Güncelleme Tarihi:
Şiddet görmüş, engelli veya hasta yüzlerce kimsesiz hayvanın yaşadığı Patiliköy Bakımevi’nin kurucusu Volkan Koç, 1 Ağustos tarihli Hürriyet gazetesinde yer alan açıklamasında, artan maliyetler nedeniyle merkezin kapanma tehlikesiyle karşı karşıya kaldığını açıklamıştı. Patiliköy’ün ardından Ankara’daki Hayvan Kurtarma Derneği’nden de yardım çağrısı geldi.
Fahir ve Zekiye Köklü çifti, Çayyolu’nda kiraladıkları 25 dönümlük arazide inşa ettikleri Rehabilitasyon Merkezi’nde 10 yıldır yaklaşık 500’e yakın engelli ve zor durumda olan köpeğe bakıyor. Merkezde bir arabanın çarptığı ve bacaklarını parçaladığı İlker’den bir belediye barınağında açlıktan kuyruğunu ve bacağını yemiş halde bulunan Diva’ya kadar her biri zor şartlarda hayatta kalmayı başarabilmiş köpekler yer alıyor. Bütün yaşamlarını buradaki dostların bakımına adayan Köklü çifti, masrafları ise gönüllülerin bağışlarıyla karşılıyor.
‘80 BİN TL MAMA BORCU VAR’
Zekiye Taş Köklü, mama ve tedavi masrafları nedeniyle zor durumda olduklarını belirterek yardım çağrısında bulundu. Hürriyet’e konuşan Köklü, şunları aktardı: “Artan mama maliyetleri, tedavi giderleri, yaşlı çocukların tedavileri bizi çok zorlamaya başladı. Engelli ve ilaç kullanan çok. Gönüllü grubumuz ile bakmaya çalışıyoruz ama bütün maliyetler dört katına çıktı ve yetişemiyoruz. 80 bin TL mama borcu oldu ki ödeme yaptığımız halde. İnsanlardan beklentimiz sadece mama ve tedavilere destek. Firmalar düzenli 10’ar mama yollasa, zaten sıkıntı kalmaz. Bize az çok demeden düzenli destek gerekli. Bu hayvanlar herkesin sorumluluğunda.”
DOSTLARIN HİKÂYESİ
Zekiye Taş Köklü, merkezde bulunan bazı dostların hikâyelerini özetle şöyle anlatıyor:
Diva: 2012’de merkeze katıldı. Bir belediye barınağına terk edilmiş. Hem kuyruğunu hem bacağını yemiş. Yemeği reddetmiş. Su doldururken deliriyor. Hortum, sopa gibi cisimlere tepkisi korkunç. Diva sevgi sayesinde ayağa kalktı.
Batıkent: 2014’te bir ihbar geldi. ‘Bir araba köpeğe çarptı’ denildi. Bir bacağı kırıktı. Sekiz yıldır beraberiz. İlk önce çok ürkekti. Zamanla çok alıştı. Resim çektirmeyi çok sevmez. Üç bacaklıdır ama çok çevik hareket eder.
Evren: 2013’te dört kırıkla, vücut ısısı düşmüş şekilde, yolun kenarında bulundu. Altı aylıktı. Dört ameliyat geçirdi. Üç bacaklı bir şekilde yaşıyor. Bize alan dışındayken, kuyruk sallar. Yanına gidip ondan bahsedersek anlar.
Sarıkız: 2011’de yolda zorlukla yürüyordu. Bebekti. Bacağı kırılıp, kaynamış ve uyuzdu. Tam 11 yıl oldu. Sarıkız, kibar naif bir kız. Tüm arkadaşları ile iyi anlaşıyor.
İlker: 20 Mart 2012’de bir araba çarpıp sürüklemiş. Bacağı parçalanmış. Uzun süren bir tedavi süreci geçirdi. Arka bacağının kesilmesi gerekti. 10 yılı bitirdik İlker ile. Her söyleneni anlar. Saatlerce ‘sev’ diye oturabilir yanınızda.