Deprem günü evden kovulmaları hayatlarını kurtardı
Güncelleme Tarihi:
Zeki Tuğ, boşanma aşamasındaki eşi Canan Tuğ’u ve kızlarını, 6 Şubat günü saat 02.00’de evden kovdu. Anne ve kızı 04.17’deki depreme, sığınacakları yer olmadığı için gittikleri parkta yakalandı. Zeki Tuğ depremde yaşamını yitirirken Canan Tuğ ve kızı, hayatta kaldı.
Malatya’da yaşayan Canan Tuğ (38), bir süre birlikte yaşadığı, 3 yıl önce de evlendiği Zeki Tuğ (39) ile problem yaşamaya başladı. Tartışmalar son bulmayınca boşanma davası açarak kızı Ömür (3) ile evden ayrılan Canan Tuğ, önce Mersin’de ardından da Hakkâri’de kadın sığınma evine yerleşti. Canan Tuğ, kadın sığınma evinden ayrılarak konuşmak için Malatya’ya Zeki Tuğ’un yanına gitti. Ancak Zeki Tuğ, Kahramanmaraş merkezli depremin yaşandığı 6 Şubat günü 02.00 sıralarında çıkan tartışmanın ardından Canan Tuğ’u evden kovdu. Canan Tuğ, kızıyla birlikte gidecekleri yer olmadığından yakındaki bir parka gitti. 04.17’de meydana gelen 7.7 büyüklüğündeki depreme parkta yakalanan anne ve kızı kurtulurken, Zeki Tuğ’un kaldığı bina çöktü. Anne ve kızı AFAD tarafından Diyarbakır’daki çadır kente yerleştirildi. Zeki Tuğ’un cansız bedeni ise 3’üncü gün enkaz altından çıkarıldı. Canan Tuğ, eşinin ölüm haberini de 10 Mart’ta görüştüğü görümcesinden öğrendi.
‘GİDECEK YERİMİZ YOKTU’
Eşiyle daha önce çok tartışmalar yaşadığını belirten Canan Tuğ, şöyle konuştu: “Anlaşamıyorduk. Boşanma davası açmıştık. Deprem gecesi bana, ‘Kızını nereye götürüyorsan götür. Ne yapıyorsanız yapın’ dedi. Ben ve kızım o soğukta ve yağmurlu gecede beraber parkta kaldık. Parkta kaldıktan 2 saat sonra deprem oldu. Kızımla gidecek yerimiz yoktu. Diyarbakır’a kendi imkânlarımızla otogara geldik. Burada bir gece kaldık. Daha sonra ben Ankara’daki AFAD’ı aradım. Onlar da beni Diyarbakır Valiliği’ne yönlendirdi. Kaymakamlık da beni buradaki çadıra yerleştirdi. Biz daha önce tartıştığımız için sığınma evlerine gidiyorduk.
‘DUYUNCA ÇOK AĞLADIM’
Eşimin 3 gün boyunca enkaz altında kaldığını, vefat ettiğini görümcemden öğrendim. Tabii buna inanmak istemedim. Avukatımı aradım. Karakola gitmemi söyledi. Karakola gidip sorduğumda öldüğünü söylediler. Vefat ettiğini duyunca da çok ağladım. Sonuçta benim eşimdi. Birlikte dükkânda da çalışmıştık. Beraber iş de yapmıştık. Bazen burada da ağlarken kızım bana neden ağladığımı soruyor. Ben de ona gözlerime toz kaçtığını söyleyerek inandırıyorum. Şu an burada yerim güzel. Bana sahip çıkan herkese teşekkür ederim.”