak güçtür. Oysa görmeyen birisiyle paylaşmak daha rahat olabiliyor.
GİZLENENLER SESTEN ANLAŞILIYOR
Görme engelimiz nedeniyle biz sese odaklanırız. Bu, daha farklı bir iletişim kurmamızı sağlıyor. Örneğin anlatmadığı bir olayın gizliliğin farkına varabiliyorum. Bu nedenle eksiyi yaşayan insanları daha iyi anlayabiliyoruz.”
İŞE GİTMEK İÇİN 2 OTOBÜS DEĞİŞTİRİYOR
Tabii ki sorun olan engeller var, yollar ve araçlar gibi. Ancak istenirse kısa sürede bu sorunlar da çözülebilir. Şehir planlamalarında özellikle yeni yapılan yapıların planlanmasında erişebilirlik ön plana çıkarılmalı. Bununla ilgili yasal düzenlemelerin aktif edilmesi gerekiyor. Sonuçta bağımsız hareketi olan bir insanım ama insanların keyfi hareketleri beni ve benim gibileri bağımlı hale getiriyor. Örneğin yolun üzerine araba park edilmesi, kafe önüne çiçeklik konulması gibi. Birlikte çalışarak sorunlar çözülür. Şu anda iki otobüs değiştirerek yaklaşık 1.5 saatte işe gidiyorum, yine aynı şekilde dönüyorum. Bu zaman kaybını görme engelli olduğum için yaşıyorum. Çünkü araba kullanamıyorum. Oysa servis olsa böyle bir zaman kaybı yaşanmayacak. “