Elveda benim ‘Mavi Boncuk’um

HİÇ tahmin edemezdim günün birinde yazdığım bir yazının her kelimesinin, bir arkadaşımın mezarını kazmak için topraÄŸa saplanan birer kürek darbesi gibi geleceÄŸini. Hiç tahmin edemezdim, yazdığım bir yazının bir arkadaşıma ebediyen veda yazısı olabileceÄŸini. DeÄŸirmendereli Alaattin Yunak. Onu 1986 Eylül'ünden bu yana tam 17 yıldır tanıyorum. Okulda, ‘‘Yumoş’’, kimi zaman da mavi gözlerinden dolayı ‘‘Mavi boncuk’’ derdik. Hafif boÄŸuk sesi ile beni gördüğünde ‘‘Metehan na'ber ya, ulan hiç arayıp sormuyorsun’’ diyen sesi hálá kulaklarımda. Diyarbakır uçağının Kaptan Pilotu Alaattin Yunak'ı diÄŸerleri ile birlikte kaybettik. Benim en uzun gecemdi. 1986'da Ä°stanbul Hava Harp Okulu'na beraber baÅŸladık. Maltepe Askeri Lisesi'nden gelmiÅŸti. Geçen yaz, bizim 1990 devresinin sivile geçen ilk kaptanı olmayı baÅŸarmıştı. Eylül'de Deniz adlı eski bir hostesle evlendi. Her ÅŸey yeniden baÅŸlıyor, hayat ona tekrar gülüyordu. Alaattin 1994'te bir trafik kazasında ‘öldü’ diye hastaneye bırakıldıktan sonra, mucize eseri hayata dönmüştü. Ardından Alaattin, Merzifon F-5'e tayin oldu. Bu kez de Hava Kuvvetleri uçuÅŸ muayenelerinde sorun çıktı, askerlikten malulen emekli oldu. UçuÅŸ muayenesine tekrar girdi, uçuÅŸa hak kazandı. Sekiz yıl önce bu kez THY'ye baÅŸvurdu. Boeing 737'lere atandı. Geçen yaz kaptanlığına dek bu uçakla uçtu. Sonra ‘‘genç kaptan’’ statüsü ile RJ uçaklarına verildi. Çok sakindi, hep gülerdi. BÄ°R HABER DAHAÖnceki gece, Malatya'da havacı lojmanlarında Alaattin'in ölüm haberini alınca bir arkadaşımızın daha yüreÄŸi parçalanmıştı. Malatya'daki devre arkadaşımız da öyleydi. Fatih Fazıl TaÅŸkın, Alaattin'e çok üzüldü. Televizyondan haberi duyunca, ‘‘Benim sınıf arkadaşımdı. Çok gençti, pırlanta gibiydi’’ dedi, kendi RF Fantom savaÅŸ uçağının ertesi sabah AkçadaÄŸ yakınlarında düşeceÄŸini bilmeden. Bu satırları yazarken, yıllardır canını diÅŸine takan, bu millet için gecesini gündüzüne katan Sevgili Fatih Fazıl'ın ÅŸehit olduÄŸu haberi geldi. Yarım günde iki sınıf arkadaşımı kaybettim. Tıpkı, okulda okuduÄŸumuz ÅŸiirin dizeleri gibi: ‘‘Daha düne kadar en korkunç ölümlere güldünüz/ Bugün bütün milletin kalbine gömüldünüz/ Rahat rahat uyuyun son aÅŸiyanınızda.’’ Rahat rahat uyuyun çocuklar, devre arkadaÅŸlarınız sizi hiç unutmayacak.Â