Büyük yalnızlık

O bir anneydi... Sahibi tarafından arabaya koşulmadan önce otlaması için kendi haline bırakılmıştı. Ama yemyeşil çayırlar yerine, gökdelenlerin çevrelediği ve vızır vızır taşıtların geçtiği TEM'in kıyısındaki yeşilliklerin arasına... Bütün gün yavrusuyla oralarda otluyor, sahibi akşam gelip arabaya koşuyor ve çöplerden çeşitli malzeme toplamaya gidiyordu. Daha önce de aynı yerde tehlike atlatmıştı. Yol kenarında onları gören duyarlı bir yurttaş belediyeyi, hayvanları koruma derneklerini aramış, ancak hiç kimse ilgilenmemişti. Hatta bir dernek yetkilisi, ‘‘Bağış yaparsanız ilgileniriz’’ demişti. Ama ilgilenmelerine fırsat kalmadan anne at, bir kamyonetin çarpmasıyla kanlar içinde yere savruluverdi. Kamyoneti kullanan, hiçbir şey olmamışcasına yoluna devam etti. Küçük tay, kanlar içinde yerde yatan annesine baktı, ne olduğunu anlamadan. Uzun süre başında durup ayağa kalkmasını bekledi. Belki de ağladı için için... Bir süre sonra gelen güvenlik güçleri, anneyle tayı binbir güçlükle birbirinden ayırabildi.