ÇEVRE KİRLİLİĞİ…
Güncelleme Tarihi:
Sevgili Serdar, Türkiye’de hortumculuk, talan, devlet olanaklarının peşkeş çekilmesi, ekonomik krizler öyle durup dururken gelişmiyor, patlak vermiyor. Sadece bürokratın, üst dereceli memurun, amirin ve müdürün, daire başkanının basiretsizliğinden değil. Ya da hırsızlığa yatkın bürokratın gözü karalığından değil. (Sezai Bayar Ankara’dan yazıyor...)
Sadece siyasetçinin, bakanın, milletvekilinin, il veya ilçe başkanın gözü karalığından, fırsatçılığından, nüfus suiistimalinden de değil.
Sadece sistemin içinde yaratılan “müsait ortam” de tek neden değil.
Ama ortam çok önemli.
Hele hele iktidara gelenlerin çevresi, yakınları, göreve soyunanlar eğer güğümü ele geçiren liderin zafiyetini keşfetmişlerse.
Hele “iyi niyetli” olduğunu biliyorlarsa.
Eğer liderin vasıfları arasında “dürüst, erdemli, namuslu ve faziletli” sıfatları yer alıyorsa.
Ve de lider “hırsızlık nedir bilmez” diye ünlenmişse…
Galiba hırsızlık ortamı “müsait” hale gelmiş demektir.
Sistemin zayıf yanları, kokuşmaya başlaması, yasaların boşluğu işte böyle ortamlarda uç veriyor olmalı.
Yönetim zafiyetleri göz ardı edilse bile, Demirel ve Ecevit, Özal ve Çiller dönemlerinde hortumculuğun had safhaya vardığı gerçeği ister istemez karşımıza çıkıyor.
Gerçi Mesut Yılmaz’ı da es geçmemek lazım ya...
Cumhuriyet dönemini kayda almazsak, çok partili dönemdeki Yüce Divan’a sevk kararları bizi bu konuda doğrular nitelikte.
1970 sonrası Ecevit’in otel-motellerde yaptığı pazarlıklar sonucu ara transferle gerçekleştirdiği hükümetin iki bakanı Hilmi İşgüzar ve Tuncay Mataracı’ nın Yüce Divan’da yargılanıp mahkum olmaları gibi.
Özal’ın Devlet Bakanı İsmail Özdağlar’ın belgeli-tanıklı rüşvet alma olayında mahkûmiyete çarpılması gibi.
Beraat eden ANAP’ lı iki bakan Giray ve Altınkaya’ yı geçelim.
Geçtiğimiz günlerde yine Ecevit dönemi bakanlarından Hikmet Uluğbay ve Rahşan hanımın gözdelerinden Hüsamettin Özkan’ın Yüce Divan’ a sevk edilmeleri kararı oldukça düşündürücü.
Yargı kararı olmadığı için Özkan ve Uluğbay’ ın durumları hakkında yorum yapmak niyetinde olamam ama böylesine rastlantıya dikkat çekmek gerekir diye düşünüyorum.
1970 sonrası Ecevit döneminde Yüce Divan’ da yargılanıp mahkum olmuş iki bakan.
Yine 2001 yılı ekonomik krizinin aktörlerinden Özkan ve Uluğbay’ ın Yüce Divan’ a sevk edilmeleri.
Demem o ki, bir siyasi parti lideri ne kadar erdemli olursa olsun, hırsızlık ve hortumculuktan istediği kadar uzak dursun, sistemin çürümesini ve ortamın müsait hale gelmesinin önüne geçemiyor.
Hortumculuk iddiaları her an karşısına çıkabiliyor.
“Kaderin böylesine…” mi demek gerekir acaba?
Sevgiler.
Sezai.