Güncelleme Tarihi:
Erdemli’nin Merkez Mahallesi’nde oturan G. B., 17 Ağustos’ta ‘internet kafeye gidiyorum’ diyerek çıktığı evine bir daha dönmedi. Araştırmalarına rağmen kızlarını bulamayan ailesi polis ve jandarmaya başvurdu. Yine de kızları bulunamayan aile bu kez basın kuruluşlarından yardım istedi. Kendisiyle ilgili haberi gazetelerde okuyan G. B., pişman olup, telefonla ailesini aradı, annesi Ayşe ve babası Hasan B., Adana’ya giderek kızlarını aldı.
10 gün sonra kavuştuğu anne ve babasına sarılan G. B., “Bir daha evden kaçmayacağım” dedi. Evden kaçtıktan sonra parklarda yattığını anlatan genç kız, “Evde sıkılmıştım. Ben de kendi başımın çaresine bakmayı düşünerek değişik illerde iş bulup çalışarak hayatımı daha güzel bir hale getireceğimi düşündüm. Biraz param vardı. Cep telefonumu da satarak Erdemli’den Mersin’e gittim. Mersin’de iş aradım, önce bir restoranda garsonluk yapmaya başladım. 3 gün sonra dayanamayıp işten ayrıldım. Sonra da kuaförde çırak olarak iş buldum” diye konuştu.
GENÇ KIZLARA MESAJ
Akşamları işten çıktıktan sonra geceleri kalabalığın ve polisin bol olduğu parklarda ve çay bahçelerinde, banklarda yattığını anlatan G.B, yaşıtı genç kızlara da mesaj vererek şunları söyledi: “Bankların üzerinde uyudum. Banklarda yatarken gözüme çoğu zaman uyku girmiyordu. Korkuyordum ama yine de kendi hayatımı kazanacağıma inanıyordum. Mersin’de 3 gün kaldıktan sonra Adana’ya gittim. Orada 4 gün boyunca iş aradım, istediğim gibi bir iş bulamadım. Adana’da kaldığım süre içerisinde simit alıp çayla karnımı doyurdum. Parklarda ve çay bahçelerinin banklarında geceleri geçirdim. Kimse gelip bana bir şey sormadı. Yabancı bir ile geldiğim için herkes bana yabancı geliyordu. Korkuyordum ama bana kızacaklarını düşünerek ailemi arayamıyordum. Daha sonra sabahleyin gazete aldım. Gazetede benimle ilgili haberimi okudum. Bir anda ailem gözümün önüne geldi. Artık dayanacak gücüm kalmamış ve param da bitmişti. Gazeteyi okuduktan sonra annemi aradım. Annem sesimi duyunca ağladı ve çok üzgün olduğunu söyleyerek yerimi öğrenip beni almak istediler. Ben de yerimi söyledim ve ailem gelerek beni aldı. Aileme kavuştuğum için çok mutluyum. Genç kızlara buradan bir şeyler söylemek istiyorum. Lütfen değişik hayallere kapılıp evden kaçmasınlar. En rahat edecekleri yer ailelerinin yanıdır. Son pişmanlık bana fayda getirdi. Ama, herkes için bu geçerli olmayabilir. Bir daha böyle bir olay yaşamak istemiyorum.”
10 gün sonra kızına kavuşan anne Ayşe B. ise, sevinç gözyaşları dökerken, ailelerin çocuklarıyla arkadaş gibi konuşmalarını istedi.