Güncelleme Tarihi:
Emir, Arapça kökenli bir sözcüktür. Bu bakımdan emir sözcüğü dillimize Arapçadan gelerek yerleşmiştir. Emir sözcüğünün eş anlamlısı ise “buyruk” sözcüğüdür.
Emir Eş Anlamlısı
Emir sözcüğü dilimizde çok sık kullanılmaktadır. Aslında emir sözcüğünü sohbet veya konuşma esnasında cümle içerisinde değil de bu sözcüğün anlamı üzerinden karşımızda bulunan kişiye bir şeyler buyrulması şeklinde kullanılmaktadır.
Emir sözcüğü etimolojik olarak incelendiğinde Arapça “Amr” kökünden gelmiş “ˀamr” buyruk, olgu-iş- şey- maslahat kelimesinden alıntıdır. Emir, bir şeyin yapılması veya yapılmaması hususunda zorlanması, buyrulmasıdır. Türk Dil Kurumu kendi sözlüğünde emir sözcüğünün eş anlamlısı olan sözcükleri buyruk, talimat, komut, ferman ve istek şeklinde belirtmiştir. Ayrıca TDK kendi sözcüğünde emir sözcüğünü bir başka anlamından da bahsetmiştir. Diğer anlamı ise şöyledir;
Orta Anadolu'da şarap yapımında kabuk kalınlığı orta olan beyaz renkli, karışık ve kısa budanan bir çeşit üzüm.