Çölden gelen misafir

Abdülrezzak bir çörel. Rutubeti ve sıcağı seviyor. Havuza girmekten hoşlanıyor. Küçük pembe bir dili var. Her şeyi tadarak tanıyor. Sinirlendiğinde, dikenli kuyruğunu sertleştirip vuruyor. Fena halde can yakıyor. Bir de, uyandığında ve soğuk havalarda rengi siyaha yakın oluyor. Isındıktan sonra beje dönüyor.

Beraberlikleri geçtiğimiz yıl, Tunus gezisi sırasında başladı. Yeşilköy'deki evinde önce bir Gine Domuzu, ardından ipek böcekleri besleyen Canan Özadam, Tozör Çölü'nde bir bedevinin elinde gördüğü Abdülrezzak'a vuruldu. Beraber yaşamak için oracıkta söz kestiler. Hakkında hiç bir şey bilmediği Abdülrezzak'ı, Tunus gezisi boyunca göğsünde taşıyan Canan Özadam, aynı şekilde İstanbul'a getirmeyi başardı.

Başardı ama, asıl problem İstanbul'da başladı. Zira, Tunus'ta yaptığı araştırma'da Abdülrezzak'ın, bitkilerle beslendiğini öğrenebildi, hepsi o kadar. İstanbul'da karıştırdığı ansiklopedilerde ve gittiği veterinerlerden de fazla bilgi edinemedi.

Kuyruğa dikkat

Abdülrezzak hakkında bildiklerini sıralarsak. O bir çörel. Rutubeti ve sıcağı seviyor. Havuza girmekten hoşlanıyor. Küçük pembe bir dili var. Her şeyi tadarak tanıyor. Sinirlendiğinde, dikenli kuyruğunu sertleştirip vuruyor. Fena halde can yakıyor.

Bir de, uyandığında ve soğuk havalarda rengi siyaha yakın oluyor. Isındıktan sonra beje dönüyor.

Tunus'ta ve İstanbul'a geldikten sonra neredeyse açlık grevine giren Abdülrezzak'a, bağırsak spazmı teşhisi konmuş. Sorun, ılık su banyosuyla çözülmüş.

Abdülrezzak'ın, yaklaşık 70'e 100 santim ebatlarındaki akvaryumu, Canan Özadam'ın, Yeşilköy'deki evinin yatakodasında. Akvaryumun ortasında plastik bir havuz var. Bir köşesine, içinde elektrikle ısıtılan taşın bulunduğu mağarasında yaşıyor Abdülrezzak.

Ortada, gül şeklinde bir kum taşı görüyoruz. Tunus'tan almış Canan Özadam. Abdülrezzak, arada tuz taşını yalayıp memleket hasretini gideriyor. Galiba bir de mineral eksiğini tamamlıyor. Arada bir de, Abdülrezzak'ın üzerine multi vitamin püskürtüyorlar.

Yiyecekleri saksıda

Akvaryum'un tabanı, Amerikadan getirilmiş özel ağaç kabuklarıyla kaplı. Böyle bir zemini tercih etmelerinin nedeni, rutubeti tutması. Akvaryum'un her iki cephesindeki nem ölçerler, rutubetin derecesini gösteriyor. Rutubet azalınca, zemine su püskürtüyorlar.

Saksılardaki çeşitli bitkilere gelince. Onlar Abdülrezzak'ın yiyecekleri. Az dikenli kaktüsler, biberiye, lavanta var saksılarda. Abdülrezzak'ın menüsünü, elma, armut, kivi gibi meyvalarla zenginleştriyorlar.

İsviçre'de ekonomi eğitimi gören Canan Özadam, uzun süredir ayrı kaldığı Abdülrezzak ile, Christmas tatili nedeniyle geçtiğimiz günlerde hasret giderdi.

Biz de, 'Neden kedi ya da köpek değil de bir çöler?' sorusuna yanıt alıp merakımızı giderdik:

‘‘Değişik hayvanlar beslemekten hoşlanıyorum. Onların yaşam tarzlarını keşfetmek müthiş bir şey. Abdülrezzak hakkında öğreneceğim o kadar çok şey var ki. Fırsat buldukça araştırıyorum. Daha önce bir Gine Domuzu beslemiştim. Kobaydan büyük tüylü bir şey. Ancak o kadar çok tüy döktü ki, benim gibi hayvanları çok seven birinin sabrını taşırdı. Aldığımız yere geri verdik. Sonra ipek böceklerim oldu. Bir süre banyoda baktık. Kozalarını perdelere ördüler. Hepbirlikte yaprak yerken çıkarttıkları yağmura benzer ses muhteşemdi. Taşanım, kedim oldu. Köpeğim oldu. Şimdi Abdülrezzak'ı keşfediyorum. Gece, akvaryumundan çıkıp yanıma geliyor. Görüntüsüne aldanmayın. Çok sokulgan bir şey. Göğsüme yatıp hiç kıpırdamadan duruyor. Onu seviyorum.’’

Şans getiriyor

Abdülrezzak'ın ırkının, İran'da ateş hayvanı olarak bilindiğini söylüyor Canan Özadam. Ateşin üzerinde yürüyebildiği için bu ismi vermişler. İranlıların inanışına göre, bulundukları yere şans getiren hayvanlar.

Canan Özadam'a da şans getirmiş. 'O geldikten sonra, hiç ummadığım olaylar gerçekleşti' diyor.

Ancak biraz ürkerek. Canan Özadam, sırf şans getirecek diye, olur olmaz kişilerin birer tane Abdülrezzak edinme hevesine kapılmalarından korkuyor.