GDO'lu patates alternatif olamaz
Güncelleme Tarihi:
Oluşturulma Tarihi: Kasım 15, 2010 12:49
İş Sendikası Genel Başkanı İsa Gök, GDO'lu patatesin, şeker pancarına alternatif olamayacağını belirtti.
İsa Gök, yaptığı yazılı açıklamada, son günlerde birtakım çevrelerin, Türkiye'de mısırdan üretilen nişasta bazlı şekerlerin (NBŞ) dışında patatesten de NBŞ elde edilebileceği yönünde girişimleri bulunduğunu belirtti.
Gök, “Bu doğrultuda bir çalışmanın, insan sağlığı boyutuyla ne kadar sakıncalı olduğu bilinen bir gerçek. Ülkemizin gereksiz bir maceraya sürüklenmesinin anlamı yok” ifadesini kullandı.
GDO'lu mısır, domatesin ardından sıranın patatese geldiğini kaydeden Gök, GDO'lu patatesin şeker pancarına alternatif olamayacağını vurguladı.
Yüz yılı aşkın patates üretimi yapılan Türkiye'de 70-80 çeşit patates üretildiğine işaret eden Gök, ancak bunların tohumlarının Almanya, Hollanda, İrlanda, İngiltere gibi ülkelerden ithal edildiğini, bu durumun ciddi risk taşıyan tohumluk kaynağı bağımlılığını ortaya çıkardığını belirtti.
AR-GE merkezlerinin yaptığı araştırmaya göre, yurt dışından getirilen 35 patates tohumu içinde yer alan ve dünyada nişasta miktarı açısından yüksek seviyelerde verimlilik sağlayan beyaz patatesin, Türkiye'de iklim koşulları nedeniyle üretilemediğini ifade eden Gök, sadece sarı patatesin karasal iklim koşularında yetiştirilebildiğine dikkati çekti.
Patates bitkisinin yumrusu ve üst kısmıyla topraktan kaldırdığı besin maddesi miktarının şeker pancarı ve mısıra göre çok yüksek olması nedeniyle patates için daha fazla gübre takviyesi gerektiğini bildiren Gök, “Oysa ki münavebe sistemiyle yapılan şeker pancarı tarımı, kendinden sonra yetişecek ürünlere yüzde 50 verim artışı sağlamaktadır. Şeker pancarının, baş ve yapraklarının toprakta bırakılması halinde toprağa yüksek oranda besin maddesi katması da ülke tarımı için önemli bir kazanımdır” ifadesini kullandı.
Sanayilik patatesin renginin beyaz, nişasta oranının yüksek, yemeklik patatesin ise renginin sarı ve protein oranının yüksek olduğunu vurgulayan Gök, şunları kaydetti:
“Sarı patateste nişasta miktarı yüzde 11,9 iken beyaz patateste bu oran yüzde 21,3'tür. NŞB üretiminde kullanılan tatlandırıcılar dünyada ticari olarak buğday, pirinç, patates ve tatlı patates gibi nişasta içeren bitkilerden elde edilebiliyor olmasına rağmen, ülkemiz koşullarında patates nişastasından NŞB üretimi mümkün görülmemektedir. Ülkemizde nişasta sanayinde en fazla buğday kullanılmaktadır. Nişasta yapımında, dolayısıyla nişasta bazlı tatlandırıcı üretiminde mısır veya buğdayın daha çok kullanılmasının bir avantajı, işlenmeden önce kolaylıkla taşınabilmesi, depolanabilmesidir. Patates ise tarlada çok kısa süre depolanabilirken, ideal olanı hasattan mümkün olduğu kadar kısa süre sonra işlenebilmesidir. Aksi halde patates yumrularında bozulmalar olduğundan kalitesi düşmektedir.”
Gök, “Bu doğrultuda bir çalışmanın, insan sağlığı boyutuyla ne kadar sakıncalı olduğu bilinen bir gerçek. Ülkemizin gereksiz bir maceraya sürüklenmesinin anlamı yok” ifadesini kullandı.
GDO'lu mısır, domatesin ardından sıranın patatese geldiğini kaydeden Gök, GDO'lu patatesin şeker pancarına alternatif olamayacağını vurguladı.
Yüz yılı aşkın patates üretimi yapılan Türkiye'de 70-80 çeşit patates üretildiğine işaret eden Gök, ancak bunların tohumlarının Almanya, Hollanda, İrlanda, İngiltere gibi ülkelerden ithal edildiğini, bu durumun ciddi risk taşıyan tohumluk kaynağı bağımlılığını ortaya çıkardığını belirtti.
AR-GE merkezlerinin yaptığı araştırmaya göre, yurt dışından getirilen 35 patates tohumu içinde yer alan ve dünyada nişasta miktarı açısından yüksek seviyelerde verimlilik sağlayan beyaz patatesin, Türkiye'de iklim koşulları nedeniyle üretilemediğini ifade eden Gök, sadece sarı patatesin karasal iklim koşularında yetiştirilebildiğine dikkati çekti.
Patates bitkisinin yumrusu ve üst kısmıyla topraktan kaldırdığı besin maddesi miktarının şeker pancarı ve mısıra göre çok yüksek olması nedeniyle patates için daha fazla gübre takviyesi gerektiğini bildiren Gök, “Oysa ki münavebe sistemiyle yapılan şeker pancarı tarımı, kendinden sonra yetişecek ürünlere yüzde 50 verim artışı sağlamaktadır. Şeker pancarının, baş ve yapraklarının toprakta bırakılması halinde toprağa yüksek oranda besin maddesi katması da ülke tarımı için önemli bir kazanımdır” ifadesini kullandı.
Sanayilik patatesin renginin beyaz, nişasta oranının yüksek, yemeklik patatesin ise renginin sarı ve protein oranının yüksek olduğunu vurgulayan Gök, şunları kaydetti:
“Sarı patateste nişasta miktarı yüzde 11,9 iken beyaz patateste bu oran yüzde 21,3'tür. NŞB üretiminde kullanılan tatlandırıcılar dünyada ticari olarak buğday, pirinç, patates ve tatlı patates gibi nişasta içeren bitkilerden elde edilebiliyor olmasına rağmen, ülkemiz koşullarında patates nişastasından NŞB üretimi mümkün görülmemektedir. Ülkemizde nişasta sanayinde en fazla buğday kullanılmaktadır. Nişasta yapımında, dolayısıyla nişasta bazlı tatlandırıcı üretiminde mısır veya buğdayın daha çok kullanılmasının bir avantajı, işlenmeden önce kolaylıkla taşınabilmesi, depolanabilmesidir. Patates ise tarlada çok kısa süre depolanabilirken, ideal olanı hasattan mümkün olduğu kadar kısa süre sonra işlenebilmesidir. Aksi halde patates yumrularında bozulmalar olduğundan kalitesi düşmektedir.”