Güncelleme Tarihi:
’EN ÇOK GEZMEYİ SEVİYOR’
Engelli oğlu Ramazan’ın üzerine titreyen baba Süleyman Yıldırım, "Yıllarca, inşaatlarda ustalık yaptıktan sonra emekli oldum. Ramazan, doğuştan zihinsel engelli olarak dünyaya geldi. Tedavisi için uğraştık ama çaresi olmadı. Bir bebek gibi bakıyoruz. En çok gezmeyi seviyor. Eğer yürüyüş yapmazsa sinirleniyor, canı çok sıkılıyor. Birlikte her gün 2 kilometre yürüyoruz. Kendi evladımız, ömür boyu bakacağız. 4 yıl yürüyemedi, yatalak oldu, sonra hep yürümeye başladı. 25 yıldan beri de hep yürürüz. Her ihtiyacını biz görüyoruz. Devlet bize evde bakım ücreti veriyor. Kendi maaşımla da takviye ediyor, oğlumun ihtiyaçlarını karşılıyorum" dedi.
’ÖMRÜMÜZ YETTİĞİNCE BAKACAĞIZ’
Ömürlerinin yettiğince oğullarına bakacaklarını belirten anne Keziban Yıldırım da, "Ramazan ile çocuk gibi uğraşıyoruz. Daha önceki yıllarda huzurevine yatırmak istediler, kabul etmedik. Kendimiz, elimizden geldiği kadar bakarız diye düşündük. Sinirlendiği zaman tülbendimi atıp, saçımı çeker. Yapacak bir şey yok, bu şekilde ona bakacağız" diye konuştu.