Coelho’dan Bush’a teşekkür mektubu

Binlerce teşekkür President Bush

© Paulo Coelho

Teşekkürler, büyük yönetici. Teşekkürler George W.Bush. Saddam Hüseyin’in ne büyük bir tehlike olduğunu bize gösterdiğiniz için. İçimizde, halkına karşı, Kürtler’e, İranlılar’a karşı kimyasal silah kullandığını unutanlar vardı. Hüseyin kanlı bir diktatördür, günümüzde Kötülük sembollerinden biridir.

Ama size teşekkür etmek için başka sebeplerim de var. 2003’ün ilk iki ayında dünyaya pek çok önemli şey gösterdiniz, bunun için de size şükran borçluyum.

Çocukluğumda öğrendiğim bir şiiri hatırlayarak, size teşekkürler diyorum.

Türk halkının ve Meclis’inin, 26 milyar dolara bile, kendini satmadığını dünyaya gösterdiniz için teşekkürler.

Dünyaya, halkın arzularıyla hükümetlerin kararları arasında ne derin bir uçurum olduğunu gösterdiğiniz için teşekkürler.

Jose Maria Aznar’ın ve Tony Blair’in kendilerini seçenlere en küçük bir saygısının olmadığını ve onları kâle bile almadıklarını gösterdiğiniz için teşekkürler. Aznar, İspanyollar’ın % 90’ının savaşa karşı olduğunu görmezden gelebiliyor, Blair de İngiltere’de yapılan, son otuz yılın en büyük gösterisini dikkate bile almayabiliyor.

Bastırmanız sayesinde, Tony Blair’i, Parlamento’ya koltuğunun altında on yıl önce bir öğrenci tarafından hazırlanan ve “İngiliz gizli servislerinin elde ettiği yadsınamaz kanıtlar” diye yutturmaya çalıştığı çarptırılmış bir dosyayla gelmek zorunda bıraktığınız için teşekkürler.

Colin Powel’i, BM Güvenlik Konseyi’nde, bir hafta sonra BM silah denetçilerinin başkanı Hans Blinx’in tereddütsüz yalanlayacağı fotoğrafları kamuoyuna göstererek rezil ettirdiğiniz için teşekkürler.

Teşekkürler, Fransız Dışişleri Bakanı Dominique de Villepin’e, savaş karşıtı konuşmasıyla BM Genel Kurulu’nda alkışlanma şerefini bağışladığınız için – bildiğim kadarıyla BM tarihinde bu ikinci vakadır, bir de Nelson Mandela’nın konuşması böyle alkışlanmıştı.

Teşekkürler çünkü savaş çabalarınız sayesinde – genellikle bölünmüş olan – Arap dünyası, Şubat’ın son haftasında yapılan Kahire Zirvesi’nde, Irak’ın olası bir işgaline ilk kez oybirliğiyle karşı çıktı.

Teşekkürler, çünkü “BM’nin, önemini göstermek için eline bir fırsat geçmişti” şeklindeki mantığınızla, en mütereddit ülkelerin bile Irak’a yapılacak bir saldırıya karşı çıkmasını temin ettiniz.

İngiliz Dışişleri Bakanı Jack Straw’u, 21.yüzyılda, “Bir savaşın ahlakî gerekçeleri olabilir” şeklinde, bütün güvenilirliğini kaybettiren bir açıklama yapmaya iten dış politikanız için teşekkürler.

Birlik için mücadele eden Avrupa’yı bölmeye çalıştığınız için teşekkürler, bu uyarınız muhakkak dikkate alınacaktır.

Yüz senede pek az insanın başardığını başardınız; her kıtada milyonlarca insanı – sizinkinin tam zıttı da olsa – bir fikri savunmak için biraraya getirebildiğiniz için teşekkürler.

Bize, duyulmasa da, sözlerimizin en azından telaffuz edildiğini bir kere daha görme imkanını verdiğiniz için teşekkürler. Bu bizi gelecekte daha güçlü kılacaktır.

Bizi yok farz ettiğiniz için, kararınıza karşı çıkan herkesi marjinalize ettiğiniz için teşekkürler çünkü Dünya’nın geleceği dışlanmışlara ait.

Teşekkürler, çünkü siz olmasaydınız, seferber olma gücümüzü fark edemeyecektik. Belki bugün bir işe yaramayacak, ama ileride muhakkak lazım olacak.

Savaş tamtamları susmamak üzere çalmaya başlarken, eskiden, Avrupalı bir kralın yurdunu işgal eden düşmanına ettiği şu sözleri sahipleniyorum : “Sabahınız güzel olsun, güneş askerlerinizin zırhları üstünde parlasın, çünkü bu öğleden sonra sizi bozguna uğratacağım!”

Hepimize, artık durdurulamaz bir gelişmeyi engellemek için sokakları arşınlayan biz anonim insanlar ordusuna, acz duygusunun ne olduğunu tattırdığınız, buna dayanmayı ve bunu değiştirmeyi öğrettiğiniz için teşekkürler.

Sabahınızın ve size getirebileceği şânın keyfini çıkarın.

Teşekkürler, çünkü bizi dinlemediniz ve dikkate almadınız. Biliniz ki biz sizi dinliyoruz ve sözlerinizi asla unutmayacağız.

Teşekkürler büyük yönetici George W.Bush.

Çok teşekkürler.

Paulo Coelho