Bir damlacık su neden dokunmatik ekranı karıştırıyor?

iPhone’lardaki gibi modern dokunmatik ekranlar saç teli inceliğindeki bir elektrot ızgarasındaki yük ve voltaj değişimini, yani sığayı (kapasitans) ölçerek çalışıyor. Mobilteknoloji danışmanı ve Intel’de eskiden dokunmatik teknoloji uzmanı olan Geoff Wilson, “Parmağınız ekrana değdiğinde yükün bir kısmını emiyor,” diye açıklıyor. Bunun nedeni de vücudumuzun büyük kısmının sudan oluşması ve suyun da son derece iletken olması. Dokunmatik ekran birbiriyle kesişen iki elektrot arasındaki yük azalmasını ölçerek parmağınızın ızgaranın neresinde olduğunu anlıyor. Bu sürece “ortak sığa” deniyor. 

Yağmur ya da ter damlacıkları da elektrotlar arasında bir iletken kanal oluşturarak yükü azaltabiliyor. Neyse ki son yıllarda dokunmatik ekran mühendisleri “öz sığa” adı verilen yeni bir dokunmatik algılama yöntemi geliştirerek su sorununu büyük oranda giderdiler. Bu yöntemde elektrot çiftlerindeki yük değil de, ekrandaki her bir elektrotla üstüne bastığınız toprak arasındaki yük artışı ölçülüyor. Su damlacıkları topraklanmamış olduğundan telefonun bellenimi bunları daha rahat göz ardı ediyor. Ne var ki bu yöntem, yakınlaştırma ya da küçültme gibi iki parmakla yapılan çoklu dokunma hareketleri için geçerli olmadığından çoğu akıllı telefonda tek başına işe yaramıyor. Sinyal elektrot ızgarasının satır ya da sütunlarına denk geliyor, ızgaradaki belli noktalara değil. Birden çok dokunuş varsa telefon gerçek dokunuşa ek olarak hayalet dokunuşlar algılıyor.

Peki, bunun çözümü ne? İki yöntemi tek bir dokunmatik ekranda birleştirmek. Eğer aygıt iki sinyali de kontrol ediyorsa hem ter, yağmur ya da diğer nem kaynaklarını görmezden gelip hem de çoklu dokunuşları algılayabiliyor. “Elektrotlar da denetçiler de aynı,” diyor Wilson. “Tek fark, iki ölçümü birleştirecek kadar akıllı olması gereken bellenim.” Kimi telefonlar hâlihazırda bu iki özelliğe de sahip ama bunun reklamı pek yapılmıyor. “Öz ve ortak sığa” reklamlarda pek çekici durmadığı için.