Doğuştan renk körlüğü 17 yıl sonra anlaşılınca, işinden oldu

Kara Kuvvetleri Komutanlığı’na bağlı birliklerde 1994’de ağır vasıta şoförü olarak işe başlayan Aran, belirli aralıklarla sağlık kontrolünden geçti. Ancak 6 Aralık 2006’daki kontrolde, Aran’ın ’doğuştan renk körü’ olduğu anlaşıldı. Bu tespit, 17 yıl 6 ay boyunca TSK’da şoförlük yapan Aran’ın sağlık raporuna yazıldı. Bu nedenle sözleşmesi yenilenmeyen Aran, sınıfını değiştirerek ulaştırma yerine piyade olmayı talep etti. Sağlık Yönetmeliği gerekçe gösterilerek, buna da izin verilmedi. Aran’ın ’adi emeklilik’ talebi de, hastalığı mesleği yüzünden olmadığı için reddedildi. Aran işten ayrıldıktan sonra Kara Kuvvetleri Komutanlığı, benzer durumlarda mağduriyete sebebiyet vermemek için TSK Sağlık Yeteneği Yönetmeliği’nde değişiklik yapılmasını istedi. Genelkurmay, 3 Nisan 2007’de verdiği emirle, uygulamanın yeniden sözleşme yapılacakları da kapsamasını sağladı. Yönetmelik değişikliği üzerine Aran, görevine dönmek amacıyla Askeri Yüksek İdare Mahkemesi’nde dava açtı. Mahkeme, 13 Kasım 2008’de istemi reddedince, avukatları hakkını Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nde aramasını önerdi. Aran ise, "Canımı esirgemediğim ülkemi mi şikayet edeyim? Kendime bunu yakıştıramam. Ben hayatımı geri istiyorum. Devletimin bana ödemeye mahkum edileceği Euro’ları istemiyorum" diyerek bu öneriyi reddetti.

Askeri Yüksek İdare Mahkemesi’ne itiraz edecek olan Aran, şunları söyledi: "Hakkımı, açlık grevi yaparak arayacağım. Böyle ölmeyi tercih ettim. Hakkımı arıyorum. Bu eylemime, Emekli Uzmanlar Derneği de destek verecek. Eylemim, yasalara aykırı olmasın diye Ankara Valiliği’ne bilgi verdim, yer göstermelerini istedim. Valilik Sıhhiye Abdi İpekçi Parkı’nda uygun buldu."