Çocuklar da eÅŸya gibi haczediliyor

20. Yüzyıl geride kalırken, deÄŸiÅŸmeyen zihniyet, boÅŸanan çiftlerin çocuklarına ve ailelerine cehennem azabı yaÅŸatmaya devam ediyor. ÇocuÄŸun velayetini alan anne veya babalar intikam almak için çocuÄŸu karşı tarafa göstermek istemiyor. Durum böyle olunca maÄŸdur olan taraf mahkeme kararı çıkartıyor. Alınan kararla birlikte çocuk hacizli bir eÅŸya gibi bir taraftan alınıp, diÄŸer tarafa günü birlik teslim ediliyor. Ãœstelik de çocuk için her ÅŸey burada bitmiyor...Adliye camiasında her gün yüzlerce olaya rastlamak olası. Cinayet, hırsızlık, ırza geçme, adam öldürme, yaralama, kavga, silah, fuhuÅŸ ve benzeri türden yüzlerce olayı televizyon ve gazeteler aracılığı ile defalarca izlemiÅŸsinizdir. Ancak Adliye'nin bilinmeyen o kadar çok yönü vardır ki... ÖrneÄŸin boÅŸanan bazı çiftlerin çocuklarını icra memurları zabıtla alıp, anne de ise, babaya, babada ise anneye götürerek görüş yaptırdıklarını sanırım hiç duymamışsınızdır.Adliye kayıtlarına göre bu tür olaylara ortam yaratan anne ve babaların bir çoÄŸu ya yüksek tahsilli, ya da iyi bir eÄŸitim alıp mevkii sahibi olmuÅŸ kimseler. Ä°nanmayacaksınız ama aralarından doktor, mühendis olan çiftler bile var.Kültürlü olmalarına raÄŸmen birbirlerine olan kin ve nefret yüzünden arada kalan çocuklar periÅŸan oluyor. Ömür boyu bir yastıkta kocamak için söz veren çiftlerden bazıları ne yazık ki , bir süre sonra evlilikleri çekilmez bir hal alınca boÅŸanmak için soluÄŸu mahkemede alırlar. Ortada çocuk yoksa mesele de yok. Ya arada, bir veya birden fazla, çocuk varsa? Hele, anne baba da husumetli bir ÅŸekilde ayrıldıysa; hiçbir günahı olmayan çocuklar için sorun iÅŸte bu noktada baÅŸlıyor.Diyelim ki anne baba husumetli bir ÅŸekilde boÅŸandı. Mahkeme çocuÄŸun velayetini anneye verdi. Bu demektir ki çocuk sürekli olarak annenin yanında kalacak, tabii bu durumun tersi de olabilir. Duruma göre çocuk babaya da veriliyor. Velayet annede olunca baba mahkemenin vermiÅŸ olduÄŸu karar gereÄŸi, haftada bir gün, dini bayramların ikinci ve üçüncü günü ile yılda bir ay çocuÄŸu ile görüşme hakına sahip oluyor.Tabi bunların hepsi kağıt üzerinde. Bazı ebeveynler boÅŸanmadığı eÅŸine karşı intikam ateÅŸini söndürebilmek için mahkeme kararı olmasına raÄŸmen çocuÄŸu karşı tarafa göstermek istemiyor. Bu durumda çocuÄŸu görmek en doÄŸal hakkı olan anne veya baba hemen mahkemeye müracat edip karar çıkartıyor.