CAN YÜCEL'Ä°N ÖLÜMÜNDEN SONRAKÄ° Ä°LK YAZISI!.. Büyük

CAN YÃœCEL'Ä°N ÖLÃœMÃœNDEN SONRAKÄ° Ä°LK YAZISI!.. Büyük ÅŸairlerin, yazarların; ölümlerinden önceki son yazılarını sıkça okumuÅŸsunuzdur. Ama aÅŸağıdaki yazı bildiklerinizden deÄŸil; yitirdiÄŸimiz bir büyük ÅŸairin, "ölümünden sonraki ilk" yazısı. HerÅŸey "Ãœmit Yayıncılık"tan çıkan, "Düş Hekimi" isimli kitabımla baÅŸladı. Kapağında sevgili Can Yücel'in dizelerinin de yer aldığı kitap; iki gözüm iki çeÅŸme yazdığım, "Mahalle" isimli yazıyla baÅŸlıyordu. O yazıyı yazarken aklımdan geçenleri yazmaya parmaklarım yetiÅŸemiyordu. Satırların arasından; silik seksek çizgileri, yakantopun yakışı, elleri leÅŸ gibi macuncunun tornavida ile koyduÄŸu macun bana bakıyor; ÅŸehrin dışında aÄŸaçlar; tırmanacak, salıncak kuracak, kalp kazıyacak mahalle çocuklarını, hiç sopa yememiÅŸ hormonlu kuÅŸakları bekliyordu. Bir gün "Mahalle" yazımın; yazarı belirtilmeden, internet ortamında bir posta kutusundan diÄŸerine dolaÅŸtığını duydum. Sonunda yazı bana da; "bak, bu senin çok hoÅŸuna gidecek bir yazı" diye gönderilmeye baÅŸlandı! Öksüz yazımın bir de arkadaşı vardı. Sevgili Can Dündar'ın "Ä°mge Yayıncılık"tan çıkan, "Benim GençliÄŸim" kitabındaki "Ödünç Hayatlar" yazısı da; "Sarı Lira Gibi Ömrünüz" baÅŸlığı altında, yazarı belirsiz, Türkiye turuna çıkmıştı. Yazımı bana gönderenlere cevap yetiÅŸtirmeye çalışırken, bu sefer "Mahalle" bir ulusal gazetenin köşesinde, baÅŸka bir baÅŸlık ve tabii ki "yazarsız" olarak yer aldı. Neyse ki verdiÄŸim bilgi dikkate alınıp, gerekli düzeltme yapıldı. Tam; "bu iÅŸ buraya kadar" derken muhteÅŸem final geldi çattı. Sakin baÅŸlayan bir Aralık sabahı; bilgisayarıma gelen elektronik postalarımı kontrol ederken, karşımda bir yazı bana bakıyordu: MAHALLE Bir varmış, bir yokmuÅŸ. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, çok güzel bir ülkede, mahalleler varmış. Bu mahallelerin çocukları birbirlerini çok severlermiÅŸ. Dışarıdan gelen parolalı bir ıslığa uçarak aÅŸağı iner … … PaylaÅŸmayan,yalnız, bencil, kafesler içerisinde, gürbüz, güvenlikteki çocukları. Hiç sopa yememiÅŸ, aÄŸaçtan düşmemiÅŸ, topu yandaki bahçeye kaçmamış, dizlerinde bir metrekare kabuklar olmamış çocukları. Yazan: Can Yücel !! * * * Teslim oluyorum; ben teslim oluyorum ve bu ufku, bu hayal gücünü kutluyorum. BRT radyosuna; Nurettin Ediz'in programına, okunması için "Mahalle"yi -"Can Yücel" -imzasıyla gönderenden de, Can Yücel'den de özür diliyorum. Åžimdi artık sakinim. Monitörümün başında, elimde kabak çekirdeÄŸi bekliyorum; Sait Faik Abasıyanık'ın bu yaz yazdığı, Nazım Hikmet'in geçen Cumartesi tamamladığı, Orhan Veli'nin, Melih Cevdet'e elektronik posta ile dün gönderdiÄŸi yazıları bekliyorum. Not: Kitap çıktıktan sonra yazdığım, AGORA'da da yayınlanan yazılardan "Basit YaÅŸamak"; yazarsız olarak en son EskiÅŸehir'de görülmüş . Bakalım bana ulaÅŸtığında altında Leo Tolstoy'un mu imzası olacak, Ernest Hemingway'in mi? Yalçın ERGÄ°R - 3 Ocak 2001, ÇarÅŸamba Â