Güncelleme Tarihi:
Van Kadın Derneği Başkanı Zozan Özgökçe, daha önce reddedilen ve sığınma evinde kalan bazı kadınların deprem acısı nedeniyle aileleri tarafından kabul edildiğini, ancak bu kadınların çocuklarının aileler tarafından istenmediği için yetiştirme yurtlarına gönderildiğini söyledi. Özgökçe, kadına şiddettin depremi bile dinlemediğini ve çadırlarda devam ettiğini belirtti.
Van’da meydana gelen 7.2 ve 5.6’lık depremlerden en çok yine kadınlar etkilendi. Çoğu kadın yerleştikleri çadırkentlerde zor şartlar altında ve soğuk havalara rağmen temizlik, bulaşık, yemek, çamaşırları yıkayarak ailelerini ayakta tutmaya çalışıyor. Kentte bulunan Sosyal Hizmetler ve Van Kadın Derneği’ne (VAKAD) bağlı iki sığınma evinin depremde hasar görmesi ise, kadınları bir başka yönüyle etkiledi. Töre ve şiddetten kaçarak bu evlere sığınan 53 kadın mağdur oldu. Bazı kadınlar Sosyal Hizmetler’in başka illerdeki sığınma evlerine nakledilirken, Van Kadın Derneği’ne bağlı evdeki kadınlar ise ortada kaldı.
ANNELER ÇOCUKLARINDAN AYRILDI
VAKAD Başkanı Zozan Özgökçe, deprem felaketinin bazı annelerin çocuklarından ayrılmasına neden olduğunu belirterek şunları anlattı:
"Bazı aileler daha önce reddettikleri, sokağa terk ettikleri kızlarını geri aldı. Deprem acısı onları birleştirdi. Ancak aynı aileler kızlarını alırken, onların çocuklarını kabul etmedi. Ortada kalan çocuklar ise yetiştirme yurtlarına gönderdi. Yürek burkan bir durum. Depremde en büyük acıyı yine kadınlar yaşıyor. Valiliğe başvurarak şiddet gören, töreden kaçan kadınlar için konteynerler istedik. Bunların, kimsenin bilmediği özel alanlara kurulmasını talep ettik. Ancak bize bu konuda yardımcı olamayacaklarını söylediler. Kadınlar yine ortada kaldı. Biz dernek olarak o kadınlara yardımcı olmak için çaba gösteriyoruz."
ÇADIRDA DA KADINA ŞİDDET
Depremden sonra kadınların çadırlarda zor şartlar altında yaşam sürdürdüğüne de dikkat çeken Özgökçe şöyle devam etti:
"Ancak çadırlarda bile kadınlar şiddette maruz kalıyor. 2 kadın kaldıkları çadırlarda kocaları tarafından şiddet görmüş. Bize başvurdular. Yüzleri gözleri mosmor olmuş. Darbeler almış. Biliyoruz ki bu afet ortamında bile kadınlar şiddet görüyor, çoğu sineye çekiyor. Şu anda o kadar çaresizler ki seslerini bile çıkartamıyorlar. Çünkü gidecekleri, sığınacakları bir yerleri yok, sahipsizler."
KENDİSİNİ DÖVEN KARISINDAN ŞİKAYETÇİ OLDU