Ä°CRALIK MAL GÄ°BÄ° Bu karar üzerine icra müdürlükleri devreye giriyor. Ä°cra memuru ebeveyn ile birlikte mahkeme karar örneÄŸini yanına alıp, çocuÄŸun kaldığı eve gidiyor. Anne ise anneye, baba ise babaya mahkeme kararını tebliÄŸ ediyor. Bir tutanak düzenleyerek tıpkı haciz edilmiÅŸ bir mal gibi çocuÄŸu teslim alıyor. Memur teslim aldığı çocuÄŸu ikinci ebeveyne teslim ediyor. Ebeveyn çocuÄŸu ile geçirdiÄŸi süreyi doldurunca, icra memuruna gidip teslim alıyor ve mahkemenin birlikte yaÅŸamasına karar verdiÄŸi ebeveyne teslim ediyor. Sanki ceza evinde görüş süresi bitmiÅŸ bir mahkumun gardiyan tarafından uzaklaÅŸtırılması gibi.Bu iÅŸin en kolay yönü. Bir de zor olan yönü var.Bazı ebeveynler eve gelen icra memuruna kapısını açmıyor. Tüm müdehalelere ve mahkeme kararına raÄŸmen çocuÄŸu göstermemekte, vermemekte inat ediyor. Ä°ÅŸte o zaman iÅŸin içine güvenlik güçleri giriyor. Güvenlik görevlileri, gerekirse kapıya çilingire açtırıp eve girerek çocuÄŸu zorla alıp memura teslim ediyor.Tabii bu geliÅŸmeler yaÅŸanırken, kavgalar, bağırmalar, intihara kalkışmalar gibi sık sık yaÅŸanan tirajik olaylar çocuÄŸun gözü önünde cereyan ediyor.Bir inat uÄŸruna arada kalan minicik bedenler korkuyu yüreÄŸinde hissediyor. Hiç bir ÅŸey olmamış gibi davranan çocuklarda ise, uzmanlara göre ruh yapısında dengesizlik baÅŸlıyor. Çocuk ömür boyu ruhsal çöküntü içinde yaşıyor. Karşı cinse düşman oluyor.Daha kötüsü ise çocuÄŸun velayetini alan ebeveynin çocuÄŸu bilinmeyen bir ÅŸehre veya ülkeye kaçırması. Ä°ÅŸte o zaman durum daha da zorlaşıyor. ÇocuÄŸu kaçırılan ebeveynin yapacak pek bir ÅŸeyi yok. Savcılığa baÅŸvurup suç duyurusunda bulunuyor.EÄŸer kaçırılan çocuk ve ebeveyn yakalanırsa, bir mal kaçırılmış veya çalınmış gibi Ä°cra Ä°flas Kanunu'nun 341'nci maddesine göre bir ila üç ay hapis cezası ile cezalandırılıyor.Ä°nsanın içi parçalanıyorÄ°cra memuru Y. K.Yüzlerce olaya gittim. Bu tür anne ve babaları anlayamıyorum. Halbuki olan kendi çocuklarına oluyor. Özellikle velayet kimde ise karşı tarafı öyle kötülüyor, çocuÄŸu öyle etkiliyor ki, çocuÄŸu teslim almaya gittiÄŸimizde çocuk korkup gelmek istemiyor. Hiç unutmam bir keresinde anne üç ve beÅŸ yaÅŸlarında olan iki çocuÄŸunu babalarına göstermek istemiyordu. Çocukları öyle bir baÄŸlamış ki, eve geldiÄŸimizde çocuklar annelerinin boynuna sarılıp saatlerce aÄŸlıyorlardı.Eve her hafta polis ile giderdik ve her gittiÄŸimizde inanılmaz bir trajedi yaÅŸanırdı. Ä°ÅŸin içinde çocuk olunca insan dayanamıyor. Bizim sinirlerimiz bozuluyordu. Anne ile birkaç defa bizzat kendim konuÅŸtum. Biraz da gözünü korkutarak: ‘Bak böyle yaparsan ceza alırsın. Hapse girersin. Bunlar sizin çocuklarınız yazık deÄŸil mi..?’ diye defalarca konuÅŸtum. Bir gün babaları gelip benim elimi öptü. Hayrola ne oluyor dedim. 'AÄŸabey sayende biz tekrar barışıp evlendik' cevabını verdi. Çocuklarını hergün gördüğü için teÅŸekkür etti.''Anne de saldırdı çocuklar da Ä°cra memuru F. Y.Benim her hafta teslim için gittiÄŸim bir aile vardı. 