Biyonik kolla hayata tutundu

GAZİANTEP’İN Nizip ilçesinde 4 çocuklu bir ailenin en büyüğü olarak dünyaya gelen Zübeyde Nisa Karabacak (26), çocukken 2. kattan zemindeki demirlerin üzerine düştü. Mucize eseri büyük bir yara almayan genç kıza, 17 yaşında üniversiteye başladığında son aşamaya gelmiş paratiroid kanseri teşhisi kondu.

Kanser tedavisi olurken okuluna ara vermek zorunda kalan Karabacak, 3 yıl sonra kalp kapakçığında oluşan soruna bağlı olarak geçirdiği kalp krizi nedeniyle ameliyat oldu. Ameliyatının ardından 5 yıl geçmeden 21 Mart 2016'da bindiği minibüsün kaza yapması sonucu ağır yaralanan genç kız, kazada sağ kolunu kaybetti. Bunca badireye rağmen hayattan umudunu kesmeyen Karabacak, 2 ay önce İzmir'deki bir merkezde biyonik koluna kavuştu.

‘BEKLEDİĞİMİN ÇOK ÜSTÜNDE’
Gününün büyük bölümünü "Revo" adını verdiği biyonik koluyla neler yapabileceğini keşfetmeye ayıran Karabacak, başına gelen olaylara her zaman "olanla ölmüşe çare yoktur" felsefesiyle baktığını anlatarak şunları söyledi: “Revo'yla bir şeyler doğrayabiliyorum, ütü yapıyor, kıyafetlerimi katlayabiliyorum. Evimin temizliğini yapabiliyorum. Tek yaşıyorum. Aslında ben kendi elimi kullandığımı hissediyorum. Çünkü Revo'ya ben komut veriyorum. Bu beni motive ediyor. Kolumun ilk takıldığı an hayatımda yaşadığım en güzel andı. Tabii gerçek bir el gibi değil ama olabileceğinin en iyisi şu anda. Beni beklediğimin çok daha üstünde bir hayat standardına kavuşturdu." 

ZAMAN ZAMAN KOLUMLA KONUŞUYORUM
Zaman zaman biyonik kolu “Revo”yla konuştuğunu anlatan Karabacak, “Bir şey taşıyacak oluyorum veya ilk defa yapacağı bir şey olduğunda onu motive ediyorum. ‘Haydi sen bunu yapabilirsin, yüzümü kara çıkarma’ diyorum. Böyle küçük muhabbetlerimiz oluyor.” dedi.  Karabacak, kolunu kaybetmeden önce en sevdiği şeylerden birinin yazı yazmak olduğunu dile getirerek, hedefinin Revo’yla bunu gerçekleştirmek olduğunu söyledi.