7-9-11 yaÅŸlarında üç çocuk söz konusuydu. Çocuklar anneleri ile birlikte yaşıyorlardı. Biz baba ile teslim almaya gidiyoruz, anne çocuklarla birlikte adama saldırıyordu. Bir baba için bundan acı bir durum olabilir mi? Anne çocuklara anladığım kadarı ile hep babayı kötülüyordu.Biz her hafta aynı manzarayı yaÅŸadığımız için artık babayı sokağın başında arabadan indirir, polis ile birlikte eve gider, çocukları zorla alıp, babasına teslim ederdik.Biz teslim edip ayrıldıktan sonra, çocuklar da en fazla beÅŸ dakika sonra babalarının elinden kaçıp tekrar annelerine gidermiÅŸ.Adam gelip beni buluyor, yalvarıp yakarıyor git çocuklarımı getir diye.Ben ne yapabilirim, çocukları babalarının yanında zorla tutamam ki.Gerçekten o adama çok üzülmüştüm. Hatta birkaç defa müdürüme o iÅŸe beni göndermemesini rica ettim. BaÅŸka arkadaÅŸ gitmeye baÅŸladı.Daha sonra arkadaşımın anlattığına göre adam artık iyice umudunu kesmiÅŸ, çocukları almaya hiç gitmiyormuÅŸ.Gizli bölme yaptıranlar varÄ°cra memuru H. S.Böyle aileleri görünce tiksiniyorum. Bunu anlatmakla olmaz, görmek yaÅŸamak gerek. Sırf çocuÄŸu karşı tarafa göstermemek için evine gizli bölme yaptıran anne-babaları gördüm.Etimesgut semtine bir eve çocuk teslimine gittik. İçeriden sesler gelmesine raÄŸmen baba kapıyı açmıyor. Polis ile çilingir çağırıp kapıyı açtırıp eve girdik. Her tarafı arayıp taradık çocuk yok.Müstakil bir ev, tam evi terkedeceÄŸiz bir öksürük sesi duydum.Hemen sesin geldiÄŸi tarafa gittim. Duvara gömme bir dolap yapılmış, ancak içine ben daha önce bakmıştım. Tekrar açtım, çocuÄŸa ismini hitap ederek bağırdım. Çocuk cevap verdi. MeÄŸer dolabın alt tarafına küçük bir bölme yoptırılmış, babası çocuÄŸu oraya saklamış. ÇocuÄŸu bulup çıkarttıktan sonra annesine teslim ettik. Her hafta o baba çocuÄŸu annesine göstermemek için deÄŸiÅŸik yerlere saklar, her defasında bulurduk. Bir defasında ise çocuÄŸu komÅŸularına bıraktığı için bulamamıştık ama hakkında yasal iÅŸlem yaptıktan sonra çocuÄŸu getirmiÅŸti. Her teslim dönüşünde daha vahim sahneler yaşıyoruz. ÇocuÄŸu iade için getiren anne, çocuÄŸundan ayrılmak istemiyor. Birbirlerine sarılıp saatlerce gözyaşı döküyorlar. Bu iÅŸi bizden alınÄ°cra memuru V.C.Çocuk teslim iÅŸini yetkililerin bizden alması gerekir. Biz icra memuru olarak gidip eÅŸya haczederiz. Çocuk iÅŸini çocuk polisi yapmalı. GittiÄŸimiz yerlerde olmadık ÅŸeylerle karşılaşıyoruz. Dayak yiyen arkadaÅŸlarımız bile oluyor. Sanki çocuÄŸu alıp kaçıracağız. Çocukları eÅŸya gibi alıp, eÅŸya gibi teslim ediyoruz. Yedi yıl önce annesinden aldığım bir çocuÄŸu babasına teslim ettim. Teslim için getirmedi. Yaptığımız araÅŸtırma sonucu adam çocuÄŸu alıp kaçmış. Aradan tam yedi yıl geçti. Çocuk altı yaşında idi, ÅŸimdi demek ki onüç yaşına gelmiÅŸ ama hala ikisi de bulunamadı.Åžimdi yazık deÄŸil mi hem o anneye, hem o çocuÄŸa? Böyle insanlar olamaz diye düşünüyorum ama oluyor iÅŸte ne yaparsın.Â